Morgunblaðið - 29.11.1988, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1988
Ólafíir Gústafsson
múrari - Minning
Fæddur 8. ágúst 1934
Dáinn 19. nóvember 1988
Af eilífðar ljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en augað sér.
Mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Benediktsson)
Hve lítil við verðum mannanna
böm, þegar skarð kemur í raðir
vina og vandamanna. Þegar eigin-
maður minn sagði mér að Óli bróð-
ir hans væri dáinn, fannst mér það
ekki geta verið satt; hann Óli sem
alltaf var svo lífsglaður, fullur af
orku og dugnaði. Það hefur enn
sannast, að enginn ræður sínum
næturstað.
Óli var einn af sjö bömum hjón-
anna Ólafíu Sigurðardóttur og
Gústafs Adólfs Gíslasonar. Gústaf
faðir hans fórst í október árið 1942
með togaranum Jón Ólafssyni. Var
Óli þá átta ára. Móðir Óla giftist
aftur og bættust þá tvö hálfsystkini
í hópinn. Eru öll systkini Óla á lífi.
Eg man hve gustaði af honum
og systkinum hans þegar ég kom
í fyrsta skipti með bróður hans,
Guðna Steinari, í litla húsið á Fálka-
götunni þar sem tengdamóðir mín
bjó. Það var í þá daga þegar spilað
var á spil þegar fjölskyldur komu
saman. Það leyndi sér ekki, þegar
bræðumir spi’uðu, hver var að
vinna. Hlátrasköll og háværar at-
hugasemdir gáfu það til kynna. Fór
Óli þar fremstur í flokki. Það breytt-
ist lítið þótt árin liðu.
Óli steig sitt mesta gæfuspor
1959, þegar hann kvæntist Þuríði
Runólfsdóttur frá Skaftafelli í Ör-
æfum. Eignuðust þau sitt fyrsta
heimili á Hverfisgötunni hér í
Reykjavík og síðan bjuggu Óli og
Dúa í Gufunesi í nokkur ár. Þá
áttu ekki aljir bíla og langt þótti í
Gufunesið. í næsta nágrenni er nú
verið að byggja upp stórt hverfi,
sem kallað er Grafarvogur. Óli og
Dúa byggðu síðan hús sitt að
Hraunbæ 3, þar sem þau komu sér
vel fyrir með bömum sínum.
Veitti ekki af rúmgóðu húsnæði
því fjölskyldan var orðin stór. Böm-
in urðu fimm: Elstur er Gústaf
Bjarki, sem kvæntur er Björk
Steingrímsdóttur og eiga þau eina
dóttur, Ömu Rún. Þau búa í Dan-
mörku. Næstur er Víðir, sem
kvæntur er Erlu Jónsdóttur. Eiga
þau tvo syni, Snævar og Andra.
Þau búa á ísafirði. Runólfur Ingi
er næstur, þá Ólöf María, sem á
eina dóttur, Maríu Ósk, og yngst
er Berglind.
Samviskusemi, vandvirkni og
kapp voru aðalsmerki Óla. Við hjón-
in vomm svo lánsöm að njóta starfs-
krafta hans, þegar við byggðum
okkur hús. Foreldrar mínir, sem
hann starfaði einnig fyrir, höfðu
oft orð á því hve hressilega hann
tók til hendinni og hve mikið líf og
§ör var í kringum hann.
Að endingu vil ég þakka Óla fyr-
ir allar ánægjustundirnar og bið
honum Guðs blessunar. Eiginkonu
hans, börnum, tengdabörnum og
bamabörnum votta ég mína dýpstu
samúð og megi góður Guð halda
vemdarhendi sinni yfír þeim á þess-
um erfiðu tímum. Gulla
Hinsta kveðja frá
móður og systkinum
Oss héðan klukkur kalla,
svo kallar Guð oss alla
til sín úr heimi hér,
þá söfnuð hans vér sjáum
og saman vera fáum
í húsi því, sem eilíft er.
