Morgunblaðið - 27.03.1971, Blaðsíða 4
. f 4
MORdíNBLAOIÖ, LAUGARDAGUR 27. MARZ 1971
*
RAUÐARÁRSTÍG 31
l - _____/
HVERFISGÖTU103
YW SendiferðsbifreiiJ-VW 5 manna-V W srefn/agn
VW 9manna>Landrem 7manna
IITTA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13
Sími 14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
bilaleigan
AKBJIA VT
car rcntal scrvice
/* 8-23-47
fi sendum
BÍLALEIGAN
Bliki hf.
Lækjargata 32, Hafnarfirði.
Sími 5-18-70
KVÖLO- OG HELGAR-
SÍMAR 52549 — 50649
NÝIR BÍLAR
Bílaleigan
UMFERD
Sími 42104
SENDUM
LOFTUR HF.
LJÓSMYNDASTOFA
IngólfsstrBd S.
Pantið tíma < eíma 14772.
TIL ALLRA ATTA
0 Nokkur orð við
Jón Úlfarsson
Benedikt Gislason frá II of-
teig-i setur bréfi sínu ofan-
greinda fsn-irsögn og skrifar
síðan:
Kæri frændi!
Ég þakka þér fyrir bréfið
og allt þakklætið, sem þér
finnst ég eiga skilið. Þú ert
af þeirri ætt, sem ekki er leyft
að gleypa flugur, en samt ertu
búinn að gleypa margar flugur.
>ú virðist hafa gleypt þá
flugu frá Hvanneyri, að 30
Iítra af olíu þurfi til að þurrka
einn heyhest, og þá ályktar
þú, að ég sé með aðferð, sem
„tröllríður" bændastéttinni
efnahagslega í heyþurrkun, og
ályktar: „Fáiránleg uppfinn-
ing“!
f>að er naumast, að þú reiðir
hátt til kjafts, eins og karlinn
sagði. Þetta ályktar þú af því,
að þú verkar hey með maura-
sýru hráblautt af túninu og
gerir samanburð á þvi og
þurrka hey með aðferð sem ég
hef fundið upp. Þú getur
þó lítinn samanburð gert
í þessu efni, því þú þekkir
mína aðferð í engu og hefur
gleypt flugu. Verkfræðingar
reikna að með minni aðferð
kosti það 8-12 krónur að
þurrka heyhest, en þú gleym-
ir að geta um hvað maurasýr-
an kostar á heyhest. Ég skal
upplýsa þig um það eftir beztu
heimildum. Þú þarft 3 lítra af
ma-urasýru í 1 tonn af blautu
heyi, (uppl. Bf. Islands) og í
þessu 1 tonni af blautu heyi
segir sama upplýsing, að sé
190 kg af þurrheyi. Nú kostar
maurasýran 25 kr. lítrinn,
(uppl. SÍS) og þá eru 75 kr.,
sem koma á 180 kg af þurru
heyi eða um 41,70 kr. á hey-
hest. Meðal annarra „kosta"
við súrheyið, vissi ég að farið
var að kosta þessu ti! betri
nýtingar á því og þótti ekki
um batna. Svo segir þú:
0 „Litum á fóðurgildið“
Þú gleymir alveg að geta um
fóðurrannsóknir á þínu maura
sýruheyi. Ég veit — hins veg-
ar, að þú kemst ekki af með
minna, vetur allan, en 15-20%
efni- og úrgangs rýrnun
á þínu heyi. Vísindarannsóknir
hafa sýnt, að hey, þurrkað með
minni aðferð, tapar ekki neinu
og rýrnar ekkert vetur allan og
sumar á eftir og síðan lengri
tíð.
Ég nenni ekki að eltast við
fleiri af þessum flugum, og eins
og þú veizt, að í okkar ætt er
ekki leyft að gleypa flug-
ur, því er enn síður leyft að
éta folald. Þú ættir að vita
það, að allar þjóðir vilja losna
af súrheysstiginu og vilja
Kcflavík - Suðurnes
% *»
Stórkostlegt kirkjuveldi í uppsiglingu
nefnist erindi, sem Steinþór Þórðar-
son flytur í safnaðarheimilinu Blika-
braut 2 Keflavik sunnudaginn 28.
marz kl. 5. Fjallað verður um afdrifa-
ríka viðburði sem Biblían segir, að
m muoi gerast innan skamms.
