Morgunblaðið - 12.05.2000, Qupperneq 76

á?6 FÖSTUDAGUR 12. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Biðraða-
list
Á MÁNUDAGINN var setti
Bryndís Ragnarsdóttir, nemi í
Listaháskóla íslands, upp inn-
ísetningu í afgreiðslu Ríkis-
skattstjóra á 4. hæð í húsnæði
hans við Tryggvagötu. Þar
sýnir hún videoverk sem gefur
fólki, sem bíður eftir afgreiðslu
hjá skattinum, tækifæri til að
láta hugann reika, en margir
myndu nú telja myndlist nán-
ast lífsnauðsyn til að þrauka af
langar biðraðir.
Bryndís hefur einmitt verið
að vinna mikið með muninn á
manngerðu umhverfi og nátt-
úrulegu og hvemig þessi tvö
ólíku umhverfi tengjast dag-
legu lífi fólks. Einnig setur hún
spurningarmerki við hegðun
fólks í nútímaumhverfi, þar
sem reglur og ópersónuleg
samskipti eru hluti af daglegu
lífi þess, eins og til dæmis sú
athöfn að bíða í biðröð!
Það verður að teljast gott
framtak hjá skattstjóranum að
setja upp þetta verk því flestir
gætu verið sammála því að
þessi staður þarfnaðist einmitt
' myndlistar til að lífga uppá
umhverfið.
Hægt er að sjá verkið út
næstu viku á afgreiðslutíma
skattstjóra.
Unglist 2000
FYRSTA árs nemar í Grafískri
hönnun við Listaháskóla Is-
lands opna sýningu á morgun,
jí laugardag kl:16:00.-18:00 í Gall-
eríi Geysi sem er í Hinu Húsinu
v/Ingólfstorg. Nemendurnir
fengu það verkefni í vetur að
hanna veggspjald Unglistar
2000, listahátíðar unga fólksins
og er afrakstur þeirrar vinnu
nú til sýnis í Galleríinu en
margar skemmtilegar hug-
myndir bárust.
Gallerí Geysir er opið alla
virka daga frá kl: 9:00.-17.00 og
stendur sýningin frá 13. -28.
maí.
Ljósmynda-
sýning í Beco
RAGNAR Leósson ljósmynd-
ari opnar sýningu á ljósmynd-
um sínum í Beco, Langholts-
vegi 84, á laugardag klukkan
13.
Myndir hans eru svarthvítar
og er myndefni þeirra fólk við
hinar ýmsu aðstæður. Sýningin
stendur í rúma viku.
f heimsókn hjá Sonju Georgsdóttur myndlistarmanni í Brooklyn
Þetta verk kallar Sonja Áhugaverða staði.
Dagurinn
í dag gæti
komið veru-
lega á óvart
Myndlistarmaðurinn Sonja Georgsdóttir
hefur búið í New York frá því hún fór þang-
---------------------------------7-----
að til framhaldsnáms fyrir 4 árum. I lok
mánaðarins verður opnuð sýning á verkum
hennar í Galleríi Hlemmi. Hulda Stefáns-
dóttir leit í heimsókn til Sonju á fyrrverandi
saumastofulofti í Brooklyn þar sem hún sat
og fyllti í gömul landakort með bleki.
GATAN hennar Sonju í Brooklyn
skilur á milli samfélags heittrúaðra
gyðinga og blóðheitra salsadýrkenda
frá Puerto Rico. Ofan götunnar brun-
ar svo lestin í gluggahæð við herberg-
ið þar sem Sonja vinnur og býr. Vist-
arverumar tók hún á leigu ásamt
tveimur skólasystkinum og fyrstu
mánuðina unnu þau hörðum höndum
að því að koma þessum hráa geymi í
viðunandi stand. Hávaðanum og titr-
ingnum'frá lestinni segist hún um það
bil vera að venjast, þó að það komi
enn fyrir að hún hrökkvi upp af svefni
við fýrstu ferðir árla dags. Islending-
ar í New York hafa margir notið góðs
af þessu húsnæði og í „veislusal
Sonju“ hefur þoninn verið blótaður
tvö ár í röð.
„Þegar við tókum við húsnæðinu
þá blasti við okkur hreint ótrúlegur
haugur af rusli frá gömlu saumastof-
unni, saumavélaborð og lampar og
endalaust drasl. Jámrimlar vora fyr-
ir gluggum og allar rúður brotnar.
Þetta var þvi mikið ævintýri." Nokk-
uð sem Sonju var einna Ijósast þar
sem hún hékk í fimm metra háum
stiga við að ganga frá rafleiðslum. Öll
vinnan er þeirra eigin að því undan-
skildu þegar lagt var íyrir síma, og
það hvarflar að manni að sitthvað hafi
þau sjálf reynt áður en af þeirri heim-
sókn varð.
Kortlagning eigin heima
Sonja hefur lokið tveggja ára mast-
ersnámi í myndlist frá The School of
Visual Arts og áður hafði hún verið
við skúlptúrdeild Myndlista- og
handíðaskóla íslands. Hún hefur tek-
ið þátt í nokkram hópsýningum eftir
Morgunblaðið/Hulda Stefánsdóttir
Úr stúdíóinu.
að námi lauk: í New York og í New
Jersey og í Aþenuborg í Grikklandi
sl. vetur. Heima á íslandi hefur hún
hins vegar ekki sýnt fram að þessu en
28. maí verður opnuð sýning á verk-
um Sonju í Galleríi Hlemmi.