(V. Briem)
Sonur minn og bróðir okkar,
Ólafur Gústafsson, er látinn. Öll
vitum við að líf okkar hér í heimi
hefur tilgang, en þegar menn á
besta aldri hverfa svo snöggt á
braut reynist afar erfitt að skilja
og sætta sig við það. Saman geym-
um við minninguna um góðan
dreng.
Óli var þriðji í röðinni af sjö börn-
um hjónanna Ólafíu Sigurðardóttur
og Gústafs Adolfs Gústafssonar.
Árið 1942 fórst Gústaf með togar-
anum Jóni Ólafssyni og stóð móðir-
in þá ein eftir með barnahópinn.
Nærri má geta að erfitt hefur verið
að halda saman svo stóru heimili á
þeim tíma, þegar tryggingar og
önnur aðstoð voru af skomum
skammti. Óli var þá aðeins átta ára
gamall, en frá því er hann hafði
aldur til hjálpaði hann móður sinni
á allan hátt sem hann gat. Þegar
Óli var á ellefta ári giftist móðir
hans aftur og eignaðist Óli þá tvö
hálfsystkini. Er góðum syni og
bróður nú þakkað af syrgjandi
móður og systkinum fyrir allt og
allt.
Á unglingsárum sínum dvaldi
Óli mörg sumur á bænum Kollsá í
Hrútafírði og undi hag sínum þar
vel. Hélt hann æ síðan tryggð við
fólkið og sveitina þar.
Þann 28. mars 1959 kvæntist
Óli Þuríði Runólfsdóttur frá Skafta-
felli í Öræfum. Bjó hún manni
sínum hlýlegt og fallegt heimili.
Þangað er gott að koma. Þau hjón
voru samhent og góðir vinir og fé-
lagar. Þau eignuðust fimm börn.
Kristín Sigurðar-
dóttir - Minning
Nú er fallin fyrir sláttumanninum
mikla öðlingskonan Kristín Sigurð-
ardóttir, Seljahlíð í Breiðholti, eftir
langt og oft þjáningafullt sjúkr
dómsstríð. Þó séð yrði að hverju
stefndi, var erfitt að trúa, að enda-
lokin væru svo skammt undan.
Kristín fæddist á Auðshaugi þ.
26. júlí 1912, dóttir hjónanna Sig-
urðar Pálssonar bónda þar og Val-
borgar Elísabetar Þorvaldsdóttur.
Hún giftist Baldvini Sigurðssyni
árið 1937 og eignuðust þau 5 böm,
4 dætur og einkasoninn Sigurð, sem
lést um aldur fram skömmu eftir
útför föður síns, sem lést erlendis
1980.
Ég kom fyrst á heimili Kristínar
og Baldvins er ég kynntist dóttur
þeirra, Hrafnhildi, þegar við báðar
stunduðum nám við Verzlunarskól-
ann, þá 15 ára gamlar. Heimili
þeirra var þá í Drápuhlíð 31.
Uppeldi bamanna og heimilis-
störf öll mæddu mest á húsmóður-
inni eins og löngum hefur verið á
heimilum verkamanna. Baldvin
heitinn vann myrkranna á milli til
að sjá sinni stóm fjölskyldu far-
borða.
Ég minnist ótal skipta sem ég
kom á þeirra góða og glaðværa
heimili. Þar var Kristín með glað-
lega brosið sitt að bjóða mig vel-
komna, oftar en ekki með skúffu-
tertuna sína góðu, sem ég jafnan
gerði mér gott af, jafnvel meira en
góðu hófí og kurteisi gegndi. Senni-
lega hefur Kristín oft hugsað með
sér, að betra hefði verið að baka
tvær kökur þegar mín var von.