M I' Njótið tónlistar i umsjá Áma Hólm. AMir velkomnir.
Æskulýðssamkoma
I dag kl. 4 verður æskulýðs-
samkoma í Aðventkirkjunni
Reykjavík. Sr. Bernharður
Guðmundsson, æskulýðsfull-
trúi þjóðkirkjunnar flytur ræðu.
Margt ungt fólk kemur fram.
SAMKOMA FYRIR ALMENN-
ING verður sunnudaginn 28.
marz kl. 5. Raeðumaður Sig-
urður Bjarnason.
Blandaður kvartett syngur.
AMir velkomnir á þessar sam-
komur.
5-6 herb. íbúð, Hóuleitisbraul
Til söiu 5—6 herb. íbúð, 120 fm. á 3. hæð við
Háaleitisbraut. íbúðin er 2 stofur, skáli,
3 svefnherb., eldhús og bað, teppalagt stiga-
hús, suðursvalir, falleg íbúð.
ÍBÚÐA-
SALAN
GÍSLI ÓLAFSS.
ARNAR SIGURBSS.
INGÓLFSSTRÆTI
GEGNT
GAMLA BÍÓl
SÍ.MI 12180.
HEIMAStMAR
83974.
36849.
maxgs annars leita, og það
hlýtur að verða skamma stund
að neytendur láti bjóða sér
framleiðslu af maurasýru og
sprenigiefnaÆóðri búfénaðar.
Mér þykir fyrir því, að
þú skulir hafa notað sitjand-
ann til tilraunar um maursýru-
þef, og ég tek ekkert mark á
þessu, því ég veit, að þú ert s-vo
geðfelldur maður, að óvíða
mundi fussað við þér í þvi
prúða Búðakauptúni. Ég frétti
af þér vörpulegt viðkvæmnis-
leysi undir Búnaðarmessunni
og við bögufræðum landeyðing
armanna. Þangað skaltu snúa
geiri þínum, en ekki hafa uppi
sleggjuna yfir þvl, sem eitt get-
ur bjargað íslenzkri þjóð, þ.e.
fært hana út i ríkidæmi bú-
skapar i graslandinu göða, og
án búskapar í löndum sínum er
þjóð ekki til í viðkom-
andi landi.
Svo kveð ég þig kæri
frændi, og fyrirgef þér, að þú
hefur lagt jjetta mál þannig fyr
ir, að ekki er hægt að ræða
það, þar sem þú gerir enga
grein á þessari „aðferð" þinni.
—- reiðir bara upp sleggjuna,
en stendur við fá orð höllum
fæti.
Benedikt Gíslason.
frá Hofteigi."
£ Hættum að þurrka hey
Ólafur Þórðarson skrifar:
„Eitt af elztu og jafn-
vel mestu vandamálum land-
búnaðarins er heyþurrkun.
Margir ágætir þjóðkunnir
menn hafa af einlægum vilja
sett fram ennþá fleiri þaul
hugsaðar tillögur um að-
ferðir til að sigra vanda þenn-
an, en þær eru allar of dýrar,
einfaldlega vegna þess að þær
eru þegar úreltar og þjóna
engum tilgangi.
Öruggasta leiðin til sigurs er
um leið sú ódýrasta. Hún er
sú að hætta að þurrka hey,
(nema þegar bezt og blíðast
er; það kostar ekki neitt).
26. marz 1970 flutti Páll A.
Pálsson, yfirdýralæknir, er-
indi í búnaðarþætti Ríkis-
útvarpsins um Hvanneyrar-
veiki svonefnda, eðli hennar,
afleiðingu og orsök. 1 ljós kom,
sem allir vissu, að höfuð-orsök
var skeimmt hey. Bæði drepið
og fúlit þurrhey og þó einkum
misheppnað voithey. Bkki er sú
handvömim þó votheyimu að
kenna, heldur þeim mönnum,
sem trúa aðstöðuleysi feðra
sinna, halda áfram að basla
við að þurrka gras. Afleiðingin
er sú, að gras er ekki hirt til
votheysgerðar nema í rigningu
eða súld, en sjaldan þeg-
ar þurrt er á. Vatnsmagn heys-
ins er því oftast of mikið. Komi
W*bilqsqlq
guðmundar
Bergþóruqötu 3
Símar: 19032 — 20070
Farið til Danmerkur á
VORDINGBORG
Husholdningsskole
4760 Vordingborg. Tlf. (03)
770275, um IV2 tíma ferð frá
Kaupmannahöfn. Alhliiða og hag-
kvæm tilsögn. Nýtízku matar-
gerð. Ríkisviðurkenndur skóti.
