Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1997, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 7. MAÍ 1997
Spurningin
Kanntu aö dansa?
Sófus Henryson trésmiður: Auð-
vitað kann ég að dansa.
Lovísa Vattnes verslunarmaður:
Ég er nú hrædd um það. Og dansa
frekar vel.
Ingólfur Sveinsson, nýkominn til
landsins: Ég kann ekki að dansa,
það er ekki möguleiki.
Ævar Már Finnsson múrari: Já,
ég er góður í vangadönsunum.
Sigríður Másdóttir húsmóðir: Já,
ég kann það.
Auður Þórhallsdóttir og Sigrún
Stella Þrastardóttir: Já, við kunn-
um svona smávegis.
Lesendur
A5 taka sér vald
Gylíi Kristjánsson skrifar:
í DV 29. apríl sl. skrifar „Sigurður
í Antikbúðinni" á Akureyri greinar-
korn vegna Sandkoms í DV 14. apríl
sl. sem ég var höfundur að, og kem-
ur þar ýmislegt fróðlegt fram.
Tilefiii Sandkomsins var að Sigurð-
ur tók sér það vald í hendur að loka
göngugötunni á Akureyri fyrir bíla-
umferð þá skömmu áður þegar hann
þurfti að koma vörum að verslun
sinni, og olli með því framferði sam-
borgunum sinum óþarfa óþægindum.
Engu var sinnt um þá sem einhverra
hluta vegna hugðust aka um götuna á
þeim tíma þegar hann var ásamt bíl-
stjóra að bera inn húsgögn í verslun
sína. Þeir máttu bara bíða.
Sigurður segist hafa tekið tímann
sem það tók að bera húsgögnin inn í
búðina, „til þess að vita hvort það
yrði í lagi í framtíðinni að stöðva
umferðina þegar svona lítið magn
væri affermt" eins og Sigurður orð-
aði það. Þetta er mergurinn málsins.
Engu máli skiptir hvort affermingin
tók 2 mínútur eða 20 minútur.
Sigurður segir að í umrætt skipti
hafi hann stöðvað umferðina í 5 mín-
útur. Ég ber brigður á þá tímamæl-
ingu. Það skiptir heldur ekki máli.
Það sem skiptir máli er það að
óbreyttur bæjarbúi tók sér það vald
sem lögregla hefur; að loka einni af
umferðargötum bæjarins upp á eigin
spýtur. Af skrifum Sigurðar er ekki
annað að skilja en hann hyggist gera
það í framtiðinni ef svo ber undir.
Sigurður tekur undir, að ein-
hveiju leyti a.m.k., þá gagnrýni sem
ég hef haft uppi á þá framkvæmd
hvernig staðið var að opnun göngu-
götunnar fyrir bílaumferð. Hann kýs
hins vegar að lýsa óánægju sinni
- Opnun hennar hefur sætt gagnrýni.
Göngugatan á Akureyri.
með hönnun „bílabrautarinnar" á
þann veg að þar hafi „einn af fáum
sem ekki vildi opna götuna fyrir um-
ferð“ hannað götuna, þannig að fleiri
bættust í hóp andstæðinga bílaum-
ferðar um götuna.
Svona málflutningur dæmir auð-
vitað fyrst og fremst þann sem þann-
ig setur mál sitt fram, og hefur illan
málstað að verja. Einnig gefur Sig-
urður í skyn aö meirihluti bæjarbúa
vilji bílaumferð um göngugötuna.
Það fullyrði ég að sé rangt, enda er
ekki einu sinni eining um það meðal
verslunareigenda við götuna. En
þeir knúðu þó fram opnun.
Afnám sjómannaafsláttar
- nokkur skilyrði
Þórbergur Torfason skrifar:
Þar sem fram er komið frumvarp
á Alþingi um afnám sjómannaafslátt-
ar til skatts vil ég leggja eftirfarandi
tillögur í þá umræðu. Ég býst við að
sjómenn létu til leiðast og létu af
hendi afsláttinn, sem er þó hluti af
okkar launakjörum, ef eftirfarandi
skilyrðum verður fullnægt:
1. Arður af hlutabréfum verði
skattlagður eins og aðrar tekjur.
