Morgunblaðið - 27.01.1996, Blaðsíða 34

34 LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
+ Jóhannes Guð-
jónsson fæddist
í Nýjabæ á Norð-
firði 16. febrúar
1914. Hann lést í
Reykjavík 15. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Guðjón Sím-
onarson, Nýjabæ,
Þingvölium, og
kona hans S. Guð-
rún Sigurveig Sig-
*> urðardóttir,
Krossi, Mjóafirði.
Jóhannes flutti
með foreldrum sín-
um og systkinum frá Norðfirði
til Reykjavíkur árið 1939.
Jóhannes giftist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Ragnheiði
Magnúsdóttur, 1. janúar 1945.
Þau eignuðust fimm börn, Ing-
var, f. 1945, Friðgeir, f. 1947,
Sigríði, f. 1949, Reyni, f. 1954,
MIG langar í fáeinum orðum að
minnast tengdaföður míns Jóhann-
esar Guðjónssonar.
Hann Jóhannes var alltaf dríf-
jj,ndi maður og alltaf til staðar þeg-
ar á þurfti að halda. Þegar fjölskyld-
an mín kom á Grettó fannst honum
við aldrei stoppa nógu marga daga
og notaði oft þessi orð: „Ég á nóg
að borða, alltaf full frystikista af
mat,“ og það var hveiju orði sann-
ara, alltaf tekið á móti okkur með
og Jökul, f. 1959.
Jóhannes byrjaði
til sjós 15 ára gam-
all með föður sínum
á bátnum Jennýju.
Jóhannes rak út-
gerð á Islendingi
RE frá árinu 1945
til 1963 með bróður
sínum Bjarna. Frá
árinu 1963 til 1974
rak hann útgerð
einn á Islendingi
RE og var skip-
stjóri á sínum bát,
vel þekktur sem Jói
á Islendingi. Um
1971 hætti hann til sjós og i
nokkur ár vann hann á
Grandaradíói, þaðan fór hann
til starfa á Keflavíkurflugvelli
þar sem hann vann til 73 ára
aldurs.
Utför Jóhannesar var gerð
frá Hallgrímskirkju 26. janúar.
steik, hangikjöti eða öðru góðgæti.
Oft stríddi hann mér á því að nú
skyldum við hafa karfa því það var
nú ekki alveg í uppáhaldi hjá mér.
Jóhannes kom, að mér fannst, ekki
nógu oft í heimsókn til okkar í
Eyjum þótt honum fyndist gaman
að koma þangað og þar fannst hon-
um fallegt og alltaf spurði hann
hvort ekki væri tii nógur fiskur, því
hann var alæta á fisk.
Það verður erfitt fyrir okkur að
JOHANNES
GUÐJÓNSSON
(* t Ástkær eiginkona mín, - ANNA GUÐRÚN ÞORKELSDÓTTIR, Vallargötu 18, Vestmannaeyjum, lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja fimmtudaginn 25. janúar. Sigurjón Sigurðsson.

t Elskuleg systir okkar, KRISTÍN SNÆHÓLM HANSEN, Hamrahlíð 21, lést fimmtudaginn 25. janúar. Útförin fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 31. janúar kl. 15.00. , Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélagið. Systkini hinnar látnu.

t , Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur hlýhug og vin- áttu við andlát og útför bróður okkar, ERLENDAR SIGURÞÓRSSONAR frá Kollabæ í Fljótshlíð. Sérstakar þakkir til starfsfólks á Vífilsstaðaspítala. Stefanfa Jórunn Sigurþórsdóttir, Tómas Sigurþórsson.

# t Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, ÞORVALDAR ÁRNASONAR, Freyjugötu 1, Sauðárkróki. Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki Sjúkrahúss Skagfirð- inga, karlakórnum Heimi og eiginkonum þeirra, hestamannafélag- inu Léttfeta, fiskiðjunni Skagfirðingi, starfsfólki fiskiðjunnar Skag- firðings og verkalýðsfélögunum Öldunni og Fram. Ingibjörg Elín Halldórsdóttir, Sólveig Þorvaldsdóttir, Gunnar Pétursson, Guðrún H. Þorvaldsdóttir, Valgeir Þorvaldsson, Kristfn Þorvaldsdóttir, Björn M. Pálmason, Halldór Þorvaldsson, Sonja Hafsteinsdóttir, Ingi Björgvin, Harpa Lind, Hrafnhildur Sonja, Þröstur Skúli, Sigríður Inga, Linda Fanney, Þorvaldur Ingi, Sólveig Erla, Elfn Petra, Hafrún Ýr, Alexandra Lilja.
MIIMIMINGAR
sjá eftir Jóhannesi og tómlegt hjá
þér, Ragnheiður mín, og átt þú hug
minn allan. Guð geymi þig og ykk-
ur öll, Ingvar, Bói, Sigga, Reynir
og Jökull og vona ég að þið getið
notað styrk minn, þó ekki sé mikill,
í sorg ykkar sem ég veit að er mikil.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Þín tengdadóttir
Margrét G. Kristjánsdóttir.
