Morgunblaðið - 29.11.1988, Blaðsíða 74

74
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1988
Bolungarvík:
Lions gefiir líknar-
og menningarstofiiunum
Lionsklúbbur Bolungarvíkur
afhenti fyrir nokkru ýmsum
líknar- og menningarstofnunum
í bænum gjafir, sem segja má
að hafi verið afrakstur siðasta
starfsárs.
Klúbburinn afhenti Sjúkrahúsinu
í Bolungarvík, svo nefndan Med-
imac búnað, eða rennidýnusett sem
er notað sem hjálpartæki fyrir
starfsfólk sjúkrahúsa. Þessi einfaldi
búnaður er gagnlegur þegar flytja
þarf sjúklinga á milli herbergja eða
rúma, eða til að færa þá til í rúmum.
Þá gaf klúbburinn Leikskólanum
Glaðheimum í Bolungarvík pen-
ingagjöf sem notuð var til kaupa á
leiktækjum fyrir leikskólann. Þess
má geta að bolvískir Lionsmenn
áttu þátt í uppbyggingu leikskólans
og fannst þeim því kominn tími til
að koma til liðs við leíkskólann nú
með einhveijum hætti.
Loks færði Lionsklúbbur Bolung-
arvíkur bókasafninu allmargar
myndbandsspólur að gjöf. Voru
þetta fræðsluspólur sem keyptar
voru frá Sjónvarpinu og hafa að
geyma fjölbreytilegan fróðleik, sem
öllum, þar á meðal námsfólki á
ýmsum stigum, ætti að nýtast.
Lionsklúbbur Bolungarvíkur hef-
ur komið til liðs við margháttaða
menningar- og líknarstarfsemi á
undangengnum árum. Hefur eink-
anlega verið lögð áhersla á starfið
innan bæjarins, þó vitaskuld hafi
kröftunum einnig verið beint annað,
eftir því sem tilefni hefur gefist til
og aðstæður hafa leyft.
(Fréttatilkynning)
Þjóðhagsstofiiun geri efiiahags-
lega óttekt á meimingarstarfeemi
MEI'ÍnTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
hefúr óskað eftir því við Þjóð-
hagsstofnun að gerð verði efna-
hagsleg úttekt á menningarstarf-
semi hér á landi
í fréttatilkynningu frá mennta-
málaráðuneytinu segir að aflað
verði vitneskju um hve margir þiggi
laun fyrir störf að menningarmál-
um, og áætlað hve greiðslur fyrir
slík störf nemi miklum hluta af
heildarlaunagreiðslum í landinu. Þá staðar.
verði kannað hver framlög ríkisins
til menningarmála eru sem hlutfall
af ríkisútgjöldum annars vegar og
vergri þjóðarframleiðslu hins vegar.
Kannað verði hver framlög til
menningarmála eru í nálægum
löndum, metin sem hlutfall af þjóð-
arframleiðslu og ríkisútgjöldum í
heild, og hver þrúnin hefur verið í
þessu efni hér á landi og annars
Gerð verður úttekt á hver fram-
lög sveitarfélaga hér á landi eru til
menningarmála og hlutfallslegt
vægi þeirra borið saman við það
sem gerist annars staðar á Norðurl-
öndum. Loks verði kannað hveijar
tekjur ríkis og sveitarfélaga eru af
menningarstarfsemi, bæði beinar
og óbeinar miðað við skilgreindan
matsgrundvöll.
Kristín Magnúsdóttir forstöðukona Bókasafnsins flytur Lionsmönn-
um þakkir fyrir gjöf þeirra. Á myndinni eru annars, talið frá vinstri:
Selma Friðriksdóttir forstöðukona leikskólans, Einar K. Guðfinns-
son, fráfarandi formaður Lionsklúbbs Bolungarvíkur, Hulda Karls-
dóttir hjúkrunarfræðingur, Hreinn Eggertsson, fráfarandi gjaldkeri
Lionsklúbbsins, Einar Jónatansson, forseti bæjarsfjórnar Bolung-
arvíkur, og Ólafúr Kristjánsson bæjarstjóri.
Eftirprentun af „Svanasöngur", verki Jóhannesar S. Kjarvals.
Listasafii íslands:
Eftirprentanir af verkum listamanna
LISTASAFN íslands hefúr látið
gera eftirprentanir af verkum
islenskra myndlistarmanna í
eigu safnsins og eru þau til
sölu í húsi safnsins á Fríkirkju-
vegi 7. Safiiið er opið daglega
klukkan 11 til 17, nema mánu-
daga.
