Morgunblaðið - 06.12.1985, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER1985
49
Halldór Ó. Ólafs-
son — Kveðjuorð
Halldór Óskar Ólafsson var fædd-
ur á Brekku á Fljótsdalshéraði 19.
nóvember 1923. Foreldrar hans
Ólafur Óskar Lárusson, héraðs-
læknir og Sylvia Nillsína Guð-
mundsdóttir. Kornungur fluttist
hann með þeim til Vestmannaeyja
þegar Ólafur tók við héraðslæknis-
embætti þar 1925.
Halldór var yngsta systkinið í
stórum hópi, fallegt barn, kannski
pínulítið dekraður.
Vestmannaeyjar hafa á upp-
vaxtarárunum ýtt undir ævintýra-
þrá jafn draumlynds snáða og
hann var. Fjöllin og fjaran með
tilheyrandi strákadrolli og polla-
veiðum. Úthafið og skipin við sjón-
deild, óslitinn kliður og svif bjarg-
fuglsins, leikur veðurs og vinda.
Þetta svið fylgdi honum líka alla
ævi. Sögurnar sem hann sagði voru
flestar sóttar þangað út og ekkert
umræðuefni var honum kærara.
Peyjarnir sem hann ólst upp með
urðu ævivinir hans. Fólkið með
sínum sérkennum lifnaði aftur og
gekk um stofur þegar hann sagði
frá. Þá var lífið fullt af unaði og
áhyggjuleysi.
Skólaganga var aldrei löng á
þeim árum í Eyjum. Framhalds-
nám varð að sækja til Reykjavíkur
eða norður til Akureyrar. Margir
Eyjaskeggjar litu á skólagöngu
sem lúxus eða jafnvel bruðl. Sjó-
sókn og fiskvinna var eina iðjan
sem vert var að sinna. Þeir sem
komust í skóla voru litnir horn-
auga. Kannski var það öfund
þeirra sem gjarnan vildu menntast
en komu því ekki við af fátæktar
sökum eða fordómum.
Halldór naut þess, eins og eldri
systkinin, að eiga hámenntaðan
föður og móður af stórbrotnu fólki.
Einn daginn flutti skipið hann til
lands og ný ævintýri opnuðust.
Fyrst Menntaskólinn á Akureyri
og síðan Verslunarskólinn í
Reykjavík. Nýir félagar, stærra
snið á flestum hlutum, glaumur
sem ekki þekktist í Eyjum. Ástin
kom líka snemma inn í líf sveins-
hugans, þau Svanhvít kynntust á
Akureyri og fóru að búa saman
löngu fyrir lögaldur. Ástfangnara
par var vandfundið í þessum
heimsparti.
Veikindi, blettur í lunga eins og
sagt var heima til að mýkja um-
fjöllun um þennan landlæga kvilla,
töfðu Halldór í að ljúka stúdents-
prófi frá Verslunarskólanum.
Börnin fæddust og Dóri freistaði
þess að reka söluturn, Hallóbar,
„til að skapa ungunum lífsviður-
væri“. síðan fór hann í Loftskeyta-
skólann og réðist þaðan til starfa
hjá fjarskiptastöðinni í Gufunesi.
Þessi menntun átti eftir að verða
honum örlagarík, því hún dró hann
inn í flugið sem varð hans ævi-
starf. Hann bætti við sig siglinga-
fræði og var lengst af í millilanda-
flugi hjá Loftleiðum, eða þar til
tæknin og ný tæki leystu þessa
starfsstétt af hólmi. Þá fluttist
hann til Lúxemborgar og starfaði
hjá Cargolux í sjö ár.
Halldór leit alltaf á vinnuna sem
munað, kvartaði aldrei um þreytu
eða starfsleiða. Nýir staðir urðu
honum alltaf jafnmikið undrunar-
efni: Afríka, Austurlönd, Kyrra-
hafseyjar. Fagurkerinn naut þess
sem fyrir augu bar. Það var unun
að-heyra hann segja frá þjóðum
sem hann kynntist, blómailmi
Ingigerður Jónsdótt
ir — Minningarorð
Fædd 6. október 1899
Dáin 1. desember 1985
f dag fer fram útför systur
minnar, Ingigerðar Jónsdóttur,
nær ætíð kölluð Inga Hansen, er
andaðist í Fredriksberg Hospital
í úthverfi Kaupmannahafnar 1.
desember sl. Hún hafði verið bú-
sett í Danmörku frá unglingsárum.
Þá kynntist hún manni sínum,
Jens Hansen, en hann andaðist
eftir heimsstyrjöldina síðari.
Þau eignuðust tvö börn, en þau
eru Gréta Laurensen og Jörgen
Hansen, bæði gift og búsett í
Danmörku.
Foreldrar okkar voru Jón Hall-
dórsson og Sigurlaug Rögnvalds-
dóttir. Börnin urðu fjórtán og var
Inga númer þrjú í röðinni. Eftir
lifa fjögur, Garðar, Halldóra, Sig-
tryggur og Sveinn. Ég sigldi í
mörg ár á „gamla Brúarfossi", sem
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni,
að frumort ljóð um hinn látna
eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu línubili.
var í fastri áætlun til Kaupmanna-
hafnar og þá hittumst við oft, þó
langt væri á milli íslands og
Danmerkur á þeim tíma. Þá varð
ég var við hve samrýnd systkini
við Inga vorum og áttum ánægju-
legar stundir saman.
