Ársrit Hins íslenzka kvenfélags - 01.01.1897, Blaðsíða 34

Úr umræðunum á þingi Breía,
um atkvæðisrjett kvenna, 3.
febrúar 1897.
( Þýtt af Nönnu).
Minnistæð ætti oss konum að verða sú at-
kvæðagreiðsla og þær umræður, sem urðu í
neðri málstofunni á þingi Breta, þar sem atkvæða-
rjettur kvenna var samþykktur með .71. atkvæð-
ismun. Þessi sigur er unninn, hann er stór og
verður ekki frá oss tekinn, en hann er ekki unn-
inn til þess að láta þar staðar numið, heldur
bendirhann oss áfram lengra — til enn þá fleiri
og meiri sigurvinninga. Oss er eigi til setunn-
ar boðið; nú skal vaka og vinna. — Vjer vit-
um það sjálfar, að hugur fylgir voru máli; vjer
vitum, að þær konur, sem hafa rutt brautina og
lagt veginn til allra þeirra umbóta, sem vjer
þegar höfum fengið á högum vorum, hafa sam-
eiginlega helgað málefni voru sína andlegu og
líkamlegu krafta, og þær hafa sjeð glöggvara og
lengra fram í tímann en sá hluti mannkynsins,
hvort heldur eru karlar eða konur, sem reynt
hafa að »$temma« á frá ósi, eða sem hafa ein-