Elsku afi, þar sem ég get ekki
fylgt þér til hinstu hvílu hugsa ég
því meira til þín. Ég geymi vel minn-
inguna um þig. Alltaf áttum við
góðar stundir saman og vorum
miklir vinir eins og þú varst öllum
þínum barnabömum. Oft gafstu
okkur í bíó og áttir alltaf ís þegar
við komum i heimsókn. Elsku
amma, Ingvar, Bói, Sigga, pabbi
og Jökull, við skulum standa saman
og geyma vel minninguna um góðan
mann sem er horfinn á braut. Ég
hugsa til ykkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Ykkar,
Jóhanna Kristín
Reynisdóttir.
Elsku landið mitt ísland verður
aldrei hið sama, eftir að það hefur
einu sinni enn sem oftar misst einn
sinna bestu sona. Ég held að það
orki ekki tvímælis, að vart væri
land okkar íslendinga byggilegt, ef
ekki hefði það alið þá dugmiklu sjó-
menn, sem raun ber vitni.
Því verður ekki á móti mælt, að
það er sjómönnum okkar fremstum
allra landsmanna að þakka að þjóð-
arskútan hefur ekki fyrir löngu
sokkið, að ógleymdum þeim konum
og körlum er enn vilja vinna fyrir
smánarlaunum við að gera aflann
að þeirri söluvöru, sem fræg er orð-
in fyrir gæði út um allan heim.
A sama tíma er talað um upp-
hæðir er skipta milljörðum króna
af árangri þessa fólks er ég nefndi
hér að framan og nú síðast í dag
er ég skrifa minningargrein rnína
um gamlan og góðan sjósóknara:
„Að til dæmis hafi söluskrifstofa
SH í Þýskalandi velt um 5,5 millj-
örðum króna í fyrra.“
Jóhannes Guðjónsson, skipstjóri
og útgerðarmaður, kvaddi þennan
heim mánudaginn 15. janúar sl.,
þá einu ári yfir áttrætt. Ég heim-
sótti vin minn á heimili hans á
Grettisgötu 77 hér í borg föstudag-
inn 12. janúar sl.
Hvorugum okkar hefði þá látið
sér til hugar koma, að þetta væri
okkar síðasti fundur hérna megin,
en án efa munum við vinirnir einn-
ig hittast hinum megin.
Við Jóhannes vorum báðir Norð-
fírðingar og sá ég hann fyrst er ég
var stráklingur tíu ára gamall.
Þá var Jóhannes tvítugur og réri
á báti föður síns. En í frístundum
þeysti hann m.a. um götur og stræti
ÞÓRUNN
SIG URÐARDÓTTIR
+ Þórunn Sigurð-
ardóttir var
fædd í Langa-
hvammi Vest-
mannaeyjum þann
6. ágúst 1911. Hún
andaðist í Sjúkra-
húsi Vestmanna-
eyja 17. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Sig-
urður Hermanns-
son, fæddur 5. des-
ember 1884, dáinn
22. maí 1920, og
Sigrún Jónsdóttir,
f. 10. febrúar 1886,
dáin 16. febrúar 1978. Foreldr-
ar Þórunnar byggðu Melstað
og ólst hún þar upp. Seinni
maður Sigrúnar var Agúst Úlf-
arsson, fæddur 9. júní 1896,
dáinn 5. október 1979. Alsystk-
ini Þórunnar: 1) Þorsteinn, f.
14. nóvember 1913. 2) Sigríður,
f. 27. nóvember 1917, d. 20.
júní 1921, hálfsystk-
ini: 1) Sigurður Þór-
ir, f. 7. desember
1922, d. 2. maí 1975.
2) Ásta Guðlaug, f.
20. febrúar 1927, d.
24. maí 1927. Þórunn
giftist Jóni Ólafssyni
frá Garðhúsum, f. 20.
mars 1909, d. 9. mars
1960. Foreldrar hans
voru Anna Vigfús-
dóttir, f. 14. október
1867, d.^ 29. mars
1954, og Ólafur Jóns-
son, f. 23. desember
1872, d. 11. júní 1967.
Þórunn og Jón eignuðust einn
son sem er Sigurður Þórir Jóns-
son, f. 8. nóvember 1949, í sam-
búð með Elínu Hafdísi Egils-
dóttur. Þau eiga eina dóttur,
Þórunni, f. 15. febrúar 1988.
Þórunn verður jarðsungin
frá Landakirkju í dag og hefst
athfönin klukkan 14.
t
Faðir minn,
SIGURGEIR JÓIMSSON,
Birkimel 10,
Reykjavik,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund fimmtudaginn 25. janúar.
