Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.1989, Blaðsíða 28

44
FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1989.
+
Innilegar þakkir færum við þeim er auðsýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, dóttur okkar, móður, ömmu, dótturdóttur og
systur,
Áróru Sjafnar Ásgeirsdóttur
hjúkrunarfræóings.
Helgi Grétar
Lára Herbjörnsdóttir
Kjartan Sveinsson
Hanna Lára Sveinsdóttir
óskíró Gunnarsdóttir
Ásgerður Ásgeirsdóttir
Árný S. Ásgeirsdóttir
Kristinsson
Ásgeir Ármannsson
Ásgeir Sveinsson
Þórhildur Sif Jónsdóttir
Guðbjörg Jónsdóttir
Guðbjörn Ásgeirsson
Einar Ásgeirsson
Andlát
Gunnar Þorsteinsson, Reykjalundi,
lést í Borgarspítalanum 22. febrúar.
Emilía Albertsdóttir frá Sléttu,
Sléttuhrauni, Hraunbraut 14, Kópa-
vogi, er látin.
Jarðarfarir
Steinar Þórhallsson frá Ánastöðum,
Framnesvegi 10, Keflavík, verður
jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
laugardaginn 25. febrúar kl. 14.
Þórarinn Jónasson, Hróarsdal, verð-
ur jarösunginn frá Sauðárkróks-
kirkju laugardaginn 25. febrúar kl.
i5.
Brynhildur Björgvinsdóttir frá Ás-
laugarstöðum, Lónabraut 23, Vopna-
firði, verður jarðsungin frá Vopna-
fjarðarkirkju laugardaginn 25. febrú-
ar kl. 14.
Hrefna Sigríður Bjarnadóttir, Skál-
holti 15, Ólafsvík, verður jarðsungin
frá Ólafsvíkurkirkju laugardaginn
25. febrúar kl. 14. Rútuferð verður frá
BSÍ á laugardagsmorgun kl. 8.
.Elísabet Einarsdóttir lést 14. febrúar.
Hún var fædd 3. nóvember 1898 í
Hafnarfirði, dóttir hjónanna Einars
Ólafssonar og Sigríðar Jónsdóttur.
Hún giftist Guðmundi Ágústi Jóns-
syni en hann lést árið 1982. Þau hjón-
in eignuðust sex börn. Útfór Elísabet-
ar verður gerð frá Fríkirkjunni í
Hafnarfirði í dag kl. 15.
Fundir
ítalsk-íslenska félagið
mun halda aðalfund sinn sunnudaginn
26. febrúar nk. kl. 16.30 í Djúpinu, kjall-
ara veitingahússins Hornsins við Hafnar-
stræti í Reykjavik. Á dagskrá verða
venjuleg aðalfúndarstörf.
Aðalfundur Félags
ísl. kjötiðnaðarmanna
verður haldinn laugardaginn 25. febrúar
kl. 13.30 að hótel Holiday Inn. Dagskrá
fundarins: venjuleg aðalfundarstörf.
Kvenfélag Neskirkju
Áður boðaður aðalfundur kvenfélags
Neskirkju verður haldin nk. mánudags-
kvöld kl. 20.30 í safnaðarheimili kirkj-
unnar.
Ítalsk-íslenska félagið
mun halda aðalfund sinn sunnudaginn
26. febrúar nk. kl. 16.30 í Djúpinu, kjallara
veitingahússins Hornsins við Hafnar-
stræti í Reykjavik. Venjuleg aðalfundar-
störf. Stjóm félagsins skipa: PYiðrik Ás-
mimdsson Brekkan formaður, Júlíus Víf-
ill Ingvarsson, Karl Steingrímsson, Soffia
Gísladóttir, Björgvin Pálsson, Magnús
Skúlason og Sigurður Demetz Franson.
Meiming
I einu orði
sagt frábært
Olivier Messiaen er ekki mikið
tónskáld af því að hann er trúaður
kaþólikki. Og það er ekki trúarleg
upphafning hans sem hrífur okkur.
Messiaen er mikiö tónskáld vegna
þess að hstgáfa hans er á háu stigi.