Þetta atriði á auðvitaö sérstaklega
við um fyrsta flutningsmann frum-
varpsins.
2. Fastráðnir kennarar láti af hendi
laun sín yfir sumarmánuðina. Það er
og hluti af þeirra launakjörum.
3. Bankastarfsmenn afsali sér
launum 13. mánuöinn. Það er einnig
hluti af þeira launakjörum.
4. Alþingismenn greiði sjálfir fyrir
afnot af síma og faxi, kaupi sjálfir
sínar tölvur og af þingmönnum verði
tekinn dreifbýlisstyrkurinn, svo og
allir ferða- og dagpeningar. Það eru
jú sjálftekin launakjör.
5. Einungis hið opinbera megi
reka fyrirtæki, sama hvers konar
starfsemi færi þar fram. Það ætti að
minnka líkur á undanskotum frá
skatti. Að sjálfsögðu yrðu lagðar nið-
ur allar dagpeningagreiðslur sem
hafa gert alla venjulega þjóðfélags-
þegna gjörsamlega orðlausa. Margt
fleira þyrfti að lagfæra í hinu mikla
iauna- og starfskjaraóréttlæti hér.
Ef byijað væri á þessu værum við
sjómenn kannski til viðræðu um aö
af okkur yrði hrifsaður hluti af laun-
um okkar. Þess má að lokum geta aö
ekki myndi skaða ef löggjafinn gengi
svo frá málum að við eigum ekki sí-
fellt yfir höfði okkar að þurfa sjálfir
að kaupa kvótann á skipin svo við
getum nú skilað okkar í ríkissjóð.
Guðjón sem landsliðsþjálfara
Kormákur Sigurðss. skrifar:
Gefið okkur eina ástæðu hvers
vegna Guðjón Þórðarson ætti ekki
að verða landsliðsþjálfari. Ég get
nefnt nokkrar sjálfur. Þær ástæður
snúa þó allar að hlutum sem ekki
tengjast knattspyrnu á nokkurn
hátt. Málið er að Guðjón er sigur-
vegari og á að fá tækifæri.
Ég kann alls ekki illa við núver-
andi landsliðsþjálfara, Loga Ólafs-
son. Logi er t.d. mikill húmoristi og
er erfitt aö finna jafngóða lýsendur
á fótboltaleikjum og Hemma Gunn
og Loga, þ.e.a.s. ef menn eru að leita
eftir að heyra góða brandara. En
núverandi landslið og leikskipulag
þess er stærsta aðhlátursefniö. Er
þjónusta
allan sólarhringinj
ða hringid i sima
5000
illi kl. 14 og 16
Guðjón Þórðarson. - Sigurvegari og á aö fá tækifæri
ætlast til þess að fólk nenni að
leggja leiö sina á leiki landsliðsins
þegar liðið spilar svona hundleiðin-
lega, og árangurinn enginn?
Guðjón hefur sótt ótal þjálfun-
amámskeið hjá virtustu klúbbum í
Evrópu. Þaö þarf ekki annað en
hlusta á knattspymulýsingar hans
á Sýn til að verða vitni að því hve
ffóður hann er um leikinn. Þar em
fimmaurabrandarar sparaðir en í
staðinn fær maður að vita hvað lið-
in em að gera taktískt, rétt eða
rangt. Auk þess talar árangur Guð-
jóns sínu máli.
Guðjón á sennilega ekki eftir að
gera íslendinga aö heimsmeisturum,
en hann hlýtur að eiga rétt á því að
fá tækifæri. Ég vona að í næsta sinn
er ég fer á landsleik á Laugardals-
vellinum sé þaö ekki til þess að sjá
hvemig nýja stúkan lítur út, heldur
til að sjá baráttu og árangur, að
hætti Guðjóns Þórðarsonar.
