Morgunblaðið - 01.04.1987, Qupperneq 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 1. APRÍL 1987
„pú hePof- skilicS ísslcdpinn efiir opinn.
einu sinni enn."
ásí er...
... snerting.
TM Reg. U.S. Pat Off.--all rights reserved
® 1987 Los Angeles Times Syndicate
Það stendur: Afsakið, að-
eins fyrir hross!
Með
morgunkaffinu
Mig dreymdi ég væri suður
á Italíu að borða spag-
hetti. Þegar ég vaknaði
var rafmagnssnúran horf-
in, læknir.
HÖGNI HREKKVÍSI
Siðareglur virðast eiga
lítið erindi upp á pall-
borð sumra Islendinga
Helga skrifar:
Það er ekki langt síðan nokkrar
umræður urðu hér á íslandi um
flóttamenn. Ástæðan var sú að
íranskur maður álpaðist hingað til
lands á flótta undan blóðþyrstum
yfírvöldum lands síns. Sú umræða
lognaðist út af um leið og umrædd-
ur hélt úr landi. En það er alltaf
nóg af æsifregnum á íslandi þó
flestar lifl stutt og fæstum þeirra
sé fylgt eftir. í dag, 25. mars 1987,
er talsverð ólga í íslensku þjóð-
félagi, a.m.k. ef marka má fjölmiðla
augna og eyma.
Pjöldi starfsstétta er í eða hefur
boðað verkfall. Þar á meðal kennar-
ar. Stjórnvöld virðast eiga í erfið-
leikum með að skilja mikilvægi
þeirrar stéttar, bæði fyrir nútíð og
framtíð þess sem í daglegu tali er
nefnt hið íslenska þjóðfélag. En það
eru ekki aðeins uppeldisstéttir þjóð-
arinnar sem beijast fyrir mann-
sæmandi kjörum.
25. mars var haldinn í Reykjavík
mikilvægur fundur utanríkisráð-
herra Norðurlandanna. Ríkisstjóm
íslands, sem virðist vera einhver
einkastofnun óháð vilja meirihluta
fólksins í landinu, hefur ákveðið að
hún geti ekki gengið að sjálfsögðum
kröfum hinna Norðurlandanna um
kjamorkuvopnalaus Norðurlönd. Ef
meirihluti þjóðarinnar stæði á bak-
við þessa ákvörðun íslenska ut-
anríkisráðherrans horfði málið e.t.v.
öðruvísi við. En enn hefur ekki tek-
ist að heilaþvo þjóðina og sannfæra
hana um ágæti kjamorkuvopna. Á
meðan svo er, og fólk krefst fram-
tíðar fyrir sig og böm sín, ber
stjómvöldum að virða þessar kröfur
almennings. Svo framarlega sem
þau vilja halda áfram að kalla ís-
land lýðveldi og sig fulltrúa fólksins
í landinu.
Maður, sem stundum hefur nefnt
sig fulltrúa hins litla manns, er eitt
aðalfjölmiðlafóður undanfarinna
daga. Það þykir ástæða til að velta
sér fram og aftur upp úr því að
maður, sem margoft hefur gerst
sekur um brot ef ekki á landslögum
þá á almennum siðareglum, skuli
beðinn að víkja úr ráðherrastól. Að
hann þurfi utanaðkomandi þrýsting
Kæri Velvakandi,
Mig langar til þess að biðja þig
um að reyna að koma mér í sam-
band við nokkrar manneskjur. Einu
sinni hringdi maður í mig og sagð-
ist vera að taka saman ætt ísleifs
Jónssonar frá Ytri-Skógum og fékk
upplýsingar hjá mér um mitt fólk.
Síðan hef ég ekkert heyrt frá hon-
um. Mig minnir að hann hafi sagst
heita Eiríkur. Nú langar mig að
heyra frá honum.
Einnig langar mig til þess að
komast í samband við einhvern sem
hefur undir höndum rit sem Hjör-
leifur Jónsson, sem kallaður var
til þess sýnir ekkert annað en skort
á dómgreind hans sjálfs. En svo
virðist sem almennar siðareglur,
sem virtar eru t.d. á hinum Norður-
löndunum, eigi lítið erindi upp á
pallborð sumra íslendinga. Ætli sið-
fræðin verði ofarlega á stefnuskrá
hins nýja hulduborgarflokks? Eða
hveijar eru siðareglur stærsta
stjórnmálaflokks eyjunnar sem þor-
ir ekki að víkja fyrrverandi ráð-
herrum úr framboðssæti, af ótta
við atkvæðatap? Það eru margar
spurningar sem brenna á vörum
lítilla manneskja í þessu þjóðfélagi
í dag. En færra um svör.
„læknir“, ritaði um grasalækningar
°g,fleira.
I þriðja lagi langar mig til þess
að vita hvort nokkur eigi t.d. þau
blöð sem gefin voru út í Hafnar-
fírði 1938-39. Á þessu tímabili
skrifaði (Friðrik) Ágúst Hjörleifs-
son grein þar sem hann talaði um
að stofna dvalarheimili fýrir aldraða
sjómenn og mun því vera sá fýrsti
sem hafði orð á því.
Ef einhveijir lesa þetta og geta
hjálpað mér, þá er síminn hjá mér
656344.
