Morgunblaðið - 27.02.1994, Blaðsíða 28

MORGUNBLAÐIÐ MINNIIMGAR SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1994
28
Minning
Guðrún Möller
Fædd: 3. júlí 1914
Dáin: 18. febrúar 1994
Astkær föðursystir okkar, Guðrún
Möller, lést föstudaginn 18. febrúar
sl. og var jarðsungin í kyiTþey 25.
febrúar. Okkur systurnar langar til
að minnast Gunnu frænku í nokkru
orðum.
í hugum okkar er Gunna frænka
hin sterka, sjálfstæða kona sem fór
sínar eigin leiðir í lífínu. Þegar við
vorum litlar átti Gunna heima í Sörla-
skjólinu með Berta syni sínum og
þangað komum við oft í heimsókn
með foreldrum okkar. Alltaf var
notalegt að koma til hennar í stof-
una, með þessi stóru, þungu og fal-
legu húsgögn umhverfís. Þáttaskil
urðu hins vegar í samskiptum okkar
við Gunnu frænku þegar hún fluttist
í næsta hús við okkar á Tunguvegin-
um fyrir um 25 árum ásamt Berta
og íjölskyldu hans. Þá kynntumst
við Gunnu frænku náið og áttum
margar ánægjustundir með henni
uppi á hæðinni þar sem hún bjó.
Þangað gátum við komið jafnt með
erindi sem erindisleysu til að spjalla
um lífíð og tilveruna, um ættfræði
fjöiskyldunnar eða vina okkar og
kanningja, en einnig í þeim eina til-
gangi að kíkja í norsku blöðin henn-
ar.. Okkur er minnisstætt kímilegt
augnaráð hennar um leið og eitthvað
skondið var lagt til málanna. Lopa-
peysupijónamir voru aldrei langt
undan og þeir látnir tifa í sífellu,
enda engin ástæða að leggja niður
vinnu þótt frænkurnar eða aðrir
gestir litu inn.
Gunna frænka átti mikinn fjölda
vina og kunningja sem höfðu mikið
samband í gegnum símann. Það var
okkur lærdómsnkt að hlusta á þessi
samtöl í heimsóknum okkar, um-
ræðuefnið spannaði hin víðustu svið
mannlífsins, en hlýjan og vináttan
skein út úr hvetju orði sem sagt var.
Gunna var fastur punktur í tilveru
okkar, alltaf nálæg, alltaf viðræðu-
góð og aldrei dæmandi. Hún hlustaði
á okkur og spjallaði við okkur sem
jafningi. Þegar hún fór í sínar löngu
reisur suður á bóginn á vetuma, með
hespulopann í farangrinum, var ætíð
tilhlökkunarefni þegar hún kom aft-
ur. Seinni árin, þegar við höfðum
stofnað okkar eigin heimili, Gunna
frænka flutt í Seljahlíð og heimsókn-
unum fækkaði, fundum við systkinin
af Tunguveginum ætíð til hlýju henn-
ar í okkar garð, t.d. með árvissum
túlipanasendingum og góðum kveðj-
um á jólunum.
Það er stór hópur aðstandenda
sem kveður nú Gunnu frænku hinsta
sinn. Við systkinin fímm af Tungu-
veginum þökkum henni alla hlýjuna
og vináttuna gegnum árin. Eftir sitja
kærar minningar um sterka, stað-
fasta og góða frænku sem við erum
þakklát fyrir að hafa átt samfylgd
með. Guð blessi minningu Guðrúnar
Möller. _
Ásta Möller, Edda Möller.
Mágkona mín, Guðrún Möller, til
heimilis á Dvalarheimilinu Seljahlíð
í Reykjavík, andaðist hinn 18. febr-
úar sl. Þegar þetta er ritað hefur
útför Guðrúnar þegar farið fram í
kyrrþey, að hennar eigin ósk.
Guðrún var fædd í Stykkishólmi
hinn 3. júlí 1914 og var því á áttug-
asta aldursári þegar hún lézt. Guðrún
var dóttir hjónanna Williams Thom-
asar Möller umdæmisstjóra Pósts og
síma í Stykkishólmi og Kristínar El-
ísabetar Sveinsdóttur Möller. Guðrún
var elzt systkina sinna, en albræður
hennar eru Óttarr, kvæntur Amþrúði
Kristinsdóttur og Jóhann, kvæntur
undirritaðri. Kristín, móðir þeirra
systkina, lézt um aldur fram, þegar
þau vom á barnsaldri. Var lát Krist-
ínar fjölskyldunni mikið áfall og
harmsefni og dreifðist fjölskyldan þá
um skeið. En síðar kvæntist faðir
þeirra, William Thomas, í annað sinn,
Margréti Jónsdóttur Möiler, sem
þannig gekk þessum ungu börnum
í móður stað. Er mér kunnugt um
að Guðrún og bræðumir tveir hafa
ávallt litið á það sem sitt lífslán þeg-
ar Margrét gekk þeim í móður stað
og fjölskyldan sameinaðist á ný.
