Morgunblaðið - 10.09.2000, Blaðsíða 22

^22 B SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
• Þríleikur
De La Soul
DE LA SOUL rappflokkurinn er
löngu goðsagnakenndur og þá ekki
bara fyrir það að vera skipaður af-
bragðsspunainönnum, heidur ekki
síst fyrir það hversu áhrifamikil
sveitin hefur verið, allt frá því
fyrsta breiðskífan setti allt á annan
endann fyrir ellefu árum. Fyrir
stuttu kom út flmmta breiðskífa
þeirra De La Soul-féiaga, Art Off-
icial Intelligence: Mosaic Thump
sem undirstrikar að þeir eru enn í
fullu fjöri.
\ lla tíð hafa liðsmenn De La
Jlæ. SoulveriðþeirKelvin
Mercer, David Jude Joliceur og
Vincent Mason sem nota Iista-
mannsnöfnin
Posdnuous eða
Pos, Trugoy the
Dove og Pase-
master Mase.
Iiins og getið er
koin fyrsta skíf-
an, 3 Feet High
and Rising, út
fyrir ellefu árum
ogjafnan talin með helstu rapp-
skífum sögunnar enda hratt hún af
stað hreyfingu innan rappsins sem
enn hefur áhrif eins og sjá má af
verkum þeirra Black Star félaga
Mos Def og Talib Kweli svo dæmi
séu tekin. Á þeim tíma sem De La
Soul kom fram á sjönarsviðið var
rappið heldur þunnur þrettándi,
textar ýmist ástarbull, eða mont-
spuni, en þeir De La Soul-félagar
lögðu mikið í textana sem voru
þrungnir boðskap um ást og sam-
stöðu. Fyrir vikið fengu þeir félag-
ar það orð á sig að vera hálfgerðir
hippar sem þeir tóku eðlilega held-
ur illa. Á næstu breiðskífu, De La
Soul is Dead, kvað enda við annan
tón, á þriðju breiðskífúnni, Buhl-
oone Mindstate, breyttu þeir félag-
ar enn um stefnu og á þeirri fjórðu,
Stakes is High, var ekki minni til-
raunamcnnska á ferð.
Þegar De La Soul kom hingað
fyrir tæpum þremur árum og hélt
magnaða tónleika í Hótel ísiandi
létu þeir félagar þau orð falla í við-
tali að væntanleg væri frá sveitinni
þrcföld plata þar sem þeir ætluðu
að sýna fram á samhengið í rapp-
inu allt frá Old School í seinni t£ma
Native Tongue hreyfingarnar. Það
er því við hæfi að fjölmargir gestir
láta til sm heyra á skífunni. Þar má
til að mynda heyra í Busta Rhym-
es, D.V. Aiias Khrist, Adrock og
Mike D. úr Beastie Boys, Xzibit og
Tha Alkaholiks, Redman, Chaka
Khan, Freddie Foxxx og svo má
telja. Gestir koma Iíka við sögu á
tökkunum, til dæmis Jay Dee, en
helsta framlagið er frá Rockwild-
er.
I viðtölum hafa þeir félagai’ sagt
stemmninguna á skífunni nýju
mirnia einna helst á fyrstu plötuna.
3 Feet High and Rising, og þá helst
fyrir það að á henni sé ekkert sér-
stakt þema. „Yfirleitt erum við
með ákveðna stefnu eða hugsun í
huga þegar við förum í hljóðver að
taka upp en að þessu sinni höfðum
við það citt að leiðarljósi að láta
dæluna ganga, gera tilraunir og
leyfa hveiju lagi að njóta sín,“ seg-
ir Pos og Dove bætir við: „Það má
helst lýsa plötunni sem tilfinninga-
legri klippimynd."
Eins og getið er sögðust þeir fé-
lagar ætla að gefa út þrefalda skífu
og Art Official Intelligence: Mosaic
Thump er fyrsta bindið af þremur.
Að sögn verða bindin í þrfleiknum
allfrábrugðin hvert öðru enda eiga
þau að sýna allar hliðar á De La
Soul, „auk þess sem það gefur okk-
ur færi á að vinna með mörgum
listamönnum sem okkur hefur
langað til að taka upp með en ekki
komið við í venjulegri plötuvinnu.11
eftir Árna
Matthíasson
með
MÖRGUM eru ennminnisstæðir
* tónleikar bandarísku rokksveitar-
innar Low hér á laadi fyrir tæpu árí
Þá hitaði Low upp fyrir Sigur Rós
og lék lög af breiðskífunni Secret
Name. Síðan hafa komið tvær skífur
frá Low, önnur sannkölluð jólaplata
og heitir einmitt Christmas en hin
endurútgefin tónleikaskífa sem hef-
ur verið nánast ófáanleg.

Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Alan Sparhawk á tónleikum Low í Háskólabíói.
Tónleikaplatan One More Reason
to Forget, sem á eru upptökur
frá tónleikum Low í nóvember 1997,
ári eftir að The Curtain Hits the
Cast kom út, var gefin út á sínum
tíma í 3.000 eintökum sem hurfu
'■*eins og dögg fyrir sólu. Upp frá því
hefur skífan verið ófáanleg en fyrir
stuttu var framleitt af henni auka-
upplag og eins gott að menn hafí
hraðar hendur hyggist þeir komast
yfir eintak.