Hann er snillingur. Hann er einnig
eihlægur sem listamaður, reynir
ekki að semja annað en það sem
hann heyrir í sáhnni. Þess vegna
hrífur hann okkur. En það myndi
hann líka gera ef hann væri „trú-
laus“ í venjulegum skiiningi, tryði
t.d. bara á „hið góða, fagra og
sanna" eða aðra eins fjarstæðu.
Það er sniUd og heilindi listamann-
anna sem nær til okkar en ekki
persónuieg trú þeirra eða trúleysi.
Eða kommúnismi!
Og þess vegna getur jafnvel tón-
listargagnrýnandi DV, sem trúir á
trunt trunt og trölhn í fjöllunum,
notið hstar Messiaen í botn. Gagn-
rýnandinn getur varla lýst þeim
Oliver Messiaen.
Tónlist
Sigurður Þ. Guðjónsson
áhrifum sem músík þessa djúpa og
mikla manns hefur á hann. En
fmnur þó að þau bæta einhverju
mikilvægu við tilfmninguna fyrir
að vera til. Gagnrýnandinn verður
því ofurlítið meira til. Lífið verður
dýrmætara. En alls ekki skiljan-
legra. Bara betra.
I gærkvöldi gerðist það undur í
Langholtskirkju að Kammersveit
Reykjavíkur flutti tónverkið Frá
gljúfrunum til stjarnanna eftir
Messiaen. Stjórnandi var Paul
Zukovsky. Einleikarar voru Anna
Guðný Guðmundsdóttir á píanó,
Joseph Ognibene á horn, Eggert
Pálsson á klukkusph og Maarten
van der Valk á xylorimba.
Þetta er dýrlegt tónverk. Dýrlegt
tónverk.
Og flutningur hljómsveitar og
einleikara var í einu orði sagt: Frá-
bær.
Tilkyimingar
J. Þorláksson & Norðmann
í nýtt húsnæði
J. Þorláksson & Norðmann hf. hafa ný-
verið fest kaup á húsnæði Kristins
Guðnasonar hf. við Suðm-landsbraut 20
þar sem áður var aðsetur BMW bílaum-
boðsins. í brunanum mikla að Réttar-
hálsi 2, þann 4. jan. sl., skemmdist hús-
næði J. Þorláksson & Norðmann hf. veru-
lega og hefur starfsemin síðan verið í
bráðabirgðahúsnæði við þröngan kost.
Viðgerð og endurbygging hússins að
Réttarhálsi 2 mun fyrirsjáanlega taka það
langan tíma, að nauðsynlegt var að koma
rekstrinum fyrir í nýju og hentugu hús-
næði sem fyrst. Á nýja staðnum verður
innréttaður sýningarsalur fyrir bað-
herbergi, þar sem sýnd verða fullbúin
baðherbergi frá öllum helstu framleið-
endum í Evrópu með svipuðu sniði og
var á gamla staðnum. Gert er ráð fyrir
að vinna við innréttingar taki u.þ.b. tvo
mánuði.
Fyrirlestrar
Aldamótakonur í
íslenskri myndlist
Hrafnhildur Schram listfræðingur mun
flytja fyrirlestur í Hafnarborg mánudag-
inn 27. febrúar nk. kl. 20.30. Erindi Hrafn-
hildar hallar um aldamótakonur í ís-
lenskri myndlist. í fyrirlestri sínum mun
Hrafnhildur rekja sögu nokkurra þess-
ara kvenna og sýna litskyggnur af verk-
um þeirra.
Heyrum hvorki
né sjáum
Einn daginn á milli jóla og nýárs
sat ég hér við skrifborðið mitt. Fyr-
ir framan mig lá blað sem hafði
borist inn í korta- og bréfaflóðinu.
Þetta blað bar yfirskriftina Fengur.
Blað JC Húnabyggöar í A-Húna-
vatnssýslu, 2. tölublað 1. árg. í
ramma fyrir neðan stóð „Kveðjur
til Húnvetninga frá Vigdísi Finn-
bogadóttur, forseta íslands."