William Thomas og Margrét eign-
uðust þijú börn og eru þau Agnar,
kvæntur Leu Rakel Lárusdóttur,
Kristín, gift Kristjáni Ragnarssyni,
og Wiiliam Thomas, kvæntur Önnu
Njálsdóttur. William Thomas, faðir
systkinanna sex, lézt 17. apríl 1961,
en Margrét býr hjá dóttur sinni Krist-
ínu og tengdasyninum Kristjáni, í
hárri elli en við allgóða heilsu.
Guðrún Möller ólst upp í Stykkis-
hólmi fram undir tvítugsaldur og
tengdist hún þar á æskuárum sínum
vináttuböndum með jafnöldrum sín-
um og öðram, sem urðu sterkur þátt-
ur í lífí hennar þá og æ síðan. Var
hún framarlega í hópi þeirra sem
héldu uppi félagslífi bæjarins, ekki
sízt með leiklistarstarfsemi og söng.
En hæfíleikar hennar í þeim efnum
komu snemma fram, og má geta
þess að hún var síðar ein þeirra sem
tónlistaijöfurinn Páll Isólfsson valdi
f útvarpskórinn, sem starfaði um
árabil undir hans stjórn.
I Stykkishólmi hóf Guðrún ævi-
starf sitt fyrir Landssíma íslands,
en þar vann hún á símstöðinni hjá
föður sínum þar til hún seinna réðst
til starfa á langlínuafgreiðslu Lands-
símans í Reykjavík. Þegar Guðrún
hafði starfað í nokkur ár við langlínu-
afgreiðsluna fluttist hún í annað
verkefni hjá stofnuninni og tók að
sér starf fuiltrúa í útgáfudeild síma-
skrárinnar, en það varð hennar
starfsvettvangur þar til hún seinna
lét af störfum fyrir aldurs sakir.
Á ungum aldri var Guðrún heit-
bundin enskum manni, Bertram
Henry Mallet, og eignuðust þau son
sem við skím hlaut nafn föður síns,
Bertram Henry. Síðar skildu leiðir
þeirra Guðrúnar og Bertram Henry
Mallet, en við þá reynslu beindist
hugur hennar til þess, að sonurinn
eignaðist hennar eigið ættarnafn.
Þessari ósk Guðrúnar var mætt og
komið í kring með ættleiðingu. Bertr-
am Henry Möller er lögreglumaður
í Reykjavík að ævistarfi og hefur
einnig starfað mikið sem hljóðfæra-
leikari og söngvari, einkum með
danshljómsveitum, en einnig í kór-
starfsemi lögreglumanna. I þessum
störfum mun Bertram vera þekktari
undir nafninu Berti Möller, og mun
raunar þjóðþekktur maður undir því
nafni. Bertram Möller er kvæntur
Erlu Halldórsdóttur og eiga þau þijú
böm sem eru Guðrún, flugfreyja,
maki hennar Ólafur Ámason, Sóley
Halla, bankastarfsmaður og Einar
Kári, nemandi. Fyrir hjónaband eign-
aðist Bertram soninn Hákon Gunnar,
sem er búsettur í Bandaríkjunum.
Sonur Guðrúnar flugfreyju er Kristó-
fer, sem var sérstakur augasteinn
langömmu sinnar, en sama má raun-
ar segja um alla fjölskyldu Bertrams
að með þeim og Guðrúnu ömmu og
langömmu var alla tíð einkar hlýtt
kærleikssamband, enda er hennar
sárt saknað af þeim og öðrum í fjöl-
skyldu hennar. Leiðir þetta hugann
að hinum mörgu vinum Guðrúnar,
bæði í Stykkishólmi og annars stað-
ar, og munu þeir minnast þess nán-
ast reglulega sambands sem á milli
þeirra var síðari árin, einkum með
símtölum. Á þetta einnig við um stór-
an hóp ættmenna Guðrúnar, ná-
skyldra og fjarskyldra.
Af áhugamálum Guðrúnar, sem
voru mörg, var alltaf í fyrirrúmi vel-
ferð fjölskyldunnar, en ýmis önnur
bar hátt. Hún var margfróð um ætt-
ir fóiks á íslandi og átti gott bóka-
safn til ástundunar þeirra fræða og
vann eigin ættarskrár sem bera vitni
um færni hennar í þessu efni. Hún
unni ferðalögum innanlands sem
utan, og eftir starfslok dvaldi hún
oft langdvölum erlendis og hafði það
þá sem tómstundavinnu að skipu-
leggja ferðir sínar sjálf, án aðstoðar
ferðaskrifstofa, enda var hún góð
tungumálamanneskja. Þá var mörg-
um kunn elja hennar og færni við
hvers konar handavinnu sem hún gat
unað við langtímum saman.
Persónueinkenni Guðrúnar Möller
tel ég helst vera jafnvægi í skap-
gerð, vináttutryggð, jákvætt hugar-
far en festu í afstöðu til manna og
málefna, þakklát gleði í velgengni
en einstakt æðraleysi í andstreymi
sem entist henni allt til þess er yfír
lauk á dauðastundu. Þykist ég þess
nokkuð viss að samferðafólk Guðrún-
ar á iífsleiðinni kannast við hana í
þessu ljósi. Skal í því efni ekki gleymt
því fólki sem hún átti samleið með
síðustu æviárin í Dvalarheimilinu
Seljahlíð, bæði því fólki sem þar var
í vist með henni og þá ekki síður
þeirri einstöku góðvild og umhyggju-
semi sem hún alla tíð taldi sig njóta
þar af hendi læknaliðs, hjúkranar-
fólks og alls starfsliðs heimilisins.
