Lögfræðingur - 01.01.1899, Blaðsíða 117
Erfðaábúð, sjálfsábúð og leiguábúð.
117
Að svo niæltu viljum vjer athuga, hvort lögin stuðla
til þess, að vjer fáum gjört þetta stig eða eigi.
Eins og áður er sagt, segir svo í 6. gr. ábúðarlaganna,
að jörðu skuli fylgja nauðsynleg hús, «þau er henni hafa
áður fylgt, Um stærð og tölu liúsa fer eptir jarðarmagni
og því, sem venja er í hverri sveit». Hjer er því alls
eigi gjört ráð fyrir því, að neinar breytingar verði á hús-
um til bóta, eða með öðrum orðum, það er gengið út frá
því í þessari grein laganna, að hið fyrsta stig í landbún-
aði verði aldrei gjört á þessu landi, heldur standi menn
algjörlega í stað, að því er húsin snertir.
í G. gr. ábúðarlaganna segir svo, að jafnan skuli af-
henda hús jarðarinnar í góðu og gildu standi, og að leigu-
liði skuli skila húsunum fullgildum (15.gr.). En í lögun-
um er hvergi talað um, hvað skuli telja í góðu og gildu
standi. Ef baðstofan hefur verið með árepti, glerglugga-
laus og óþiljuð, þá er ekkert í ábúðarlögunum því til fyrir-
stöðu, að hún sje talin í góðu og gildu standi. 1 frum-
varpi landbúnaðarlaganefndarinnar var svo ákveðið, aðjarð-
arhús skyldi eigi teljast í fullu standi, nema það væri
«með hurð og dyraumbúnaði og gluggum eptir þörfumo,
en þetta var fellt burtu ‘).
Landbúnaðarlaganefndin lagði til, að settar yrðu
reglur um það, hvernig út skyldi taka, en það var einnig
fellt.1 2)
En það er mjög mikilsvert að vita, hvernig út
er tekið.
Vjer verðum því, áður en lengra er farið, að minnast
1) Frumvarp til landbúnaðarlaga. 1877. bls. 19.
2) Sama frumvarp. bls, 27.