Morgunblaðið - 27.02.1994, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1994
29
Minning
Sturla Bogason
Fæddur 5. febrúar 1913
Dáinn 17. febrúar 1994
í Kópavogi eru flestir eldri íbú-
arnir aðfluttir, hafa komið frá hin-
um ýmsu sveitum og héruðum
landsins. Þar eru fáir opinberir stað-
ir sem íbúarnir geta notað til þess
að hittast og kynnast með óform-
legum hætti, en þar skal þó fyrst
nefna Sundlaug Kópavogs. Við
sundlaugina eru heitir pottar til
afnota fyrir sundlaugargesti og þar
taka menn og konur gjaman tal
saman.
Fyrir allmörgum árum, er aðeins
lítil sundlaug var til staðar, sem
fremur fáir sóttu, safnaðist saman
flest síðdegi nokkur hópur fólks,
fastagestir, í pottunum og kynni
hófust. í ljós kom að flest þetta
fólk var frá Breiðafirði eða Snæ-
fellsnesi og myndaðist þama nokk-
urs konar átthagaklúbbur, en utan-
aðkomandi fólk öðlaðist þátttöku-
rétt meðal innvígðra, ef það hafði
dvalið þar um slóðir lengri eða
skemmri tíma. Þarna fóru fram
umræður um landsins gagn og
nauðsynjar, sagðar sögur úr heima-
hémðum og rætt það sem efst var
á baugi í þjóðfélaginu eða Kópavogi
á hveijum tíma. Þarna var glatt á
hjalla.
í hópi þessa fólks var Sturla
Bogason frá Flatey á Breiðafírði,
sem nú hefur kvatt hópinn rúmlega
áttræður að aldri. Hann var þarna
í fyrirsvari fyrir aðra Breiðfirðinga,
hafði látið af sínu lífsstarfi, sjó-
mennskunni, er hér var komið sögu
og sótti allra félaga best laugina.
Það mátti í flestum tilfellum ganga
að því vísu, að væri Sturla ekki
mættur hefði hann bmgðið sér vest-
ur í Flatey á gamlar heimaslóðir,
en þar hafði hann hús til umráða.
Sturla, þessi ljúfi, granni og hóg-
væri félagi með bjarta yfirlitið hafði
frá mörgu að segja í pottinum.
Hann hafði siglt um áratugi á ís-
landsströnd sem vélstjóri 'á skipum
ríkisins auk þess að stunda sjó-
mennsku á æskuárum við Breiða-
Qörð. í lifandi frásögnum sagði
hann okkur af mannlífi í Breiða-
í'jarðareyjum, sérkennilegu fólki og
óvæntum uppákomum í eyjabyggð-
inni, en hann var sérstaklega að
kynna sér og lesa um sögu Flateyj-
ar á síðustu æviárum sínum. Ekki
voru svo síðri frásagnir hans af
ævintýralegum siglingum á strönd-
inni og fólkinu sem hann kynntist
við þau störf.
Fyrir rösku ári sátum við pottfé-
lagarnir í 80 ára afmælisfagnaði
með Sturlu, fjölskyldu hans og vin-
um, og væntum þá þess að hann
yrði mörg ár enn í hinum glaða
félagahópi okkar. En um sl. áramót
varð okkur ljóst að hann ætti við
alvarlegan sjúkdóm að stríða. Síð-
ast hittum við hann í pottinum í
bytjun þessa árs.
Við pottfélagarnir minnumst
Sturlu Bogasonar með miklu þakk-
læti og virðingu. Hann gladdi okkur
og fræddi á góðum stundum og
minningin um hann og frásagnir
hans lifir í hugum okkar. Við send-
um eftirlifandi eiginkonu hans, af-
komendum og öðrum ættingjum
innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
F.h. pottfélaganna í Sundlaug
Kópavogs,
Ásgeir Jóhanncsson.
Sturla Bogason var fæddur í
Flatey á Breiðafirði og ólst þar upp
í stórum systkinahópi hjá foreldrum
sínum, Boga Guðmundssyni kaup-
manni og konu hans, Sigurborgu
Ólafsdóttur. Á uppvaxtarárum hans
var enn þá blómlegt mannlíf í Flat-
ey og fleiri Breiðafjarðareyjum; þar
var verslunarmiðstöð og útgerð, þar
sátu þjóðkunnir prestar og skóla-
menn, þar var frægt bókasafn. Það
eimdi sem sé eftir af fornri frægð
Flateyjar hvað athafna- og menn-
ingarlíf varðar á þeim árum. Eg tel
víst að þetta umhverfi hafi átt ríkan
þátt í að móta skaphöfn ungs
drengs og framgöngu hans alla, og
meðfæddir eðliskostir voru áreiðan-
lega fyrir hendi hjá honum.
