Morgunblaðið - 14.12.1985, Blaðsíða 71

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR14. DESEMBER1985
71
fyrir bæði af draumum og tilfinn-
ingu, og þessi hæfileiki hennar
bjargaði eitt sinn manni hennar.
Hún kom því svo fyrir að hann
réðst ekki á bát, sem henni fannst
hann mætti alls ekki ráða sig á,
og var það þó þvert á alla skyn-
semi, því að þetta var bezti afla-
báturinn í plássinu og nýjasti bát-
urinn og formaðurinn bróðir Sig-
ríðar, Guðmundur Hafstein, sem
kvæntur var systir minni Soffíu.
Árni, maður hennar, hafði fleygt
sér eftir hádegið, eins og þeir gerðu
oft, sem tóku daginn snemma.
Guðmundur Hafstein hafði talað
utan að því við Árna, að hann yrði
hjá sér um vorið, og Árni tekið vel
í það, en engu lofað. Guðmundur
kemur svo útá Bakka þennan dag
til systur sinnar og Árna, að fá
þetta bundið fastmælum. Sigríður
segist ekki vilja vekja mann sinn,
en segir bróður sínum að ef hann
sé kominn til að ráða Árna til sín,
þá geti hún sagt honum að hún
þurfi ekki að vekja Árna sinn til
að veita svör við því, þar sem Árni
muni ekki ráða sig hjá honum
heldur ætli á útilegubát frá
ísafirði og hafði það þó ekki komið
neitt til tals með þeim hjónum.
Guðmundur tók svör systur sinnar
gild, hann átti margra manna völ
og hefði þó betur látið vera að ráða
þann, sem hann réð í staðinn fyrir
Árna, því að það var faðir minn,
sem var hættur sjóróðrum, en
farinn að stunda húsasmíðar, en
Guðmund vantaði mann, sem gæti
gætt vélarinnar. Guðmundur
missti reyndar annan mann þetta
vor, sem var fastráðinn hjá hon-
um, þann mann dreymdi Ægi bát
Guðmundar á hvolfi upp á kambi
og úr honum botninn og önnur
síðan og réð drauminn svo, að
Ægir færist, hann rauf ráðning-
una við Guðmund; þessi maður er
nýlátinn í hárri elli á Hrafnistu í
Reykjavík. Ægir fórst svo 10. sept-
ember um haustið.
Sigríður sagði svo, að hún hefði
aldrei óttast um mann sinn nema
í þetta eina skipti, að hún gat ekki
hugsað sér að hann reri með bróð-
ur hennar og var þó gott með þeim
systkinum. Sigríður gat gengið í
karlmannsverk ef þurfti, því að
hún var mikil þrekmanneskja, og
viljinn mikill, hún vaskaði fisk og
gekk á reita og sinnti skepnum
með húshaldinu, því að maður
hennar fór snemma á búskapar-
árum þeirra að sækja sjóinn á
útilegubátunum á ísafirði og þá
sem í Bolungavík jafnan í bestu
skiprúmum, fyrst með Guðmundi
Þorláki á ísleifi, þá á Hörpu með
Ásbergi Kristjánssyni og síðast á
Sæbirni með Óiafi Júlíussyni, en
allt eru þetta þekktir bátar og
skipstjórar vestra.
Það kom því í hlut Sigríðar að
sjá um heimilið. Hún saumaði
allar flíkur á börn sín, því jafnt
því, að Sigríður var dugleg til allra
útiverka var hún myndarleg í
höndunum, hannyrðakona mikil
fimm börn, Anna Ingibjörg, gift
Erlingi Jóhannessyni, búsett á
Sauðárkróki. Eiga þau saman eina
dóttur, en einnig átti hún son áður
en hún giftist, Jón Daníel að nafni,
er ólst upp með afa sínum og ömmu
á Stóra-Búrfelli. Jón, bóndi á
Stóra-Búrfelli, kvæntur Kristjönu
Jóhannesdóttur (systur Erlings
sem fyrr er getið) frá Sauðárkróki.
Bjuggu áður með Gísla, en nú
tekur Jón við öllu búinu.
Gísli var næstelstur barna Jóns
og Önnu á Ásum. Systir hans,
Guðrún ljósmóðir, lést aðeins 32
ára að aldri, árið 1946. Á lífi eru:
Helga, Soffía og Ása, allar búsett-
ar í Reykjavík.
Gísli var bóndi af lífi og sál.
Best naut hann sín í göngum á
Auðkúluheiði. Þar var hann hvert
haust í um hálfa öld, þar af lengi
gangnaforingi. Hann var framúr-
skarandi eiginmaður og faðir. Yfir
hjónabandinu grúfðu aldrei neinir
skuggar.
