Lögfræðingur - 01.01.1899, Blaðsíða 58
58
Páll Briem.
Ef afrjettareigendur og sá, ernæsturbýr afrjetti, gjöra
gripheldan varnargarð fyrir afrjetti, þá hafa þeir gjört sína
skyldu, og eptir það hefur hver fjáreigandi áhyrgð á, ef
afrjettarfjeð brýtur varnargarðinn eða [ldeypur yfir hann
og gjörir síðan ágang hjá öðrum. Fjáreigendur eiga að
borga fullar hætur fyrir skaða þann, sem metinn verður,
landnámslaust (sjá Jb. Llb. 31. kap.).
Eins og áður hefur verið tekið fram '), gildir lögfesta
fyrir högum eigi gagnvart afrjéttarfje. f>etta byggist á
því, að annars yrðu ákyæði Jónsbókar um afrjettarfjeð
þýðingarlítil eða jafnvel þýðingarlaus.
Að svo mæltu skal athuga, hvernig fyrirmæli Jóns-
bókar verða að skoðast í sambandi við löggiltar reglu-
gjörðir sýslunefnda.
Með tilsk. um sveitarstjórn 4. maí 1872, 39. gr., var
svo ákveðið um vald sýslunefnda: »Ennfremur stjórnar
sýslunefndin öllum sveitarmálefnum sýslunnar t. a. m.. . .
2. Hún skal semja reglugjörðir um notkun afrjetta, fjallskil,
íjárheimtur, ráðstafanir til þess að eyða refum o. fl.« Sam-
kvæmt lögum 22. mars 1890 um löggiltar reglugjörðir
sýslunefnda skal senda frumvarp til reglugjörðarinnar
amtsráðinu til samþykktar og löggildingar. «Nú fellst
amtsráðið á frumvarpið, þá staðfestir það reglugjörðina
og fyrirskipar, hvenær hún skuli í gildi ganga, og er hún
upp frá því skuldbindandi sem lög.«
Með þessum orðum er eigi ákveðið, að sýslunefndir
og amtsráð skuli hafa fullkomið löggjafarvald, og að allt,
sem í staðfestri reglugjörð stendur, skuli hafa lagagiidi,
1) Lögfræðingur. II. bla. 82.