Eg las þama góða og þarfa hug-
vekju sem snerti mig. Eina máls-
grein ætla ég að taka hér upp sem
er mér einkar hugstæð.
„Við megum ekki gleyma því
nokkra stund aö það erum við full-
orðna fólkið sem berum ábyrgð á
því að kenna æskunni tungumálið.
Bömin hafa eftir það sem fyrir
þeim er haft.“
Mér hefur oft dottið í hug að þeg-
ar samtökin Vímulaus æska vom
stofnuð hefðu þau heldur átt að
heita vímulausir foreldrar, vímu-
laus æska því að við getum verið
viss um að foreldrum í vímu tekst
aldrei að ala upp vímulausa æsku.
Ég fletti nú blaðinu og stoppaði við
fyrirsögn um hugmynd að stofnun
samtaka um sorg og sorgarvið-
brögð, síðan sneri ég blaðinu við
og leit á baksíðuna. Hér blasti við
önnur rammafyrirsögn og ég
hrökk við. Hvað var nú þetta?
„Blönduósingar vilja áfengisút-
sölu“.
Að velja rétt
Eins og kom fram í fjölmiðlum í
sumar, þegar Blönduós varð bær,
hefur með því skapast forsenda
fyrir áfengisútsölu á staðnum. Við
skulum hta á þessa frægu heimild
í áfengislögum nr. 82 frá 1969, 10.
grein. í þessari lagaheimild segir
að ef 'A hluti kjósenda eða meiri-
hluti bæjarstjómar krefst þess
skuli fara fram atkvæðagreiðsla og
síðan dugir meirihluti greiddra at-
KjaUarinn
Snorri Bjarnason
ökukennari Blönduósi
kvæða. Síðan er sagt frá könnun
sem JC Húnabyggð gerði á vilja
kosningabærra bæjarbúa, 18 ára
og eldri, um þetta málefni.
Eftir þennan lestur dró ég þá
ályktun að hér væri verið að und-
irbúa jarðveginn að opnun áfengis-
útsölu og bjórstofu, sem aftur varð
til þess að ég tók pennann og fór
aö hripa niður hugleiðingar sem
sóttu á mig. Jæja, þetta birtist svo
sem grein í Morgunblaðinu 3. jan-
úar. Mér til gleði og uppörvunar
hafa margir hitt mig og hringt til
mín til að þakka mér fyrir og meira
að segja fólk sem notar mikið
áfengi hefur sagt mér að það sé
mér alveg sammála og við höfum
ekkert með þetta aö gera. Nokkrir
hafa þó talað til mín á öðrum nót-
um, sagt sem svo að þeir vilji hafa
rétt til að velja og hafna. Síðastur
manna vildi ég hafna þeim rétti en
honum fylgir bara sú skylda að
reyna að velja rétt, velja það sem
er okkur fyrir bestu. Aðrir hafa
sagt að notkun vímuefna hafi fylgt
mannkyninu frá fyrstu tíð og það
verði svo áfram. En hefur ekki
tæknibylting síðustu ára fært okk-
ur heim sanninn um það að ekkert
er óumbreytanlegt? Einn góður
vinur minn og athafnamaður hér á
Blönduósi, sem með fleiru rekur
söluskála, hefur sótt um leyfi fyrir
bjórsölu í skálanum. Hann sagöi
við mig að í hjarta sínu hefði hann
megnustu skömm á þessu en úr því
að þetta ætti að koma sæi hann
ekki ástæðu til annars en hann
fengi þetta leyfi og það gæti
kannski bjargað rekstrinum. Já,
það góða sem ég vil, það geri ég
ekki, það vonda sem ég vil ekki,
það geri ég. Einn góður og greindur
maður sagði við mig: „Þú veist ekk-
ert hvað þú ert að tala um því þú
hefur aldrei drukkið." Ég svaraði
því til: „Þú hefur heldur aldrei
drukknað en þó myndir þú reyna
að bjarga manni frá drukknun eða
forða honum frá því að detta út-
byrðis.“
Aðstandendur Fengs, þessa blaðs
sem varð þess valdandi að ég fór
að skrifa niður þessar hugleiðing-
ar, áttu við mig mjög elskulegt sam-
tal. Þeir hörmuðu að ég hefði dreg-
ið af skrifum þeirra rangar álykt-
anir. Meiningin með könnuninni
hefði aöeins verið að komast að því
hvað máhð ætti mikið fylgi og fá
umræður. Mér þykir leitt að hafa
haft þetta fólk fyrir rangri sök en
það er þá bót í máh að umræður
komust af stað og ég varð fyrstur
á mælendaskrá. Það koma vonandi
fleiri á eftir. Orðið er laust.
