Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 47

127
þvi embætti enn. Hann er sá fyrsti íslendingur (í Ameríku), sem
náð hefur þessu stigi (B. mus.) í söng og píanó-music og komist
hefur að lærðum skóla sem kennari í þeirri grein.
Steingrímur K. Hall er maður fríður sýnum, grannvaxinn og
hinn prúðmannlegasti í framgöngu; viðmótsþýður er hann og
glaðlyndur og — það sem er mest um vert — hann er góður
maður. J. M. B.
Draumurinn.
Eftir LÚKÍAN.
1. Eg var nýlega hættur að ganga í drengjaskóla og um
það bil að komast í yngismanna tölu. Átti þá faðir minn ráða-
gerð við vini sína um það, hvað hann ætti að láta mig læra.
Vóru flestir á því, að vísindavegurinn væri torsóttur, krefði langan
tíma og töluverðan tilkostnað; til þess þyrfti Ijómandi góðan efna-
hag, en okkar heimilishagur værí þröngur og svo varið, að
skjótrar hjálpar mundi við þurfa. En aftur á móti, ef ég lærði
einhverja af þessum algengu handiðnum, þá mundi ég sjálfur bráð-
um hafa nægilegt fyrir mig af iðn minni, svo ég þyrfti ekld, svona
upp kominn, að liggja uppi á foreldrum mínum og í annan stað
mundi þess skamt að bíða, að ég gleddi föður minn með því að
færa honum það, sem mér í hvert sinn áskotnaðist.
2. Pví næst var það tekið til umræðu, hvaða handiðn mundi
vera bezt og auðlærðust, fullsæmandi frjálsbornum manni, kostn-
aðarlítil og þó nægileg til lífsuppeldis. Og er einn hélt fram þess-
ari, en annar hinni, hver eftir sinni ætlun og reynslu, þá lítur faðir
minn til móðurbróður míns, sem þótti vera einhver bezti stein-
höggvari og segir: »Ekki væri það rétt, þegar þú ert viðstaddur,
að önnur handiðn væri látin sitja í fyrirrúmi; en taktu nú dreng-
inn til þín og gerðu úr honum dugandis steinhöggvara og mynda-
smið; honum verður eitthvað til þess, því góða hefur hann hæfi-
leikana, eins og þú veizt. Þetta réði hann af hinum smáu vax-
myndum, sem ég var að gera að gamni mínu, því hvenær
sem kennararnir litu af mér augunum, þá skóf ég vaxið af rit-