Það eru margir ungir stúdentar
sem dvalið hafa á heimili hennar,
Philipschousvej 25 í Fredriksberg
og notið góðs af gestrisni hennar.
Inga var góð kona og heimsótti
ísland á sínum yngri árum. Síð-
ustu ár ævi sinnar bjó hún á elli-
heimili.
Guð geymi Ingu systur.
Garðar Jónsson
kóraleyja eða frumstæðum dansi
í afskekktum heimshornum. Til
minja um fjölbreytta svefnstaði
sína bar Halldór heim listmuni og
afbrigðilegt skraut sem allt ber
vitni um næmi fagurkerans.
Halldór var barnalega einlægur
og hrekklaus. Hann lagði aldrei
illt til nokkurs manns eða tók
undir róg. Bjartsýni var honum í
blóð borin. Nú er gantast með það
þegar vinur okkar upplýsti fyrir
nokkrum vikum að hann hyggðist
flytja í Breiðafjarðareyjar. Hann
vissi um hús á einum stað sem
stóðu svo til heil, kolluhreiðrin
frá fjörukambi að bæjarhellu, vör
og bryggja. Einhver leið var að
koma sér upp trilluhorni. Fátt
væri hollara fyrir sálina. Við vor-
um ekkert að minna hann á súr-
efniskútinn, lungun biluð og mað-
urinn komst ekki upp stiga. Þessi
veikindi bundu endi á hugsmíðarn-
ar.
Þráttyfyrir langar ferðir og
marga áningarstaði var hugur
Halldórs lengst af tengdur Eyjun-
um undan Landeyjasandi. Þangað
fóru þau hjónin þegar þjónustu
lauk við Cargolux. Hann upplifði
staðinn að nýju eftir langa útlegð,
aufúsugestur þeirra sem báru skin
á ást þá sem lá bak við hverja
sögu sem hann rifjaði upp.
Þegar „ferjumaðurinn" sótti
Halldór var hann að sleppa lunda-
pysjunni á Eiðinu og bað Svönu
að hjálpa sér að koma greyunum
á sjóinn. Af sömu strönd fór hann
sjálfur í nýjan heim.
Við minnumst hans með hlýhug
og vottum fólkinu hans samúð
okkar.
Edda, Páll og fjölskylda.
IKURINN
Chrlstine Nöstlinger
—Óborganleg barnasaga
Dag nokkurn kemur pakki með
póstinum til Bertu Bartolotti.
í honum er niöursuðudós og í
henni sjö ára drengur, verk-
smiðjuframleiddur, kurteis og
hlýðinn.Eiginlega alltof hlýðinn.
Leiftrandi fjörug barnasaga,
sögð af næmum skilningi á
draumum og tilfinningum
barna. — Valdís Óskarsdóttir
þýöir söguna.
Verö kr. 588.00
'EKKERT.........
STRlÐ
Tilman Röhrig
—í þágu friöarins — Þrjátíu ára stríðið er i algleymingi.
Börn ogunglingarskilja ekki lengur merkingu orðsins friður.
Jöckel er 15 ára og ástfanginn i fyrsta sinn. En í striði er
ekki timi fyrir slík ævintýri.— Bókin hlaut Þýsku barna- og
unglingabókaverðlaunin árið 1984— Þorvaldur Kristinsson
þýðir söguna.
Verö kr.
680.00
"LEYSIÐ GÍrUNA SJÁLF
Martin Waddell
— Ertu góð leynilögga?
Nýr flokkur leynilögreglusagna fyrir
böm og unglinga. Leynisveitin er
fjórir unghngar: Kalli, Smári, Anna og
Bogi. Lesandinn á sjálfur að ráða gát-
una með þeim og fær margar vísbend-
ingar. Að sögulokum reiknar spæjar-
inn ungi út stigafjölda sinn fyrir
frammistöðuna. Jafnast hann á viö
Derrick eöa er hann byrjandi í listinni?
Fyrstu sögurnar um leynisveitina heita:
LEYNISVEITIN OG BRAGÐA-
REFURINN BRELLNI
LEYNISVEITIN OG BÓFARNIR Á
BLÍSTURSEY.
Verö kx. 394.00.
DURAN KUL DA mSTALA'
DURAN STRII ÐIÐ DR4UGURINN
Saga þessarar heimsfrægu
hljómsveitar í mynd og
máli. Meira en sjötíu lit-
myndir. Plötu- og mynd-
bandaskrá hljómsveitar-
innar.
Tbiknimyndasaga um leyni-
þjónustumanninn 421.
Miskunnarlausir heimsvalda-
sinnar sprengja sprengjur svo
alls staðar fer að snjóa.
421 fer á stúfana . . .
Spennandi teiknimyndasaga
um Yoko Tbuno. í gömlum
kastala i Skotlandi er ekki allt
með felldu. Yoko leggur saman
tvo og tvo . . .
Verð kr. 300.00.
Verð kr. 400.00.
Verð kr. 375.00.