Af því að það virðast ekki allir
hafa skihð hvað ég var að reyna
að segja í Morgunblaðinu þá ætla
ég að gera tilraun tíl að draga það
örlítið skýrari línum. Með orðum
okkar og athöfnum erum við alltaf
að gefa öðrum fordæmi sem verður
til hls eða góðs eftir því hvemig
okkur tekst th. Þess vegna fer það
eftir okkur, hverju og einu, hvernig
þjóðfélagi við búum í. Ég vísa th
orða forseta íslands hér að framan.
Við höfum sýnt það, íslendingar,
að við getum stillt liugina saman
og með samstihtu átaki getum við
og höfum unnið stórvirki. Lítið
bæjarfélag eins og Blönduós getur
sthlt strengi sína þannig að jafn-
framt því að fegra umhverfið fegr-
um við líka mannlífið og gefum
öörum landsmönnum svo gott for-
dæmi að úr verði virkilega fagurt
þjóðlíf. Það rifjast upp fyrir mér ein
af perlum Bólu-Hjálmars og læt ég
hana fylgja hér meö.
Víða th þess vott ég fann,
þó venjist tíðar hinu,
að guö á margan gimstein þann
sem glóir í mannsorpinu.
Ekki eftirprentun stórþjóða
Hver veit nema guð æth íslensku
þjóðinni að verða sá gimsteinn sem
skærast glóir í mannsorpinu. Eða
á það kannski eftir að verða hlut-
skipti þessarar þjóðar að hafa að
eigin vali týnst inni í þeim mikla
sorphaug sem heimurinn virðist
vera að verða. Það er hlálegt að í
sömu blöðunum sem við lesum um
það að þjóðin bíði spennt eftir bjór-
deginum, eins og börn sem bíða
spennt eftir því að stundin renni
upp sem þau mega opna jólapakk-
ana sína, lesum við líka um aukna
eiturlyíjanotkun og stórfelldara
eiturlyíjasmygl, auk frásagna af
unglingum sem ógna fólki með
hnífum og fullorðnu fólki sem
stingur hvað annað th ólífis. Getum
við látið sem við hvorki sjáum né
heyrum? Getur ein tekjuhæsta og
menntaðasta þjóð í heimi haldið
áfram að ana yfir á rauðu ljósi og
láta það sannast á sjálfri sér að það
er meiri vandi að gæta fengins fjár
en að afla þess? Nei, við getum það
ekki og gerum það ekki. Það er að
fara af stað þjóðarátak með þaö
markmið aö stööva uppblástur
landsins og græða það upp að nýju.
Það þarf að friða nýgræðinginn og
verja fyrir ágangi. Við þurfum líka
aö stöðva uppblásturinn í mannhf-
inu og græða sárin og við þurfum
að friða dýrmætasta nýgræðing-
inn, börnin okkar, og verja hann
fyrir ágangi heimskulegrar
drykkjutísku. Við skulum hætta
öllum thraunum til að vera ein-
hvers konar eftirprentun af stór-
þjóðunum. Þorum bara að vera ei-
lítið öðruvísi því það aflar okkur
virðingar meðal annarra þjóða.
Hópar af besta fólki þjóðanna
munu þá fyha hótelin okkar og
vilja kynnast okkur og okkar stór-
brotna landi og það mun komast
að því að guð á margan gimstein
þann sem glóir í mannsorpinu.
Snorri Bjarnason
„Getur ein tekjuhæsta og menntaðasta
þjóð í heimi haldið áfram að ana yfir á
rauðu ljósi?“