Lesbók Morgunblaðsins - 14.03.1954, Qupperneq 18

174
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
— "" 1 ' " " ■' ..T~—
Uppgangur Þjóðverja
Nýa fólksbílaverksmiðjan í YVolfsburg
FYRIR tæpum níu árum var
Þýzkaland allt í rústum. í dag er
það að ryðja sér til rúms á heims-
markaðinum af svo miklu afli, að
það er að sigra sigurvegarana á
sviði viðskifta. Þetta er viðurkennt
af blaði Beaverbrooks lávarðar,
„Daily Express“, í stórri fyrirsögn,
þar sem stendur: „Þeir eru að sigra
oss, þessir Þjóðverjar.“
Fyrir skemmstu afréð indverska
stjórnin að reisa stóra stálverk-
smiðju í Nýu Dehli. Verkið var
boðið út og bæði Bretar og Banda-
ríkjamenn vildu ná í það, því að
byggingarkostnaður skifti hundr-
uðum milljóna króna. En hvernig
fór? Það voru Þjóðverjar, sem
„stungu þá út“ og hefir nú verið
falið að byggja verksmiðjuna. Aðra
stálverksmiðju eru þeir að reisa í
Brazilíu. Og í Mexikó hafa þeir nú
stórkostlega sýningu á þýzkum iðn-
aði. Og um allan heim eru Þjóð-
verjar að leggja undir sig mark-
aði, sem Bretar og Bandaríkja-
menn hafa áður haft.
Hér er átt við Vestur-Þjóðverja.
Hjá þeim er nú allt í uppgangi, en
í Austur-Þýzkalandi, þar sem Rúss-
ar stjórna, er allt enn í sömu eymd-
inni eins og þegar stríðinu lauk.
í Wolísburg, litlu þorpi í norð-
urhluta Þýzkalands, lét Hitler reisa
bílaverksmiðju og þar átti að fram-
leiða almenningsbílinn (Volkswag-
en) fyrir hið nýa 1000 ára ríki,
flugu mér þó í hug orð, er ég þá
nýlega hafði lesið og lært, þessi
heilögu orð: „Gjaldið engum illt
fyrir illt, ef mögulegt er“, og „það
sem þér viljið að mennirnir geri
yður, það skuluð þér einnig þeim
gera.“
sem hann þóttist hafa stofnað. Þessi
verksmiðja var lögð algjörlega í
rústir í stríðinu. Nú er hún risin
upp að nýu, mörgum sinnum stærri
en áður og veitir 20.000 manna at-
vinnu. Árið sem leið voru smíðað-
ir þarna 180.000 almenningsbílar,
eða einn bíll á hverjum 80 sekúnd-
um. Fyrir þessa bíla hafa Þjóðverj-
ar fengið markað í 83 löndum. Þess-
ir bílar eru svo eftirsóttir, að meira
selst af þeim á meginlandi álfunn-
ar, heldur en nokkrum öðrum bíl-
um. Samkeppnin hefir orðið svo
hörð, að Belgar, Frakkar og ítalir
hafa þótzt tilneyddir að setja inn-
flutningshömlur á þessa bíla, til
verndar sínum eigin bílaiðnaði.
Fyrsta árið eftir stríðið var fram-
leiðsla Þjóðverja ekki nema þriðj-
ungur á móts við það sem hún haf ði
verið árið 1936. En árið sem leið
var framleiðslan í Vestur-Þýzka-
landi rúmlega 40% meiri heldur en
hún hafði verið í öllu Þýzkalandi
árið 1936.
---★-----
Hvernig stendur á þessum upp-
gangi?
Hann stafar af því, að á meðan
stjórnir nágrannaþjóðanna heldu
uppi socialistiskri haftastefnu, þá
létu Þjóðverjar einstaklingsfram-
takið hafa óbundnar hendur. Það
var Erhard viðskiftamálaráðherra
að þakka, því að hann barðist fyr-
ir því með hnúum og hnefum.
Hann helt því fram að frjálsræði
í athöfnum mundi verða bezta
lyftistöng fyrir ríkið. Ef þjóðin
hefði fullt athafnafrelsi, þá mundi
hún rétta við. Þá mundi dugnaður
hennar fá notið sín. Þetta hefir
reynzt rétt eins og nú má sjá. Þjóð-
verja skortir ekki dugnað, fyrir-
hyggju og hagsýni ef þeir fá notið
sín. Það er mikill sannleikur fólg-
inn í þessum orðum, sem höfð eru
eftir Þjóðverja: „Aðrar þjóðir
vinna til að lifa, vér Þjóðverjar
lifum til að vinna.“
Flóttamanna straumurinn til
Vestur-Þýzkalands hefir valdið
miklum og margskonar erfiðleik-
um. En það vandamál hefir verið
leyst svo vel að furðu gegnir. Talið
er að um 10 milljónir flóttamanna
hafi komið þangað, en við seinustu
áramót var ekki nema ein miljón
atvinnuleysingja í landinu. — Og
stjórnin heíir á prjónunum fram-
kvæmdir sem munu skapa vinnu
handa 250.000 manns á þessu ári.