Hún segist alltaf líta á sig sem
skúlptúrista þó að hún hafi eingöngu
unnið teikningar frá því að námi lauk.
„Mér fannst ég einfaldlega ekki vera
búin að rannsaka þetta viðfangsefni
mitt til hlítar," segh- Sonja. „I skóla
er það svo að manni era sett skýr
tímamörk fyrir hvert viðfangsefni og
keyrslan í náminu er mikil. Mig lang-
aði til að staldra aðeins við og gefa
mér betri tíma til að skoða það sem
ég var að gera.“ Viðfangsefnið, gömul
landakort, vinnur hún í með bleki eða
hvítum leiðréttingarvökva, svoköll-
uðu „white-out“, á ensku. Myndræn
tákn hafa lengi verið henni hugleikin.
,Áður en kortin vöktu athygli mína
hafði ég verið að vinna skuggamyndir
af sjálfri mér. Þetta vora stórar
teikningar bæði á vegg og pappír. Ég
var í raun að kortleggja tilfinningar
með skírskotun til ýmissa líkams-
stellinga. Og það var þá sem landa-
kortin komu til sögunnar. Fljótlega
fór ég að hafa meiri áhuga á kortun-
um sem slíkum og hvemig ég gæti
umbreytt þeim. Skapað minn eigin
heim.“
Þessi sérstaka eyjatilfinning
Fyrstu verkin fólu í sér hugmynd-
ina um að hella bleki í sjóinn. Drekkja
landsvæðum í bleki þannig að einung-
is valdir partar stæðu eftir. Önnur
lönd urðu að Atlantis-eyjum og neð-
arsjávarborgum. „Ég var að gefa
iöndum og fylkjum stærri megin-
landa færi á að setja sig í fótspor Is-
lendingsins, kynnast þessari sér-
stöku eyjatilfinningu,“ segir Sonja
hálfglottandi. Það var líka hennar
eigin forvitni sem réð ferðinni, hver
eiginleg lögun tiltekins landsvæðis
væri ef allt umhverfis væri undan-
skilið. í sumum verkum stendur ekki
annað eftir en t.d. landamæri og
hraðbrautalínur eða veganúmer eins
og í verkinu Leiðarljós þar sem þjóð-
vegsnúmer í New York-fylki lýsa sem
stjörnur á bleksvörtu himinhvolfi
teikningarinnai’. „Myndbygging og
formræn hlið verkanna skiptir mig
ekld minna máli en sú táknræna,"
segir Sonja. Vinnan er tímafrek enda
era þetta hárnæmar litlar strokur
blektússins sem smám saman þekja
meira og minna allt yfirborð kort-
anna. Segist hún að jafnaði Ijúka
tveimur verkum á mánuði.
FiskiboIIur, söl
og Ellý Vilhjálms
Hvað varðar praktísku hhðina á að
búa og starfa sem myndlistarmaður í
stórborg og láta enda ná saman segir
Sonja það mjög skýrt að myndlistin
sé númer eitt, tvö og þrjú hjá sér.
Hún sinni ýmiss konar ígripavinnu til
að framfleyta sér, hefúr t.d. unnið á
grænmetismarkaði, hjá skartgripa-
hönnuði og við að flytja leikmuni og
segir miserfitt að standa undir leigu
og öðra um mánaðamót. „Við að
koma hingað finnur maður hvernig
frægð og frami liggur í loftinu, getur
nánast lyktað af því, og auðvitað hef-
ur það áhrif á mann,“ segir Sonja.
„Síðan hef ég gert mér grein fyrir að
það að vera myndlistarmaður er ekki
starf sem er tekið með einhverju
skyndiáhlaupi. Að þetta er lífsverk og
ákveðinn lífsstíll sem maður tileinkar
sér.“ Hún segir heimþrána meiri og
sterkari eftir því sem frá líður. „Ég
birgi mig upp af fiskibollum í dós og
sölum þegar ég fer heim. Svo sit ég
hér og hlusta á Ellý Vilhjálms undir
vinnunni." Hún er þó ekki endilega á
heimleið. Segir að það skipti máli að
rækta áfram tengslin við myndlistar-
heiminn hér að loknu námi.
„í New York er svo margt að sjá og
til þess þarftu ekki annað en ganga
um götur. Hver veit nema einmitt í
dag mæti þér eitthvað sem á eftir að
koma veralega á óvart.“

Hluti úr verki Steingríms Eyfjörðs.
Tvær sýningar í Gula húsinu
Kvenímyndir
og dreif-
býlisævintýri
Á MORGUN, laugardag, kl: 16:00 verða opnaðar tvær sýningar
í Gula húsinu á horni Lindargötu og Frakkastígs.
Steingrímur Eyfjörð mun sýna teikningar á efstu hæð húss-
ins en þær sýna kvenímyndir í huga nokkurra íslenskra karl-
manna. Þar koma fram nánar lýsingar á því hvað þeim finnst
að eigi að einkenna þeirra draumakonu; hvað sé það sem
kveiki blossann.
Adda (Arnþrúður Ingólfsdóttir) mun sýna á jarðhæð hússins
verkið „Allt sem gerist þegar ungir menn sleggja til innkíttaða
Mazda-bifreið“, ævintýri í myndum, hljóðum og tónum. Þetta er
saga frá dreifbýlinu um tvo unga stráka sem láta drauma sína
rætast.
Sýningarnar eru opnar frá og með 13. maí til 28. maí, alla
daga frá kl.15 - 18, og eru allir velkomnir.