Neytendablaðið - jún. 2017, Blaðsíða 11

Sóley Björk Stefánsdóttir er bæjarfulltrúi á Akureyri. Hún lenti
í heldur óskemmtilegri reynslu fyrir skömmu þar sem ónýttur
flugleggur kemur meðal annars við sögu.
„Ég var að fara á þriggja daga fund í Feneyjum og þegar ég
kem í flugstöð Leifs Eiríkssonar uppgötva ég mér til skelf­
ingar að ég er ekki með passann minn. Ég byrjaði á því að
breyta fluginu mínu til Parísar með WOW og borgaði 13.000
kr. í breytingargjald. Ég átti svo flug með Air France til Feneyja
kl. 21 um kvöldið. Það var ekkert flug til Parísar frá Keflavík
fyrr en síðdegis, með áætlaðan lendingartíma kl. 20:50, svo
ég gekk í að reyna að ná sambandi við þjónustuskrifstofu
Air France. Ég hafði allan tímann í heiminum því klukkan var
sex að morgni og allt of snemmt til að hringja heim og biðja
um að passanum yrði komið í flug til Reykjavíkur. Ég sat því
næstu þrjá tímana og hringdi aftur og aftur í Air France og
fékk alltaf sama símsvarann sem lofaði að gefa mér sam­
band við þjónustufulltrúa og bað mig um að hinkra aðeins en
samkvæmt vef Air France opnar þjónustusíminn þeirra kl. 8.
Á endanum gafst ég upp á símabiðinni en hugsaði um leið
með þakklæti til breyttra aðstæðna á símamarkaðinum. Nú
er orðið mjög ódýrt að eiga samskipti við útlönd og ekkert
mál að hringja aftur og aftur í einhverja talvél í Frakklandi án
þess að fara á hausinn.
Ég ákvað því að krossa fingur og vona að fluginu frá París
til Feneyja yrði seinkað svo ég næði því og allt vesen væri
þá úr sögunni og ákvað í bjartsýni minni að fjárfesta ekki í
nýju flugfari með EasyJet. En það var því miður ekki svo. Eng­
in frestun var á fluginu til Feneyja svo ég fór á hótel nálægt
flugvellinum í París og gisti þar. Þegar ég var búin að koma
mér fyrir á hótelinu bretti ég upp ermar og hugðist bóka flug­
far til Feneyja. Þá bar svo við að miðinn sem hafði kostað
11.000 kr um morguninn var kominn í 22.000 kr. og á meðan
ég var að ganga frá bókuninni fékk ég svo meldingu um það
að vegna mikillar eftirspurnar hefði verið ákveðið að hækka
hann í 25.000 kr. Ég átti ekki margra kosta völ og borgaði.
Daginn eftir flaug ég svo með EasyJet til Feneyja og komst
á fundinn og hélt þar með að ferðaraunum mínum væri lokið
og gerði mitt besta til að hugsa ekki um að klaufaskapurinn
með passann hefði kostað mig 50.000 kr.
Þegar að heimferð kom ætlaði ég, eins og flestir aðrir fundar­
menn, að tékka mig inn í gegnum netið. En það gekk ekki,
sama hvað ég reyndi. Þá fór mig fór að gruna að það væri
eitthvert vesen í gangi með flugmiðann og ákvað að mæta
snemma út á flugvöll næsta dag þrátt fyrir að flugið færi
ekki fyrr en seinni partinn. Það reyndist ágætis ákvörðun því
konan á upplýsingaborði Air France upplýsti mig um að það
væri ekki nokkur leið að ég fengi að nota flugmiðann minn
vegna þess að ég hafði „skrópað“ í fyrra flugið. Það var enga
miskunn að fá hjá henni þrátt fyrir að ég útskýrði ástæðuna
fyrir því að ég mætti ekki í hitt flugið. Ég þurfti því að gjöra svo
vel að kaupa nýja miða frá Feneyjum til Parísar á 23.000 kr.
Það að gleyma passanum heima reyndist sem sagt verða
73.000 kr. námskeið í núvitund (já, það tók á að láta ekkert
af þessu skemma daginn og sú æfing var bæði holl og góð)
haldið í þremur löndum og má svosum deila um hvort það
telst dýrt eða ódýrt...!“
Aukin samkeppni í flugi til og
frá landinu hefur fært neytend­
um hagstæðara verð en sam­
keppnin ætti einnig að tryggja
sanngjarnari skilmála
NEYTENDABLAÐIÐ // JÚNÍ 2017
Sóley Björk Stefánsdóttir
Dýrkeypt að gleyma vegabréfi
11