Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 53

133
leið á vagn með nokkrum vængjuðum hestum fyrir, sem vóru líkir
Pegasos1 — »svo þú sjáir hve mikil og dýrðleg gæði þau eru,
sem við lá, að þú mundir aldrei þekt hafa, ef þú hefðir ekki fylgt
mér«. Pegar ég var kominn upp í vagninn, keyrði hún af stað
og hélt í taumana, en ég hófst upp í hæðir og horfði niður á
borgir og þjóðir, alt frá austri til vesturs, og á meðan var ég í
líking við Triptolemos2 3 að strá einhverju út yfirjörðina. Hvað
það var, sem ég stráði, man ég nú ekki framar, en svo mikið
man ég, að mennirnir horfðu upp til mín neðan frá jörðunni með
dýrðarlofi og feginsópi, hvarvetna þar sem mig bar yfir á fluginu.
16. Pegar hún hafði sýnt mér þetta alt og komið mér í
kynni við þá, sem hrósuðu mér, þá fór hún ofan með mig aftur;
var ég þá ekki framar eins búinn og ég var, þegar ég hófst á
flugið, heldur þótti mér sem ég kæmi þannig búinn aftur, að ég
var skrýddur fögrum purpuraklæðum. Pá tók hún og föður minn,
þar sem hann stóð og beið, sýndi honum þennan búning minn og
í hverri mynd ég sjálfur var aftur kominn, og minti hann jafnframt
á, hvílíkt óefni hann hefði nærri því verið búinn að stofna mér í
með ráðstöfun sinni.
Pessa sjón man ég að fyrir mig bar, er ég var sem næst á
drengjaaldri, og geri ég helzt ráð fyrir, að hræðslan fyrir höggun-
um hafi gert mig ruglaðan.
17. Pað var einhver, sem kallaði upp mitt í ræðu minni:
»Viti það Herakles! tarna var langur draumur og leiðinlegur«. Og
annar greip fram í og sagði: »Pað var vetrardraumur, eins og
gerist, þegar næturnar eru lengstar. En hvernig gat honum til
hugar komið að þvaðra þetta fyrir okkur og vera að tala um eina
nótt í barnæskunni og gamla úrelta drauma ? Pví þetta er bragð-
laus og vatnsblönduð lokleysa. Hann mun þó ekki hafa haldið,
að við séum draumaþýðarar?«
Ó, nei! minn kæri! því það skaltn vita, að þegar Xenófon®
1 Pegasos, vængjahesturinn (skáldafákurinn), er spratt upp af blóði óvættarins
Medúsu, sem Perseus drap.
2 Korngyðjan Demeter kendi Triptolemos kornyrkju og ók hann í hennar um-
boði um jarðríki með drekum fyrir reið sinni og kendi mönnum plægingu, sáningu
og uppskeru.
3 Xenófon getur þess í söguriti sínu »Austurför Kýrosar« (3. b. 1. k.), að
nóttina eftir það er Tissafernes hafði drepið með svikum hina grísku herforingja og
hinir 10,000 grísku liðsmenn vóru orðnir höfuðlaus her í óvinalandi, þá hafi sig
dreymt, að eldingu hafi slegið niður í hús föður síns; þótti honum það tvíræður fyrir-