Kjarni Low er Alan Sparhawk
sem syngur og spilar á gítar og eig-
inkona hans, Mimi Parker, sem spil-
ar á trommur en bassaleikarinn Zak
Sally hefur verið í sveitinni í fimm
ár. Alan Sparhawk sagði í viðtali við
Morgunblaðið á síðasta ári að þau
Mimi hefðu verið búin að vera í ýms-
um sveitum þegar þau stofnuðu
Lowenda langaði þau að snúa sér að
lágstemmdri flúrlausri naum-
hyggjulegri tónlist. Upp frá því hef-
ur sveitin gefið út sjö hljóðversskíf-
ur og áðurnefnda tónleikaplötu.
Til viðbótar við útgáfuna hefur
Low verið einkar dugleg við tón-
leikahald, leikur á um 100 tónleikum
á ári, en einhver bið verður á því í
bili því samkvæmt fréttum á heima-
síðu sveitarinnar eignuðust þau Al-
an og Mimi dóttur fyrir skemmstu.
Þangað til verður tónleikaskífan að
duga en einnig eru fregnir af ann-
arri óopinberri tónleikaskífu, aukin-
heldur sem sést hefur til útgáfu með
tónleikunum hér á landi.
Rapprokk með boðskap
BANDARÍSKT rokk er í mikilli
uppsveiflu og skífur hverrar sveit-
arinnar af annarri berast hingað
til lands nú um stundir. Fyrir
nokkru kom út vestan hafs skífa
með hljómsveit sem kallar sig
Papa Roach og þykir bræða
saman alla helstu strauma
tíunda áratugarins.
Papa Roach sendi frá sér
skífuna Infest og komst
snimmhendis inn á topplista
vestan hafs þó ekki væri mikið
látið með sveitina í fjölmiðlum.
Eftir því sem henni hefur vax-
ið ásmegin, en Infest var
^ íyrsta skífan, hafa menn þó
tekið við sér.
Tónlist Papa Roach hefur
meðal annars verið kölluð
rapprokk en þeir félagar segjast
kæra sig kollótta um hvaða merk-
imiða menn setji á sveitina þó svo
þeir telji sig ekki eiga samleið með
neinni sérstakri sveit eða sveitum.
■Tt,Það eina sem vakir fyrir okkur er
að ná til krakkanna sem hlusta á
okkur og gera þeim það ljóst að
þau eru ekki ein á báti með því að
fjalla um hluti sem skipta máli,“
segir Coby Dick, söngspíra sveit-
arinnar, en í textum á Infect taka
þeir félagar meðal annars fyrir
drykkjuvandamál ungmenna,
sjálfsvíg, skólaskotárásir og skiln-
aði.
ENDURNÝJUN í íslensku rokki
hefur ekki verið ýkja hröð undan-
farin misseri. Á þessu ári hafa þó nýj-
ar sveitir látið á sér kræla, sumar
gefið út sjálfar en aðrar komist á
samning, nú síðast rokksveitin IJlpa.
*
Ulpa er skipuð þeim Bjama Guð-
manni, gítar- og hljómborðs-
leikara, Magnúsi Leifi Sveinssyni,
gítar- og básúnuleikai’a og söngvara,
Aron Vikari bassaleikara og Haraldi
Emi, trommuleikara og söngvai’a.
Sveitin er ríflega hálfs árs 1 núverandi
mynd, með Magnús Leif innanborðs,
en áður vom hinir þrír í ýmsum sveit-
um og höfðu starfað saman um hríð.
Magnús segii’ að samstarfið hafi
gengið brösulega framan af. „Þá sett-
umst við niður og skipulögðum hvað
við ætluðum að gera og þá fóra hjólin
að snúast,“ segir Magnús. Þetta var í
apríl sl. og fljótlega vora þeir félagar
komnir í hljóðver með lagasafn til að
taka upp. Með þær upptökur í far-
teskinu leituðu þeir síðan til útgáfu-
fyrirtækja og náðu samningi við eitt,
Smekkleysu, sem hyggst gefa út
skífu með sveitinni. Magnús segir þó
að ekki sé búið að ákveða hvort plata
komi út með sveitinni fyrir jól, eða
snemma á næsta ári, enda ekki hlaup-
ið að því að komast í hljóðver með litl-
um fyrirvara á þessum tíma. „Við er-
um tilbúnir að taka upp plötu, komnir
með fimmtán laga safn sem við getum
moðað úi’ og vitum nákvæmlega hvað
við viljum gera.
Best þætti okkur að koma út plötu
fyrir jól.“ Ulpufélagar hafa verið að
spila stíft undanfarið og halda sér-
staka tónleika á Gauknum á þriðju-
dag, tónleika sem þeir félagar vilja
kalla óopinbera útgáfutónleika á
kynningarapptökunum sem þeir
gerðu í vor. „Við höfum lagt mikla
vinnu í þessa tónleika en þeir era ætl-
aðir fyrir útgáfufyrirtækið okkar og
menn sem hafa verið góðir við okkur
og skemmtilegir,“ segir Magnús og
bætir við að þeir félagar muni leika
lög af kynningarapptökusafninu og
tvö glæný lög að auki sem lokið var
við í síðustu viku.