Lögfræðingur - 01.01.1899, Blaðsíða 18
Konrad Maurer.
18
»Hákonarbók« sjo að eins byggt á getgáfcum, sem bafa
stuðst við það, að lögbókin nefnir Hákon konung. og við
aldur hennar, þar sem hún var auðsjáanlega eldri en Jóns-
bók, en gat þó ekki verið eldri, en frá árinu 1202-
Einnig gjörðu menn sig seka í þeim misskilningi að
álíta. að þar sem talað er um ný lög1 2 3 4) í Hákonarsögu,
þá væri áfct við íslenska lagasetningu í staðinn fyrir norska.
possi getgáta stafar í raun og veru frá þeim tíma, þegar
þekking á fornritunum var mjög ófullkomin, en síðar meir
úlitu fræðimenn, að hún væri byggð á sögulegri vissu.
pt'gar rnenn fóru að rannsaka betur, ráku menn sig brátt
á ýmsa agnúa. Sumir álitu nú, að lögbókin værisaminá
árunum 12(52 — 1263, aðrir 1265 og enn aðrir 1272—1273.
Nokkrir reyndu svo að sameina þessar sundurleitu skoð-
anir; þeirra ætlun var þá, að Hákon konungur liefði sarn-
ið lögbókina 1262, en að Magnús sonur hans hefði ekki
sent hana til íslands fyr en 1265, og loks liefði hún
fengið nýjaumbót og verið lögtekin á árunum 1271—1273.
Jón Eiríksson hjelt þessari skoðun fram fyrstur manna2).
Hálfdán Einarsson fylgdi henni og3), en sjerstaklega hef-
ur [>órður Sveinbjörnsson fært skarpviturleg rök fyrir
henni4). P. A. Munch5) og R. Keyser6) voru og sömu
1) Hákonar s. gamla, kap. 332. bls. 152.
2) Holberg, Dannemarks og Norges geistlige Stat. Khavn. 1701.
bls. 513—514 og víðar.
3) Seigraphia historiæ literariæ lslandiæ. bls. 182—183.
4) Sjá formálaim fyrir útgáfu hans af Járnsíðu. bls. VI—XVII.
5) I)et norske Folks Historie, IV. 1. bls. 482—484, 619—621,
627—634 og 637—638.
6) Norges Stats og Retsforfatning i Middelalderen. bls. 286—287,
• Norges Historie. II. b!s. 272 og 284—285.