Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 34

á svipinn. »Parna fyrir innan er ekki myrkur og kuldi sem hér«,
sagði Frelsarinn, »heldur er þar eilíft sumar og sólskin«.
En sánkti Pétur hafði ekki getað fengið sig til að trúa
honum.
fá tók Kristur litla fuglinn, sem hann rétt áður hafði fundið
á klakanum, og hann teygði sig aftur á bak og fleygði honum
yfir múrinn, svo að hann datt niður í Paradís.
Og jafnskjótt heyrði sankti Pétur fjörugan fuglasöng og þekti
þar rödd þrastarins og hann undraðist mikillega.
Hann sneri sér að Frelsaranum og sagði:
»Látum oss halda aftur niður á jörðina og þola alt sem þola
skal, því nú sé ég, að þú hefur talað sannleika, og að til er stað-
ur, þar sem lífið sigrar dauðann«.
Og þeir höfðu gengið niður fjallið og lifað sem áður.
Síðan hafði sankti Pétur ekki séð frekar en þetta af Paradís,
árum saman, en stöðugt þráð landið bak við múrinn. Og nú var
hann loks kominn þangað og þurfti ekki að þrá það framar. Nú
gat hann liðlangan daginn ausið gleði með báðum höndum úr
óþrjótandi uppsprettum.
En sankti Pétur hafði ekki verið nema rúmlega viku í Paradís,
þegar svo bar við, að engill kom til Frelsarans, þar sem hann sat
í hásæti sínu, hneigði sig sjö sinnum fyrir honum og sagði hon-
um, að einhver ógnaróhamingja lilyti að hafa komið fyrir sankti
Pétur. Hann vildi hvorki éta né drekka og augu hans væru
rauð og þrútin eins og hann hefði ekki sofið nóttum saman.
Jafnskjótt og Kristur heyrði þetta, stóð hann upp og gekk af
stað að hitta sankti Pétur.
Hann fann hann langt burtu, í útjaðri Paradísar. Hann lá í
grasinu, eins og hann væri oí örmagna til að standa, og hann
hafði sundurtætt klæði sín og ausið ösku í höfuð sér.
Pegar Kristur sá hann svo hryggan, settist hann í grasið við
hliðina á honum og talaði við hann, alveg eins og hann myndi
hafa gjört, ef þeir enn þá hefðu reikað um í þessum hrygðar-
heimi.
»Hvað gengur að þér, sankti Pétur?« sagði hann.
En sorgin hafði svo algerlega yfirbugað sankti Pétur, að hann
gat engu svarað.
»Hvað gengur að þér, sankti Pétur?« spurði Frelsarinn aftur.
þegar Kristur endurtók spurninguna, tók sankti Pétur gull-