Og árin liðu við margskonar
æskugleði og sorgir og við uxum
úr grasi og lukum námi. Eftir að
Hrafnhildur, eða Abba, eins og ég
hef alltaf kallað hana, stofnaði sitt
eigið heimili, rofnaði að mestu það
góða samband, sem ég hafði alltaf
haft við heimili Kristínar og Bald-
vins, enda var þá flutt í annan
bæjarhluta. Ég hafði þó alltaf
fregnir af þeim, þar sem vinátta
okkar Öbbu hefur haldist óbreytt í
meira en 30 ár.
Ég minnist, er ég sá Kristínu í
síðasta sinn nú í haust. Abba leit
inn til mín á leið í heimsókn til
mömmu sinnar, og ég ákvað að
fara með henni. Þetta var fagur og
sólríkur haustdagur og bjart var
Þau eru: Gústaf Bjarki, kvæntur
Björk Steingrímsdóttur; Víðir,
kvæntur Erlu Jónsdóttur; Runólfur
Ingi, Ólöf María og Berglind.
Bamabömin eru orðin fjpgur.
Þegar við minnumst Óla kemur
margt upp í hugann. Hann var glað-
lyndur og hrókur alls fagnaðar hvar
sem hann kom, hvort sem hann var
með sinni stóm fjölskyldu, vinum
sínum eða á vinnustað.
Framan af starfsævinni stundaði
hann sjómennsku, en hóf síðan
múraraiðn og vann við það til
dauðadags. Hann var hamhleypa
til vinnu, samviskusamur og vand-
virkur svo af bar. Hann þoldi illa
að menn stunduðu vinnu sína með
hangandi hendi.
Hann lagði mikið kapp og metn-
að í vinnu sína og hafði það tak-
mark að gera meira og betur í dag
en í gær. Algengt var að samstarfs-
menn hans sýndu þreytumerki að
afloknu verki. Hafði Óli gaman af
og hafði á orði að þeir þyrftu nú
að fara að læra að vinna svo gagn
væri að! Þessum athugasemdum
Óla fylgdi smitandi hlátur hans.
Fyrir nokkrum árum eignaðist
fjölskyldan hesta og stundaði hesta-
mennsku saman. Margar góðar
minningar eru frá þessum stundum,
sem urðu svo alltof fáar. Hann var,
ásamt dætrum sínum, að sinna
hestum sínum í haga, þegar kallið
kom svo fyrirvaralaust þann 19.
nóvember sl.
Sár harmur er kveðinn að eigin-
konu, bömum, tengdabörnum og
bamabömum við fráfall Óla, hann
var drengur góður. Góður Guð
geymi hann og gefí aðstandendum
hans styrk á sorgarstund.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bomin þín, svo blundi rótt.
(Matth. Jochumsson)
yfír minningunum. Margt var spjall-
að og brosað var að gömlum atvik-
um. Ég ætlaði vissulega að koma
aftur, en því miður dró ég það of
lengi. Ég vona að Kristín fyrirgefi
mér það.
Nú er Kristín horfin yfir móðuna
miklu til fundar við elskaðan eigin-
mann og einkason, sem áreiðanlega
hafa tekið vel á móti henni.
Eftirlifandi dætrum hennar og
fjölskyldum þeirra votta ég mína
innilegustu samúð.
Blessuð sé minning góðrar konu.
Gígja

Leikn sf.y félagsrádgjafa- og læknastofa
Höfum opnað stofu í Lágmúla 5,7. hæð.
Upplýsingar og tímapantanir í síma 84075.
Önnumst ráðgjöf og stuðning við börn, ungl-
inga, fjölskyldur, hjón og einstaklinga.
Halla Þorbjörnsdóttir, barnageðlæknir
Hrefna Olafsdóttir, félagsráðgjafi
Kristín Kristmundsdóttir, félagsráðgjafi
Lára Pálsdóttir, félagsráðgjafi.
Símar 35408 og 83033
AUSTURBÆR
Sóleyjargatao.fl.
Lindargata 39-63 o.fl.
Hverfisgata 4-62 o.fl.
Skúlagata
Laufásvegur 58-79 o.fl.
Skipholt 40-50 o.fl.
KOPAVOGUR
Sunnubraut