Sturla tók strax á barnsaldri
þátt í algengum störfum til sjávar
og sveita á þeim tíma; auk sjóróðra
og fiskveiða í Flatey var hann nokk-
ur sumur í sveit í Múlasveitinni og
kynntist þá af eigin raun sveitabú-
skap með „gamla laginu". Ungur
að árum gerði hann svo sjómennsk-
una að lífsstarfi sínu, fyrst á skút-
um og fiskibátum frá Flatey, síðar
sem vélstjóri á vélskipum.
Árið 1954 giftist Sturla eftirlif-
andi konu sinni, Ragnhildi Daníels-
dóttur, sem er borinn og bamfædd-
ur Reykvíkingur. Þau hjónin eign-
uðust fjögur böm, sem öll eru upp-
komið myndarfólk. Ragnhildur átti
fyrir þjú brön, og var samband
Sturlu við stjúpbörnin með ágætum.
Fyrstu hjúskaparár Sturlu og
Ragnhildar stóð heimili þeirra við
Hraunteig í Reykjavík, en haustið
1964 fluttust þau á Borgarholts-
braut 36 í Kópavogi, og urðum við
Minning
Gísli Gíslason
Fæddur 31. mars 1909
Dáinn 18. febrúar 1994
Hann afi okkar er dáinn, hann
kvaddi okkur systurnar á friðsælan
og fallegn hátt hinn 18. þ.m. Var
þar höggvið stórt skarð í líf okkar
allra. Alla tíð hefur hann staðið við
hlið okkar í blíðu og stríðu og er
eftirsjá okkar mikil. Aldrei nokkurn
tíma vafðist það fyrir honum hvem-
ig hann gæti komið okkur til aðstoð-
ar eða hjálpar. Enda var hann okk-
ar stærsta fyrirmynd og vona ég
að við getum tileinkað okkur hans
gjörðir gagnvart börnunum okkar
og öðrum.
Minningarnar um elsku besta afa
okkar munum við geyma um eilífð
alla. Og þó að hann sé ekki lengur
hér á meðal okkar í sínum líkama
þá er víst að sál hans er hér og.
heldur verndarhendi sinni yfir okk-
ur og veitir okkur kraft til að tak-
ast á við verkefni framtíðarinnar.
Afi var svo elskur að börnum,
að efast má um að margir menn
ali slíka önn fyrir sínum börnum
líkt og hann gerði. Hann var alltaf
til staðar til að veita huggun og
stuðning og mátti aldrei hallmæla
börnum í hans eyru. Yngstu barna-
barnabömin og barnabarnabarna-
barnið fengju að njóta hans í stutt-
an tíma en minninganna muriu þau
njóta því hann hverfur aldrei úr
huga okkar eldri og munum við
miðla þeim áfram í þeirra hjörtu.
Með þessari bæn sem þú og
amma kennduð okkur viljum við
kveðja þig, elsku besti afi. Guð
geymi þig.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn
svo allri synd ég hafni.
(H.P.)
Þín barnabörn.
c \'(‘ishi|)j6i vusui
'vwBfl 1 Erfidrykkjur
Verð Irá 750 kr. á mann
61 4849
V \ 4
Hann elsku afi okkar er dáinn.
Leiðir okkar hafa skilið að sinni,
en sá styrkur sem hann hefur sýnt
okkur mun fylgja okkur alla ævi.
Hann var alltaf góður við okkur
bömin og alltaf átti hann eitthvað
handa okkur er við heimsóttum
hann. Við minnumst þess líka að
þegar hann hafði heilsu til, fór hann
oft með okkur í bíltúr á Landróvern-
um, stundum upp í kindakofa eða
í dótabúðina. Hann var engum líkur
í gæsku og gjafmildi. Við munum
sakna þín sárt og enginn mun geta
fyllt það stóra skarð sem þú, elsku
besti afi, lætur eftir þig.
Þín bamabarnabörn.
Gísli Gíslason verkstjóri Flóka-
götu 23 er látinn. Hann var fæddur
31. mars 1909 að Vötnum í Ölfusi,
en lést á Landspítalanum 18. febr-
úar 1994, og var því tæplega 85
ára er hann lést.
Það eru 44 ár liðin er ég hitti
Gísla fyrsta sinni. Ég kom þá sem
tilvonandi tengdasonur á heimili
Gísla og Guðlaugar Ólafsdóttur.
Guðlaug var ekkja með tvær dæt-
ur, Þómnni og Guðrúnu. Gísli gekk
þeim í föðurstað og gekk allt hans
líf út á það að þær skorti ekkert.
Það gekk líka yfir barnabörnin og
barnabarnabörnin, alltaf var hugur-
inn hjá þeim, alltaf eitthvað til að
láta í litlu munnana, já, afi Gísli
var svo góður.
Þó svo að leiðir okkar skildu, þá
héldum viði alltaf góðu sambandi
og það hélst til dauðadags.