Kristján Skúli Sigurgeirsson.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ELÍASAR KR.
KRISTJÁIMSSONAR.
Björgvin Eliasson, Ingibjörg Aðalsteinsdóttir,
Pétur Elfasson, Guðlaug Eiríksdóttir,
Guðbjörg Elíasdóttir, Gisli Friðfinnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
bæjarins á nýju, stóru mótorhjóli,
er hann hafði fest kaup á og fáir
Norðfirðingar höfðu í þá tíð augum
litið.
Leiðir okkar lágu saman að nýju
mörgum árum síðar, er ég gerðist
endurskoðandi fyrir útgerðir hans.
Þá var hann skipstjóri og útgerð-
armaður á bátnum íslendingi I, sem
þeir bræður Bjarni bróðir hans
gerðu út frá Reykjavík, er faðir
þeirra Guðjón Símonarson, skip-
stjóri og útgerðarmaður á Norð-
firði, hafði m.a. gert út til veiða
þar um slóðir. Hlut sinn í íslendingi
I seldi hann og keypti síðar annan
bát og stærri er íslendingur II
nefndist, er hann gerði út héðan frá
Reykjavík, svo sem hinn fyrr-
nefnda.
Jóhannes var að jafnaði kallaður
á milli vina og starfsbræðra „Kapit-
an Jóhannes“, sökum þess hvað
góður skipstjórnarmaður hann var,
en flestir þeirra litu svo á að ekki
þætti það fysilegt að „leggja í’ann
ef „Kapitan Jóhannes" væri í landi.
Jóhannes var mjög fiskinn, bar
gott skyn á veður og vinda sem
öllum sjómönnum er lífsnauðsyn-
legt.
Jóhannes var alla tíð góður fé-
lagi, sem öllum vildi vel. Ég veit
að þar tala ég fyrir munn margra
vina hans og þeir eru margir sem
minnast hans í dag þá er hann verð-
ur borinn til hinstu hvílu í Kirkju-
garði Hafnaríjarðar.
Ég votta eiginkonu hans, Ragn-
heiði Maríasdóttur og öllum afkom-
endum hans mína dýpstu samúð.
Far þú í friði, góði vinur, og
hafðu góða heimkomu.
Konráð Oskar Sævaldsson.
Í DAg verður lögð til hinstu hvíldar
eftir erfið veikindi, tengdamóðir
mín, Þórunn Sigurðardóttir eða
Tóta eins og hún var ætíð kölluð.
Ég hitti þig fyrir rúmum níu árum,
þegar Sigurður sonur þinn kynnti
mig fyrir þér og þú tókst mér af
hlýju og alúð.
Ég fluttist inn á heimili ykkar
Sigurðar á Hásteinsveginum. Vorum
við hálfkvíðin hvernig þú tækir því
að fá tengdadóttur og tólf ára ungl-
ing inn á heimilið, en það var nú
óþarfí, þú tókst okkur vel og var
alltaf náið samband okkar á milli.
Þann 15. febrúar 1988 fæddist
Þórunn litla nafna þín og var hún
sólargeisli í þínu lífi. Ég tel það
forréttindi fyrir börn að alast upp
með ömmu á heimilinu. Margt lærði
Þórunn litla af þér.
Oft var setið og spjallað um
gömlu dagana þegar þú varst í sveit
á Brúnum og Steinmoðarbæ undir
Eyjafyöllum.
Tvo vetur varst þú á húsmæðra-
skóla á Hallormsstað og áttir þú
góðar minningar frá þeim tíma. Þú
hafðir gott samband við nokkrar
skólasystur frá þessum tíma. Þegar
þú varðst áttræð fórum við austur
á Hérað, komum að Hallormsstað
og hafðir þú gaman af.
Oft hefur sorgin bankað á dyr
hjá þér, þú misstir pabba þinn níu
ára gömul, ári seinna lést Sigríður
systir þín, sjö árum seinna fæddist
Asta Guðlaug og lést hún þriggja
mánaða.
Þú giftist Jóni Ólafssyni. Árið
1934 byggðuð þið húsið að Hásteins-
vegi 47 og bjugguð þar alla tíð, en
Jón lést eftir erfið veikindi 51 árs,
og hafa það verið erfiðir tímar fyrir
þig og ungan son, en þú stóðst sem
steinn og lést ekki haggast.
Góður og virkur félagi varst þú
í Slysavarnadeildinni Eykyndli.
Gekkst þú í deildina á stofnfundi
þess 1934 og sast í stjórn frá 1945
til 1970 eða í 25 ár. Auk þess sem
þú gegndir mörgum öðrum störfum
fyrir félagið. Fyrir rúmum þremur
árum lagðist þú á Sjúkrahús Vest-
mannaeyja og áttir ekki þaðan aft-
urkvæmt.
Kæra Tóta mín, með þessum
fátæklegu orðum kveð ég þig.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Elín Egilsdóttir.