Lesbók Morgunblaðsins - 14.03.1954, Blaðsíða 23

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
179
L
.
Vort aídariar
Hún skelfur, vor öld, við böl og blóð
og blikandi eggjar duna.
Og fast eru stigin fjalagólf
við feigðardansinn í Hruna.
Við myrkur haturs og heiftarfár
er hnepptur hinn frjálsi andi,
þvi kúgarans ógn og ol'safár
fer ögrandi land úr landi.
\
Og lokað er augum, sál og sjón,
við saelunnar friðar orðum.
Það greinist lítt að í Guðs síns mynd
hafi gjörð verið mannskepnan forðum.
KNÚTUR ÞORSTEINSSON
frá Úlfsstöðum.
I
nú mynd af bílnum, því að María mey
hefði sezt á „stuðarann". Nokkru seinna
varð drengurinn veikur. Blaðamaður
fór þá heim til hans að spyrja hvernig
honum liði. Drengurinn sagði að sér
iiði nú betur, því að María mey hefði
heimsótt sig og tveir englar með henni
og þeir hefði gefið sér innspýtingu bak
við eyrað, í hægri handlegginn og hing-
að og þangað um líkamann.
Allar þessar frásagnir komu í blað-
inu „E1 Mundo“, og jafnhliða þessu
streymdi sífellt vaxandi skari „píla-
gríma“ til brunnsins fræga. Börnin
höfðu sagt að RJaría mey hefði vigt
vatnið í honum, og þess vegna heldu
sjúkir menn að þeir mundu fá bata
þar með því að ná í vatn. Safnaðist
þar saman svo mikill mannfjöldi, að
margir urðu að bíða tímunum saman,
því aðrennslið í brunninn var hægt og
í dropatali. Þarna sátu menn nótt og
dag og ljós voru tendruð umhverfis
brunninn á nóttunni svo að menn sæi
til að ná sér í vígt vatn. Ýmsar sögur
komu á gang um að sjúkir menn hefði
fengið bata þar af því að drekka hið
helga vatn og blöðin fluttu þessar sög-
ur og myndir af þeim, sem bata höfðu
fengið. Og við þetta jókst aðstreymi
fólks afskaplega. Menn lögðu land
undir fót og gengu margar dagleiðir,
aðrir komu fljúgandi og í bílum. Áhug-
inn jókst jafnt og þétt eftir því sem
nær dró 25. maí. Fáum dögum áður
sagði ein af litlu telpunum að María
mey hefði sagt sér að „kraftaverkið“
yrði jarðskjálfti og hann gerði engum
kaþólskum manni mein, heldur aðeins
hinum vantrúuðu. Kaþólska kirkjan
hafði lítið skift sér af málinu fram að
þessu, en 22. mai fluttu blöðin stutta
aðvörun frá biskupinum í Ponce, þar
sem hann skoraði á menn að fara ekki
til brunnsins 25. maí.
Þetta hafði engin áhrif. Fólk streymdi
þangað í stríðúm straumum, og hafa
blöðin sagt svo frá að um 100.000 manna
hafi verið komnar þangað og sum-
ir biðið í 15 og 18 klukkustundir.
Lögreglan átti fullt í fangi með að
halda uppi reglu og hvað eftir annað
glumdi í hátölurum áskoranir til fólks-
ins um að vera rólegt og vara sig á
vasaþjófum.
Svo nálgaðist hin mikla stund, klukk-
an 11 fyrir hádegi. Menn fellu unn-
vörpum á kné og báðust fyrir hátt og
i hljóði. Fólkið var miður sín af hug-
aræsingi. Skyndilega sást dökkklædd
kona á ferð á hæð nokkurri skammt
þaðan, og þá glumdu hrópin: „Heilög
guðsmóðir er að koma.“ En þetta var
þá aðeins bóndakona, sem hafði orðið
of seint fyrir. Þá þóttust menn sjá konu
standa á annari hæð, en við nánari
eftirgrenslan reyndist það vera feysk-
ið tré.
Nú varð klukkan 11, og ekkert skeði.
Sumir fóru þá að tinast brott en fjöld-
inn allur var kyrr og bað um tákn.
Þeir biðu og biðu þangað til klukkan
var orðin 5, en þá gáfust allir upp.
Þá var og um leið lokið þvi írafári,
sem hafði haldið fólki í sífelldum
spenningi í rúman mánuð.
Næstu daga fluttu blöðin tilkynningu
frá biskupinum um það, að hann
mundi ekki senda í páfagarð neina
skýrslu um að heilög María hefði birzt
þarna. Það hefði líka verið að bera í
bakkafullan lækinn, því að í skjala-
safni páfa liggja um 3000 skjöl, sem
staðfesta, að María mey hafi sést á
jafnmörgum stöðum á jörðinni.
— Jæja, sagði gamli læknirinn, ég
held að það sé bezt að við fáum okkur
stóra inntöku af laxerolíu.
— Gerðu svo vel, sagði sjúklingur-
inn, ég hef ekki lyst á henni.
Molar
Afi gamli kom að heimsækja barna-
börnin sín, en þeim varð lítil ánægja
að komu hans, því að honum var illt í
höfðinu og hann var önugur. Hann
kvaðst hafa fengið þetta af því að sitja
öfugt í strætisvagninum og aka aftur á
bak.
— En hvers vegna fekkstu ekki ein-
hvern til þess að skifta um sæti við þig?
var spurt.
— Skifta um sæti! Eins og það væri
hægt! Ég var eini farþeginn í vagnin-
um.
HQ0
Engin stúlka fer að ráðun^ annarrar
stúlku þegar hún velur sér kápu. Það
er ekki venja að leita ráða hjá óvinun-
um um hvernig sigra skuli.
Faðir: Hana, komdu þér á lappir,
drengur. Klukkan er orðin rúmlega
sjö. Hvernig heldurðu að Abraham
Lincoln hafi hagað sér á þínum aldri?
Sonur: Það veit ég ekki, en ég veit
að hann var orðinn forseti Bandaríkj-
anna þegar hann var á þínum aldri.
HSB
Gallinn á því að vera stundvís er sá,
að þar er engum til að meta það.