Morgunblaðið - 06.12.1985, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER1985
17
Jón Á. Gissurarson
einu sinni nefnt með nafni og ekki
fyrr en seint í bókinni.
Ekki þarf að efa að eitthvað
hefur fyrir höfundi vakað með því
að hafa þennan hátt á. Að vísu
getur hann þess einhvers staðar
að hann hafi snemma verið talinn
sérvitur. En naumast dugar sú
skýring í þessu tilviki. Fremur
hygg ég að þetta sé hans aðferð
til að miðla skýrari mynd af
bernsku sinni, samskiptum við
aðra og áhrifum þeim sem mótuðu
hann. Hallast ég að því að þannig
hafi hann raunar komist beinni
leið. Aftur á móti á ég erfiðara
með að skilja ástæðuna fyrir skipt-
um frá þriðju persónu frásögn yfir
til fyrstu persónu. í raun er höf-
undur ekki nær lesandanum í síð-
asta kafla, — hafi sú verið ætlan
hans, — því að honum er hreint
ekkert sýnt um að hlaupa í fang
lesanda sínum. Segi ég það ekki
til lasts.
Þessi bók hefur marga kosti til
að bera. Höfundi er lagið að bregða
upp hnituðum og snjöllum lýsing-
um af mönnum og atburðum. Hann
hefur einatt glettnislegt blik í
auga, sem gerir frásögnina lifandi
og skemmtilega. Skólalífið og að-
stæður í Flensborg, Menntaskól-
anum á Akureyri og í Reykjavík
er lýst á athyglisverðan hátt og
hann bregður upp myndum af
kennurum sínum og skólasystkin-
um, sem þess eru verðar að eftir
þeim sé tekið. Þess minnist ég ekki
að hafa lesið öllu trúverðugri og
hreinskilnislegri lýsingu á Sigurði
skólameistara á Akureyri en hér.
Ofsagt þykir mér að vísu á bók-
arkápu að þessi bók sé „einstæður
aldarspegill“. Margt skortir á að
hún sé það, enda geta endurminn-
ingarnar verið um margt merkar
og góðar án þess að markið sé sett
svo hátt.
Ekki er mér kunnugt um hvort
höfundur hyggst fram halda end-
urminningaskrifum sínum. En
óneitanlega fýsir mig að heyra
hann segja frá löngum ferli sínum
og merkum sem skólamanns og
hver viðhorf hafa mótast með
honum í því starfi. Trúlegt er að
svo einarður og gjörhugull maður
sem Jón Á. Gissurarson hafi þar
sitthvað að segja sem gagnlegt er
á að hlýða. Helst kýs ég því að líta
á þessa bók sem formála og for-
sendu að skrifum um þau efni.
Höfundur er ljómandi vel ritfær
maður og lætur sér bersýnilega
annt um að rita bæði hreint og
lýtalaust mál. Þar er ekki hnökra
að finna. Stíll hans er beinskeytt-
ur, knappur og skýr. Helst er að
stundum er hann eins og nokkuð
„höggvinn" (staccato). Því veldur
að höfundur forðast mjög að nota
viðskeyttan greini. Það er óefað
ágæt regla, en öllu má þó ofgera.
Frágangur bókarinnar er vand-
aður og smekklegur.
Bladburöarfólk
óskast!
Uthverfi
Suöurgata 29—41
Síöumúli
Ármúli
Blesugróf
Vesturbær
Tjarnargata frá 39
Skerjafjörður
Gnitanes
Hörpugata og
Fossagata fyrir noröan
flugvöllinn.
JXTóíTíg OTiMaft t
Fimm spennandi ástarsögm
Theresa Charles
Skin eftir skúr
Dbde er ung munaöailaus stúlka, íögur og sjálístœö.
Hún iekui ásamt írœnku sinni dvalarheimili á
Helgavatni. Dúrie hieiíst mjög aí hinum vinsœla
sjónvaipsmanni Pétri en írœnku hennai lízt lítt á
hann Síðan hittir Dixie Adam Lindsay Gioidon
dulaiiullan mann sem óvœnt birtist á Helgavatni.
Báðii þessii menn eiu gmnaðir um að haía íiamið
aíbrot og einnig Patrik irœndi Dúrie. Hvert var
leyndarmálið, sem þessii þríi menn vom flœktir t og
hvers vegna laðaðist Dixie svo mjög að Adam?
*W«
Cartland.
®é)áöG
Bœkui Theresu Charles og Barböru Cartland haía
um mörg undaníarin ár veriö í hópi vinsœlustu og
mest seldu skemmtisagna hér á landi. Rauðu
ástarsögumar haf a þar fylgt f ast á eftir, enda skrif-
aöar af höfundum eins og Else-Marie Nohr, Erik
Nerlöe og Evu Steen, sem allir eru vinsœlir ástar-
sagnahöfundar. Eldri bœkur þessara vinsœlu
höfunda eru enn fáanlegar í flestum bókabúöum
eða beint írá forlaginu.
Barbara Cartland
Veömál og ást
Brock hertogi veðjar við vin sinn um það, að hann
geti tarið einsamall ríðcmdi íiá London til York án
fylgdarliðs og án þess að þekkjast. Á krá nokkurri á
leiðinni hittii hann hina íögm Valoru sem er ung og
saklaus stúlka en stjúpmóðir hennai œtlast til þess
að Valora giítist gegn vilja sínum gömlum barón
Brock hertogi hjálpai Valom að flýja trá stjúpmóðui
sinni og þau lenda í ýmsum hœttum og œvintýmm
áður en þau ná til York.

Ebe-Marie Nohi
HÁLF-
SYSTURNAR
Else-Marie Nohr
Hálísystumaz
Eva er á leið að dánaibeði íöður síns, þegai hún
hittii litla telpu eina síns liðs, sem haíði stiokið at
bamaheimili. Eva ákveður að hjálpa henni en
með því leggur hún sjálla sig í lííshœttu Faðir litlu
stúlkunnai ei eítirlýstur af lögreglunni og svííst
einskis Örlög Evu og telpunnai em samtvinnuð tiá
þeina íyrsta tundi.
Erík Nerlöe
Láttu hjartað ráða
Torsten vai leyndardómsíullur um naln sitt og upp-
runa, og það vai Maríanna einnig. Það vai leikui
þeina - í kjánaskap þeina og kátínu œskunnai. En
sá dagui kom að Maríanna skildi snögglega að
áhyggjulaus leikurinn var allt í einu orðinn örlaga-
rík alvaia og að Torsten heíði eí til vill svikið hana
og vœri í rauninni hœttulegasti óvinui hennar og
sjúks íöðui hennar. Og samt vai Maríanna trú björt-
um draumi sínum - draumnum um hina miklu ást.
Crlk Ncrlóc
Láttu
hjartaö
ráða
Eva Steen
Sara
Konungssinnamir diápu eiginmann Söm, þegai
hún var bamshaíandl og síðan stálu þeir bami
hennar. Þiátt tyrii það bjargar hún lííi konungssinna
sem ei á flótta og kemst að því að hann ei sonui
eins morðingja manns hennar. En þessi maður getur
hjálpað Söm að komast i gegnum víglínu konungs-
sinna. Hún er ákveðin í að hefna manns síns og
enduiheimta bam sitt, en í ringulieið byltingarinnai
á ýmislegt eftir að geiast sem ekki var fyrirséð.
SARA
Já, þœr eru spennandi ástarsöguxnar irá Skuggsjá