Kona Gísla lést, eins og fyrr var
getið, árið 1978, aðeins hálfsextug
að aldri. Var fráfall hennar honum
mikill missir, en þá kom best í ljós
sálarstyrkur hans; einnig er hann
tók alvarlegan sjúkdóm árið eftir.
Alla sína sjúkdómstíð var Gísli
hress og glaður. öllum þeim er
hin síðari ár ævinnar, þegar tekið
var að hægjast um fyrir henni.
Aldrei kom svo maður til hennar
á Hrafnistu að hún væri ekki vinn-
andi að saumi eða prjónaskap. Og
aldrei heldur án þess hún segði
manni sögu, því að hún var sagna-
sjór og sagði skemmtilega frá,
hafði mikið skopskyn og það lá
alltaf vel á henni og var þó sitthvað
sem mæddi hana á stundum, eins
og gengur, lasleiki eða eitthvað
sem amaði að hjá hennar nánustu,
en að sínum ellilasleika grínaðist
hún.
Það lagðist margt á eitt um það,
að Sigríður Guðmundsdóttir lifði
langa og stranga ævi án þess á
henni sæi andlega. Henni var gefið
gott skaplyndi í vöggugjöf, átti
mann, sem alltaf var léttur og
skemmtilegur, og börn, sem voru
henni góð, og loks hið óbilandi
traust á drottni og hans hand-
leiðslu.
Sigríður sagðist aldrei vera ein
og hún horfði með tilhlökkun til
dauða síns. Ekki af því, að hún
segðist ekki hafa það eins ágætt
og við væri að búast af gamalli
manneskju með „slitinn líkama",
eins og hún orðaði það, börn henn-
ar vitjuðu hennar oft, og hún kunni
vel við sig á Hrafnistu, en þar var
hún í 20 ár.
í byrjun júní í sumar að leið,
þá 92 ára, nokkrum dögum ívant,
bjó hún sig uppá peysufötin sín
og fór uppá Akranes að sitja þar
afmælishóf sonar síns, Árna, sem
þá var sjötugur. Hún sat hófið með
reisn, en skömmu síðar sótti hana
heim sá sem hún hafði lengi beðið;
dauðinn kom til hennar í ólækn-
andi blóðsjúkdómi, sem ég kann
ekki að lýsa.
Það hafði góð áhrif á alla að
umgangast Sigríði Guðmundsdótt-
ur. Maður smitaðist af hinu milda
brosi, léttri kímni og góðvild og
þessu óbilandi trausti hennar á
guð sinn og í minningu þessa alls,
kveð ég þessa ágætu konu og bið
henni velfarnaðar og vona innilega
að henni hafi orðið að trú sinni.
Þau hjón, Sigríður og Árni, áttu
heima í Bolungavík til 1928, að þau
fluttust til ísafjarðar og þar
bjuggu þau til 1942, að þau fluttu
til Akraness og þar lést Árni 11.
apríl 1945,57 ára, fæddur 19. ágúst
1888.
Börn þeirra hjóna, talin í aldurs-
röð eru þessi: Ástríður, gift Sig-
mundi Ingvarssyni bifreiðarstjóra
á ísafirði, sem látinn er fyrir
nokkrum árum. Árni Halldór,
verslunarmaður, kvæntur Stein-
unni Þórðardóttur. Þorvaldur
Snorri, skipstjóri, kvæntur ólafíu
Friðriksdóttur. Matthildur, gift
Pálma Sveinssyni, skipstjóra.
Guðmunda Soffía Hafstein, gift
Kristjáni Sigurgeirssyni, sjó-
manni og Baldvin Ingi Sigurður,
pípulagningameistari, kvæntur
Ásu Gunnarsdóttur. Lifandi af-
komendur Sigríðar og Árna eru 66.
Ásgeir Jakobsson
Sigríður amma er dáin. Þau urðu
mörg börnin, barnabörnin og
barnabarnabörnin sem Sigríður
amma umvafði á sinni löngu ævi
og ávallt var pláss fyrir eitt í
viðbót, fjölskyldan stækkaði ár
frá ári. I lífi Sigríðar ömmu var
engin stimpilklukka, sem staðfesti
vinnustundir og sennilega hefur
unga konan í Bolungarvík verið
skráð „bara“ húsmóðir, en það
varð gæfa fjölskyldunnar, sem í
dag telur fleiri tugi afkomenda
Sigríðar og Árna.
Það eru forréttindi að hafa átt
ættmóður sem Sigríði ömmu og
það urðu líka forréttindi 5 systkina
að eignast sitt pláss hjá Sigríði
ömmu og lengi vel þurfti móðir
þeirra ekki að staðfesta nein ætt-
artengsl við Sigríði ömmu, en svo
var einni heimasætunni boðið í
afmæli til dóttursonar Sigríðar
ömmu ... Þegar sú stutta kom í
boðið, spurði hún hvort Sigríður
amma væri ekki heima. Afmælis-
barnið svaraði að bragði: Hún er
ekki amma þín. Sú aðkomna gaf
sig ekki, en móðir hennar sagði
ósjálfrátt; Auðvitað er hún amma
Pálma en „Sigríður amma“ þín.