Enda var það augljóst að með því
öryggis- og þjónustuskipulagi sem
hún þar varð aðnjótandi ásamt því
andrúmslofti umhyggju og glað-
værðar sem hún taldi ríkjandi í Selja-
hlíð, eignaðist Guðrún það ævikvöld
sem hún gat tæpast ímyndað sér að
betra gæti orðið. En um leið skal
þess minnst að í allri dvöl sinni í
Seljahlíð naut Guðrún, þar sem
endranær, einstakrar umhyggju son-
arins Bertrams og tengdadótturinnar
Erlu ásamt börnum þeirra sem voru
í sambandi við hana öll þessi ár,
þannig að tæpast féil dagur úr, lang
oftast með heimsóknum til hennar,
en annars í síma. Svipað má segja
um marga aðra ættingja hennar og
vini sem héldu reglulegu sambandi
við hana.
Guðrún Möller er kvödd með trega
af fjölskyldu og stóram hópi ætt-
menna og vina, og fylgja henni þakk-
læti og blessunaróskir um alla fram-
tíð.
Elísabet Árnadóttir Möller.
Fríöfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sfmi 31099
Opið öll kvöld
tíl kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
t
Móöir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN MÖLLER,
lést á heimili sínu 18. febrúar sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bertram Möller,
Guðriður Erla Halldórsdóttir,
börn og barnabörn.
t
Útför
SVERRIS VILHJÁLMSSONAR
flugumferðarstjóra,
Norðurbyggð 19,
Akureyri,
fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 28. febrúar kl. 13.30.
Regína Kristinsdóttir,
Svanbjörg Sverrisdóttir, Manfred Lemke,
Halldór Magni Sverrisson, Hugrún ívarsdóttir,
Hanna Margrét Sverrisdóttir, Naceur E. Kraim,
Hannes, Sigurður, Þorsteinn og Rafn Halldór.
t
, Maðurinn minn,
GUNNAR PÉTURLÁRUSSON,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 2. mars 1994 kl. 13.30.
Sigurlaug Sigurðardóttir.
t
Ástkser móðir okkar og tengdamóðir,
RANNVEIG JÓNSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Seli,
þriðjudaginn 15. febrúar, verður jarð-
sungin frá Akureyrarkirkju miðvikudag-
inn 2. mars kl. 13.30.
Bióm og kransar afþökkuð en þeim,
sem vilja minnast hennar, er vinsamleg-
ast bent á hjúkrunarheimilið Sel, eða
aðrar líknarstofnanir.
Börn og tengdabörn.
t
Heiðursborgari Akraneskaupstaðar,
SÉRA JÓN M. GUÐJÓNSSON
fyrrverandi prófastur,
sem andaðist 18. febrúar sl., verður jarðsunginn frá Akranes-
kirkju miðvikudaginn 2. mars nk. kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeir sem vildu minnast
hans, láti, samkvæmt hans eigin ósk, Byggðasafnið í Görðum á
Akranesi njóta þess og skal minningargjöfum varið til að koma
á fót listasafni, staðsettu í húsakynnum safnsins.
Gefendur skrái nöfn sín í minningabækur sem liggja frammi:
í Reykjavík: í Kirkjuhúsinu og á Biskupsstofu.
Á Akranesi: í bókaverslunum og blómabúðum bæjarins og á
símstöðinni.
Fyrir hönd bæjarstjórnar Akraness,
Gísli Gislason, bæjarstjóri.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EGGERT SVEINSSON,
Fálkagötu 28,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni, miðvikudaginn 2. mars,
kl. 13.30.
Halldór Eggertsson,
Sigurður Eggertsson,
Guðný Eggertsdóttir,
Salóme Eggertsdóttir,
Sveindis Eggertsdóttir,
ÁsgeirV. Eggertsson,
Ómar Eggertsson,
Kristín Eggertsdóttir,
Eggert Eggertsson,
Hlíf Jónsdóttir,
Elfn Sigurvinsdóttir,
Ken Crist,
Hjalti Guðmundsson,
John N. Charais,
Jónína M. Arinbjarnardóttir,
Jósúa Steinar Óskarsson,
Sveinn Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.

Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og
afi,
STEFÁN GUÐMUNDSSON,
Kleppsvegi 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni, þriðjudaginn 1. mars kl.
13.30. Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á Krabbameins-
félag íslands.
Þuríður Guðmundsdóttir,
Haukur M. Stefánsson,
Arnheiður S. Stefánsdóttir,
Guðmundur Þ. Stefánsson,
Hrefna Helgadóttir,
Soffia Bryndis Guðlaugsdóttir,
Jens Gunnar Ormslev,
Jacquline Raatz,
Ingólfur Þorsteinsson,
og barnabörn.