Eftirprentanimar eru tilvaldar
sem jólakort, segir í fréttatilkynn-
ingu. Nýkomin eru út fjögur lit-
prentuð kort af eftirtöldum verk-
um: Svanasöngur eftir Jóhannes
S. Kjarval, í fúgustfl eftir Svavar
Guðnason, Örlagateningurinn eft-
ir Finn Jónsson og Topino 2001
- For Stanley Kubrick eftir Erró.
Morgunblaðið/Jón G. Gunnarsson
Stefán Steinarsson í nýju húsnæði Hornabæjar.
Homabær í nýju húsnæði
Hðfh, Hornafirði.
HORNABÆR á Höfii, sem hafin
var bygging á fyrir hálfú ári, var
opnaður 16. nóvember. Horna-
bær er í eigu hjónanna Stefáns
Steinarssonar og Steinunnar
Margrétar Friðriksdóttur.
I Homabæ er verslað með tísku-
fatnað og þar er almennur sölu-
turn. Þá er myndbandaleiga í hús-
inu og billjardsalur með 3 borðum.
Aðstaðan er nú á 340 fermetra
gólffleti í stað 65 fermetra áður,
en að vísu var þar hvorki billjardinn
né sölutuminn. Verslunarhúsið er
byggt á homi Víkurbrautar og
Álaugareyjarvegar og fellur vel inn
í umhverfið þar.
Handmeimtanámskeið
í Varmahlíðarskóla
amar, sem sóma mundu sér vel við
hvaða háborð sem væri.
Kennari í öllum þessum greinum
var Guðrún Sigurðardóttir, hand-
menntakennari frá Egilsstöðum. Auk
þess sem hún hefur starfað þar við
kennslu handmennta í grunnskóla
hefur hún sinnt kennslu af þessu
tagi víða um land. Guðrún rekur
einnig verslun á Egilsstöðum og
verslar með ýmislegt sem tengist
handavinnu og listvinnu.
Guðrún telur handmenntakennslu
í skólum eiga verulega undir högg
að sækja. Þessi grein sé homreka
víðast, bæði í húsnæði og tækjakosti
og ekki síst sé kennaraskortur í
greininni. Það heyrir til undantekn-
inga, segir Guðrún, ef sérmenntaður
handmenntakennari er við kennslu-
störf við grunnskóla úti á landi.
Dæmi eru til um, að byggðir hafa
verið skólar og ekkert til sparað að
því er virðist, en handavinnustofa
bara gleymst. Slík er nú virðingin
fyrir faginu.
Nýlega var birt skýrsla sem lýsir
ástandi þessara mála á Norðurlandi
vestra og kemur þar fram að víða
er pottur brotinn í húsnæði, kennslu-
tækjum og fleiru. Til eru dæmi þess
að kennslu verður að fella niður í
greininni af því enginn hefur fengist
til að kenna. Margir skólamenn segja
sem svo að þetta ástand mála sé
ekkert annað en endurspeglun
ríkjandi viðhorfa í þjóðfélaginu, þar
sem hin bóklega ítroðsla hafí sér-
stakan forgang, að ekki sé nú talað
um tölvur. Verkmenntun sé ætíð
homreka í umræðunni og enn frekar
í framkvæmdinni, bæði hjá almenn-
ingi og ráðamönnum.
- P.D.
Varmahlíð.
NÁMSKEIÐ voru haldin nýverið
í Varmahlíðarskóla { Skagafirði {
ýmsum greinum handmennta og
listvinnu.
Námskeiðin, sem stóðu samfellt
yfír í 10 daga, hófust með því að
handavinnukennarar við grunnskóla
á Norðurlandi vestra sátu til að byija
með þriggja daga námskeið í búta-
saumi, þar sem kennd var ný hraða-
tækni. Sfðan hófust námskeið í búta-
saumi, postulfnsmálun og blóma-
skreytingum. Þau námskeið voru
sótt af konum víðs vegar úr Skaga-
fírði og af Sauðárkróki og var unnið
hörðum höndum, stundum fram á
nætur, enda ófáir fermetrar af hinum
skrautlegustu teppum sem urðu til,
að ekki sé minnst á blómaskreyting-
Morgunblaðið/Páll Dagbjartsson
Guðrún Sigurðardóttir hand-
menntakennari.