Guðlaug Ágústsdóttir
Vil komast í samband
við nokkrar manneskjur
Víkverji skrifar
eir, sem ganga um Austur-
stræti snemma á laugardags-
morgnum, gætu oft haldið, að þar
hefðu verið götuóeirðir í skjóli næt-
ur. Varla líður svo föstudagskvöld,
að ekki séu brotnar rúður í verslun-
argluggum. Eða eins og segir í
baksíðufrétt Morgunblaðsins
síðastliðinn sunnudag: „Lögreglan
stóð í ströngu í miðbænum aðfara-
nótt laugardagsins vegna drykkjul-
áta fólks. Þó ekki hafi verið
fjölmennt í miðbænum voru óvenju
margar rúður brotnar og þurfa
verslunareigendur margir hveijir
að byija enn eina vikuna á því að
fá nýtt gelr í glugga sína.“
í sama tölublaði Morgunblaðsins
er skýrt frá því, að borgaryfirvöld
hafi í samráði við lögregluna stofn-
að sérstaka vaktsveit til að koma í
veg fyrir skemmdarverk á eigum
borgarinnar. Ertalið að árlega verði
borgin fyrir rúmlega tveggja milljón
króna tjóni vegna þess að skemmd-
arvargar ráðast á stöðumæla og
öryggistæki eins og umferðar-
spegla. Fróðlegt væri að vita, hve
mikið tjónið er árlega vegna rúðu-
brota í Austurstræti. Ef til vill ættu
verslunareigendur og tryggingafé-
lög að taka sig saman í samráði
við lögregluna í því skyni að koma
á fót vaktsveit, sem hefði það verk-
efni að vernda rúður á föstudags-
kvöldum og aðfaranætur laugar-
daga.
í einfeldni sinni hefur Víkveiji
verið þeirrar skoðunar, að það væri
hlutverk lögreglunnar að vernda
eignir borgarsjóðs og þeirra, sem
eiga verslanir með glæsilegum
gluggum í Austurstræti. Er svo
komið fyrir lögreglunni í Reykjavík
að stofna þurfí einkasveitir til að
létta undir með henni við eigna-
vörslu? Hvaða skilyrði þurfa þeir
að uppfylla, sem vilja stofna slíkar
vaktsveitir?
XXX
Samkeppni fyrirtækja tekur á sig
margvíslegar myndir. Nú eru
til dæmis tveir erlendir stór-flug-
vellir farnir að keppa hér á landi
fyrir tilstilli flugfélaganna Flugleiða
og Amarflugs.
Um nokkurt skeið hefur Schiphol-
flugvöllur við Amsterdam auglýst
ágæti sitt í íslenskum fjölmiðlum.
Þangað flýgur Arnarfiug og hefur
umferð íslendinga um flugvöllinn
stóraukist á undanfömum ámm.
Er ekki vafi á, að margir íslending-
ar em komnir á þá skoðun, að
Schiphol sé besta og stærsta hliðið
að umheiminum.
Flugieiðir em nú að flytja sig um
set á Heathrow-flugvelli við Lon-
don. Frá og með síðasta sunnudegi
eiga menn að fara á Terminal 1 til
að ná í vélina til Islands en ekki á
Terminal 2 eins og áður. Vonandi
leiðir það af þessari breytingu, að
troðningurinn minnkar, þegar menn
em að skrá töskur sínar í Islands-
vélina. Víkveiji hefur stundum talið
næsta ömggt, að hann missti af
vélinni heim, þegar við honum blasti
mannfjöldinn í farangursafgreiðsl-
unni í Terminal 2.
Vegna þessara flutninga hefur
Heathrow-flugvöllur skýrt les-
endum Morgunblaðsins frá því í
heilsíðu-auglýsingu, að þar opnist
heimurinn í allar áttir. Þar geti
menn valið ferðir á vegum 70 flug-
véla til rúmlega 215 áfangastaða,
þaðan fari meira en 400 flugvélar
daglega. Þá er bent á það, að að-
eins í Terminal 1-byggingunni séu
afgreiddir fleiri farþegar en á
Schiphol-flugvelli. Tekið er fram,
að farangursafgreiðsla sé öll hin
fullkomnasta og áréttað í lokin að
Heathrow sé „aðaldyr íslands að
umheiminum."
Víkveiji er ekki í aðstöðu til að
draga neitt af þessu í efa. Hann
hlakkar til að kynnast farangursaf-
greiðslunni. Kannski hefur sam-
keppni Flugleiða við Schiphol orðið
til þess að knýja á um flutninginn
á milli afgreiðslustaða á Heath-
trow? Samkeppni flugfélaganna
kemur ferðalöngum til góða í fleiru
en vali á áfangastöðum.
Brátt verður nýja flugstöðin opnuð
á Keflavíkurflugvelli. Þar með get-
um við einnig orðið þátttakendur í
samkeppni flugvalla. Að vísu erum
við ekki í sömu aðstöðu og Schip-
hol og Heathrow. Á hinn bóginn
ættum við að reyna að laða okkur
hluta af hinni miklu umferð, sem
er yfir Norður-Atlantshaf. Gætum
við til að mynda keppt við Shannon
á írlandi. Það eru miklir hagsmunir
tengdir því, að hin nýja flugstöðvar-
bygging okkar hljóti sem almenn-
asta og besta kynningu.