5 mán. námskeið f. nóv. og maí.
Skólaskrá sendist. Ellen Myrdahl
nú sólarglæta 1 einn eða tvo
daga, er þegar hætt við því, að
mygluskán myndist á því, sem
komið er, og mestar líkur fyrir
því, að eftir þennan vongtaða
þurrk komi steindautt, renn-
blautt og hrakið „þurrhey“ of-
an á mygluna. Þetta hefur svo
verið kallað að verka í vothey
og þótt neyðarúrræOi. Er það
furða?
Q íslenzkt veðurfar
og votheysgerð
Fátt veðurfar er betur fall-
ið til votheysgerðar en það,
sem mest einkennir íslenzk
sumur um þessar mundir; lang-
ir dagar með þurrum kulda-
blæstri, rétt svo að tekur af
grasi. Vothey skal verka þanrs
ig, að gras er slegið fullsprott-
ið og hirt samstundis; halda
skal áfram, eins ört og hægt ec,
frá því að byrjað er að láta í
heygeymsluna og þar til hún
hefur verið fyllt. Þetta vita
allir, sem fengizt hafa við hey-
skap, vegna þess að víðast
hvar er seinni sláttur (háin)
hirtur í vothey samkvæmt þess-
ari aðferð og reynist jafnan
hið bezta fóður, þar eð þá er
um að ræða verulegt magn, sem
fær hina réttu meðhöndl-
un. Ekki virðist þetta þó eiga
sér stað vegna skilnings á gildi
hlutarins, heldur vegna ör-
þreytu þeirra manna, sem sum-
arlangt hafa barizt við vinda
himinsins og bráðum komnar
réttir.
Ég legg til að fyrst og fremst
verði lögð áherzla á votheys-
gerð með hana fyrir aug-
um sem aðaluppistöðu heyfengs
ins, og rannsaka má með til-
raunum, hvort söxun full-
sprottins grass sé til bóta eða
ekki, eins hvort íblöndun efna
sé nauðsynleg eða æsklleg.
£ Grundvallarbreyting
á viðtekinni
hugsanavenju
Með því að skipa votheys-
gerðinni í þann sess, sem henni
ber, fáum við ekki aðeins
hið bezta fóður, heldur einniig
hið ódýrasta. Þá komumst við
hjá dýrum hugmyndum velvilj-
aðra manna um heyþurrkunar-
aðferðir, slæmu þurrheyi (eða
engu), óhæfu votheyi, Hvann-
eyrarveiki, og óþarfri baráttu
við veðurfarsnáttúru larxisins.
Engu skulu þó þurrheysunn
endur kvíða, því að sem betur
fer koma flest sumur þeir dag-
ar, að hey þornar svo ört, að
tæpast verður við ráðið, og
þannig tilkomið þurrhey er hið
eina, sem á rétt á sér.
Stærsti gallinn og jafnvel
hinn eini á tillögu þessari er,
að hún kostar ekkert í fram-
kvæmd, það er að segja
enginn græðir öðrum meir. Hér
er um að ræða grundvall-
arbreytingu á víðtekinni hugs-
anavenju, og á slíkt alltaf örð-
ugt uppdráttar, þótt það
sé jafnan til bóta og í rauninni
eina leiðin, þegar við ímynd-
aða örðugleika er að etja.
Þeir, sem helzt kynnu að
leggjast gegn viðhorfsbreyt-
ingu þessari, væru þá væntan-
legir innflytjendur heyþurrk-
unartækni. Og einnig myndi
fóðurbætisinn.fkntningur ekki
verða eins umfangsmikill og
nú er. Ekki teldi ég þá land-
búnaðinn og þjóðina I heild
ófærari um að brauðfæða þá
menn, með umræddum hætti,
en nú er.
Ólafur Þórðarson,
Hjallavegi 16, Reykjavík.“