Þau sættust á þetta.
Árin líða, Sigríður amma flytur
suður á Hrafnistu og yngst af þeim
5 systkinum flytur líka suður og
fer í sína fyrstu heimsókn á jóla-
föstu að sækja jólavettlinga til
Sigríðar ömmu. Þegar heim kom,
sagði hún ákveðið: Það er eins og
jólabúð hjá Sigríði ömmu. Já, hún
nafna mín hefði sómt sér vel, sem
listhönnuður í dag, en hún hefði
eflaust gefið meira en selt, þannig
var hún.
13 ár líða og það er nú ung
stúlka, sem sækir sína 20 jólavettl-
inga að Hrafnistu, en nú er Sigríð-
ur amma orðin kraftminni, en
vettlingarnir eru á sínum stað. Á
sl. vetri rann upp gleðidagur, unga
stúlkan varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að hafa bæði ömmu sína og
Sigríði ömmu sér við hlið, er þær
fóru út á lífið eins og nafna mín
sagði og hló dátt. Þær fóru út að
borða á skemmtilegum veitinga-
stað. Það var mikil reisn yfir þess-
um gömlu vinkonum, báðar með
92 ár að baki. Hún nafna mín var
með „á nótunum" eins og sagt er
í dag, bæði varðandi þjónustu og
gæði.
Þetta varð kveðjustund ungu
stúlkunnar og gömlu konunnar,
þær sáust ekki framar.
Megi jólaljósin handan hafsins
mikla, lýsa upp þann veg, sem þau
nú ganga brúðhjónin frá Bolung-
arvík Sigríður og Árni.
Hafi nafna mín hjartans þökk
fyrir allt, sem hún var mér og
minni fjölskyldu og foreldra
minna. Þá senda þau úr fjarlægð
Múddi og Beta-Mumma og þeirra
fjölskyldur hugheilar þakkir fyrir
allt sem hún var þeim öllum.
Blessuð sé minning Sigríðar og
Árna.
Sigríður Sigmundsdóttir
léttu honum sjúkdómsraunirnar,
bæði læknum og hjúkrunarfólki,
var hann afar þakklátur. Margt
af þessu fólki, er hann kynntist á
sjúkdómsskeiðinu, varð vinir hans.
Áðallæknir Gísla var Þórarinn
Sveinsson, sérfræðingur í krabba-
meinslækningum.
í dag, laugardaginn 14. desem-
ber, verða jarðneskar leifar Gísla
frá Stóra-Búrfelli lagðar til hinstu
hvílu að Svinavatni, við hlið konu
hans og foreldra — hjónanna frá
Ásum.
„Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi...“
Með innilegum samúðarkveðjum
til aðstandenda Gísla Jónssonar.
Auðunn Bragi Sveinsson
frá Refsstöðum.
Birting afmælis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minningar-
greinar verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara.
Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudags-
blaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á mánudag
og hliðstætt með greinar aðra daga. í minningargrein-
um skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess skal einnig
getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um hinn
látna eru ekki birt á minningarorðasíðum Morgun-
blaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og með góðu
línubili.
HÁLLÓ KRAKKAR!
Einar Áskell heimsækir okkur í dag,
laugardag kl. 14.00 ásamt Brian
Pilkington og Ingibjörgu Siguröar-
dóttur sem munu árita bók sína
„Blómin á þakinu".
Bókabúð Fossvogs,
Grímsbæ.
Einar J. Gíslason
áritar bók sina
EINAR í BETEL
ídagfrákl. 14—17.
Sendum áritaðar bækur í póstkröfu án aukakostnaðar.
l/erslunin
Hdtún2 105 Reykjovik
sími: 20735/25155
Gæði, góö verð
Nýkomnir fataskápar, hillusam-
stæöur og barnahúsgögn er sam-
eina góö gæöi og betra verö.
Fataskápur nr. 304.
100/197 cm m/3 skúff-
um.
Verð kr. 7.225,-
■--v-
Fataskápur nr. 309.
150/197 cm með 5
skúffum.
Verö kr. 9.980,-
Fataskápur nr. 302. Fataskápur nr. 303
100/197 cm. 150/197 cm.
Hillusamstæða nr. 20, hnota. Verö kr.
27.172,-
Þýsk framleiösla, þýskur gæöastimpill.
c§5Nýborg
Sími 82470.
Skútuvogi 4, við hliðina 6 Barðanum.