Ráðherrum
fjötur um fót
Runólfur skrifar:
Það er áreiðanlega erfitt að
vera í forsvari þjóðar þar sem
nánast allir þekkjast. Það er þrýst-
ingurinn margfiægi, það er skyld-
leikinn og það er nábýlið við líf-
æðina í öllum greinum fram-
kvæmda. Ráðhermnum mesti fjöt-
ur um fót, svo dæmi sé tekið úr
stjómkerfinu, er seinagangurinn í
öllum greinum. Öll mál em dreg-
in á langinn sem mest má. Lítum
til annarra þjóða, t.d. Bretlands.
Allt er drifið af sem hægt er, m.a.
skipað í stöður nýrrar ríkisstjóm-
ar. Og það sem meira er, allir
gamlir embættismenn í helstu
stöðum verða að víkja.
Rusl og aftur
rusl
Hlynur Ámason skrifar:
Að frátöldum umferðarþungan-
um, sem stundum ergir mann, er
annað mál sem mér blöskrar og er
tilefhi þessara lina. Rusl og aftur
msl er það sem blasir við sjónum
vegfarenda í hinni „fogru“ og
„hreinu“ Reykjavík. Bréfarasl,
innkaupapokar og önnur nútíma
þægindi liggja eins og hráviði um
allt, jafnt á opnum svæðum sem í
trjábeðum. Eðlilegt má telja að
götur og græn svæði borgarinnar
séu eins og raslahaugar eftir lang-
an og rysjóttan vetur. En nú er
hann liðinn. Hvað em borgaryfir-
völd að hugsa? Á að innleiða svip-
að ástand hér og tíðkast í fátækra-
hverfum stórborganna?
Hrós til Hróa
hattar
Ragnar skrifar:
Veitingastaðir í keðju Hróa
hattar hafa orðið feiknavinsælir
hér á landi. Best þekki ég staðinn
við Hringbrautina og þar er ævin-
lega góður matur. Ekki bara pits-
ur, þótt þær séu líka aíbragðs góð-
ar. Þessir staðir em orðnir eins
konar „symbol" fyrir góðan mat -
jafngóðan mat, alltaf. Góð þjón-
usta og verð í lægri kantinum.
Það var gott að fá Hróa hött í vest-
urbæinn, þar vantaði sannarlega
góðan matstað á þeim grunni sem
þessi veitingakeðja býður.
Söngvakeppnin
Eurovision
Magnús P. hringdi:
Mér finnst alltaf gaman að
söngvakeppninni. Mér er nokk
sama hver vinnur. Ég veit að Island
á engan möguleika, og það er bara
vel. Við höfum heldur engan metn-
að eða getu til að halda svo viða-
mikla keppni hér á landi. Land-
kynningin yrði bara sukk og
svínarí; myndir af fylliríi og
slangrandi fólki i miðbænum. Sig-
urvegarinn núna, þessi enska
stúlka, var ekki með besta lagið að
minu mati. Þetta var dæmigert
„Bonny Tyler“-lag og mér fannst
Tyler hreinlega syngja í gegnum
söngkonuna. Páll Óskar fór og kom
til baka fyrir sig einan. Hann hefúr
kollinn í lagi, en ekki þeir hjá RÚV.
Fjöldalamb árs-
hátíðanna
Hulda skrifar:
Mikið er ég orðin leið á að fara
á árshátíðir og þessi sameiginlegu
borðhöld þar sem sífellt er boðið
upp á það sama á matséðlunum;
einhvers konar „ffauð" úr fiski
eöa fúglum og svo „fjöldalambiö".
Það er ekki einleikið þetta meö
lambið. Er það svona miklu ódýr-
ara en t.d. nautakjötiö? Ekki sýn-
ist mér það í verslununum. Jafii-
vel dýrara ef eitthvaö er. Við
erum nú alltaf aö boröa lambið
ýmist í læram, hryggjum,
frampörtum, bógum, í kjötsúpu
eða karríréttum. Eitthvað annað á
árshátíðum. „Please!"