Gísli minn, ég þakka þér fyrir
allt það góða sem þú varst mér og
minni fjölskyldu, ég veit að það
hefur verið tekið vel á móti þér af
þeim sem á undan þér voru farnir.
Minningin um góðan mann lifir hjá
okkur sem eftir eru. Blessuð sé
minning hans.
Pétur Þorgeirsson.
Elsku afi minn.
Það er svo sárt að sjá á eftir þér
í burtu frá mér, sem gat alltaf leit-
að til þín og fengið allt það öryggi
sem eitt barn þarfnast.
í dag hugsa ég um allt sem við
gerðum saman og allt það góða sem
þú kenndir mér, elsku afi. Guð
geymi þig og takk fyrir allt.
Þinn Pétur Þór.
Að kofa og konungshöllum
þú kemur einn á ferð.
Þú grætur yfir öllum
og allra synda berð.
Þú veist er veikir kalla
á vin að leiða sig.
Þú sérð og elskar alla
þó allir svíki þig.
(Davið Stefánsson)
Elsku besti afi Gísli minn, ég
sakna þín mikið. Ég á rnargar góð-
ar minningar um þig. Ég man þeg-
ar ég heimsótti þig í vetur að þú
sagðir að ég væri svo köld á hönd-
unum og þú gafst mér trefilinn þinn
svo mér yrði ekki kalt. Ég nota
trefilinn alltaf þegar það er kalt
úti. Ég man líka að eitt sinn fórstu
með mig i dótabúð og ég sá dúkku
sem mér fannst ofsalega falleg, og
svo gafstu mér hana í jólagjöf. Ég
varð svo glöð. Mér þykir svo vænt
um hana. Elsku afi Gísli minn, þú
gerðir svo margt fyrir mig og munt
alltaf vera langbesti afi í heimi fyr-
ir mig.
Þín Silja.
þá nágrannar. Fljótlega tókst góður
kunningsskapur milli heimila okkar,
börnin okkar urðu leikfélagar og
skólasystkin, og sú hefð komst á
að við skiptumst á heimboðum, t.d.
um áramót.
Ég minnist með þakklæti margra
slíkra samverustunda. Sturla var
höfðingi heim að sækja og einkar
viðræðugóður maður, hress í máli
og alla jafna glaður og reifur og
hafði margt að segja frá löngum
sjómannsferli sínum. Hann hafði
siglt til Englands og Þýskalands á
stríðsárunum, þá togarasjómaður,
og kunni ýmislegt að segja frá hafn-
arborgum erlendis. Og eftir langan
starfsferil sem vélstjóri'á strand-
ferðaskipum vissi hann orðið deili
á fólki og staðháttum á viðkomu-
stöðum skipanna hringinn í kring-
um landið og lýsti því af lifandi
áhuga. En kærasta umræðuefni
hans var þó lífið í Flatey á duggara-
bandsárum hans. Hann var tengdur
berskustöðvunum óijúfandi
tryggðaböndum; þangað fór hann
í fríum sínum, og eftir að hann lét
af starfi um áramótin 1981-1982,
dvaldi hann þar meira og minna á
hveiju sumri. í hans tilviki áttu vel
við ljóðlínurnar alkunnu:
Römm er sú taug
er rekka dregur
fóðurtúna til.
Það var honum auðheyrilega
mikið fagnaðarefni að börnin hans
tóku einnig ástfóstri við eyjuna
hans og dvöldu þar löngum með
honum, ekki síst núna síðustu sumr-
in.
Við Ingibjörg kveðjum nágranna
okkar, Sturlu Bogason, að leiðar-
lokum með þakklæti fyrir ljúfar og
ógleymanlegar samverustundir og
vottum aðstandendum hans innileg-
ustu samúð.
Böðvar Guðlaugsson.
t
Fósturfaðir okkar, afi, langafi og
langalangafi,
GÍSLI GÍSLASON
fyrrverandi verkstjóri,
Flókagötu 23,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
mánudaginn 28. febrúar kl. 13.30.
Þórunn Sigurðardóttir,
Guðrún Sigurðardóttir
og fjölskyldur.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ÁSDÍSAR ERNU VIGFÚSDÓTTUR,
Múla,
Vopnafirði.
Gísli Jónsson,
Jón Kristinn Gfsiason, Ingunn Lára Hannesdóttir,
Heimir Þór Gfslason, Kirsten Nielsen-Toft,
Gísli Arnar Gíslason, Árný Vatnsdal,
Vigfús Vopni Gfslason.Særún Sævarsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við ölium þeim
sem sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát og útför föður okkar, tengdaföð-
ur, afa og langafa,
ÞORGEIRS G.
GUÐMUNDSSONAR,
Vistheimilinu Seljahlíð.
Elfsabet Þorgeirsdóttir, Örn Norðdahl,
Sigurbjörn Þorgeirsson, Þórunn Pálsdóttir.
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfrétt-
ir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
Ákjósanlegast er að fá greinarnar sendar á disklingi.