Morgunblaðið - 16.12.1966, Blaðsíða 22

22
MORGU N BLAÐIÐ
Fðstudagur 1C. des. 1966
Or líkkistum
í Lindukonfekt
fyjbór Tómasson forstjóri
sextugur í dag
GAML.A Akureyri var tvímæla-
laust einn mesti sælkerabær
landsins. Þar blómguðust bragð-
laukar bezt og átmenning mest.
Þar voru jafnan gómsætar krás-
ir á borðum danskrar yfirstétt-
ar. Buff flaut á diskum í
dönsku herragarðssmjöri. Stór-
um steikum var skolað niður
með rauðvíni og importeruðum
Gamla Carlsberg. Mæjónes og
mustarður og safaríkar sósur
runnu þungt um vélindi ofaní
mikla maga, líkt og Eyjafjarðará
um Vaðlana út í Pollinn. Þriggja
stjörnu konjakk með kaffinu,
brúnsíubrauð og „bolsíur“,
konditorkökur og konfekt. Ekk-
ert tros! Vesgú og spíss, Bene-
dikt! Rjúkandi súkkulaði með
þeyttum rjóma og margra hæða
tertur, forskalaðar með sultu-
taui, glasúr og flöðeskúm. Síl-
spikaðir og sællegir Schiöthar-
ar, mörmiklir og myndarlegir
Möllerar, holdugir og hnarreist-
ir Havsteenungar og úttroðnir og
tígulegir Thorarensenar spröng-
uðu þar og spígsporuðu um
stræti og torg með stromp-
hatta og silfurslegna stokka. Þá
var stíll yfir staðnum og brag ■
Hugheilar þakkir til barna, tengdabarna, barnabarna
og annars skyldfólks svo og til allra vina og velunnara,
sem minntust okkar með gjöfum og hlýjum kveðjum
9. des. s.l.
Stjórnendum, starfsfólki og vistfólki á Elli- og hjúkr-
unarheimilinu Grund þökkum við sérstaklega alla góð-
vild og fyrirgreiðslu.
Guð gefi ykkur öllum gleðileg jól og gæfuríkt kom-
andi ár. Þökk fyrir allt liðið. — Kær kveðja.
Stefanía Tómasdóttir og Þorvaldur Klemenzsson
frá Járngerðarstöðum.
Innilegar þakkir til allra, sem glöddu mig og heiðruðu,
á 70 ára afmæli mínu, 7. des. s.l., með heimsóknum,
blómum, skeytum og hlýjum kveðjum.
Gleðileg jól. — Kær kveðja.
Sæmundur Jónsson (frá Fossi).
Faðir minn og tengdafaðir
ÞÓBHALLUR BALDVINSSON
andaðist að Hrafnistu 14. þ.m. Jarðarförin ákveðin síðar.
Halldór Þórhallsson,
Þórunn Meyvantsdóttir.
Maðurinn minn
MAGNÚS ANDRÉSSON
forstjóri,
andaðist að heimili sínu Miklubraut 26 15. desember.
Ólöf Möller.
Maðurinn minn
ÞÓRÐUR ARNFINNSSON
Birkiteigi 16, Keflavík,
andaðist að heimili sínu þriðjudaginn 13. þ.m.
Kristín Valdimarsdóttir.
Faðir okkar og tengdafaðir
GUÐSTEINN JÓNSSON
Álfaskeiði 28, Hafnarfirði,
tem andaðist 11. þ.m. verður jarðsunginn frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði, laugardaginn 17. þ.m. kl. 2 eftir hádegi.
Fyrir hönd aðstandenda.
Sólveig Guðsteinsdóttir,
Marsveinn Jónsson.
Útför
SIGURVEIGAR BJÖRNSDÓTTUR
sem andaðist 11. desember fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 16. desember kl. 2 e.h.
Fanney Tryggvadóttir.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð við andlát
og jarðarför
SIGURÐAR GUÐMUNDSSONAR
fyrrverandi bónda frá Möðruvöllum Kjós.
Börn, tengdabörn, uppeldisdætur og barnabern.
Eyþór Tómasson
gaur í ljúfa og alúðlega persónu,
þegar sykrið eða glýkósinn úr
súkkulaðinu hríslast út í blóðið
og sefar og hlýjar upp kaldar
og upprifnar taugar og tilfinn-
ingar. Svo ekki sé nú talað um
grenjandi og beljandi, blessuð
börnin. Þar slær súkkulaði á
margar raunirnar. Stundum er
það líka ímynd hjartahlýjunnar,
þar sem á hana skortir hjá móð-
urinni. Þá er nú ekki heldur
amalegt að fá rjúkandi sjókó-
laði, áður en gengið er til hvílu.
Sjaldan sofa menn betur en þá.
Kaffið gerir menn bara andvaka
og kolvitlausa. Bezt er að fá kon
una með sjóðandi súkkulaði
beint í sængina. Það vekur fögn
inu. Lofthreinsuð eins og skurð-
stofa og bakteríusneydd eins og
fæðingarstofnun af nýjustu gerði.
Svo er Eyþór alltaf káíur og
glaður, en aldrei fjarlægur, fínn
og leiðinlgur. Forstjórarem’oing
og þurradramb á Eyþór ekki tiL
Hann býður kampakátur upp á
sjúss, án þess að bíða eftir fægð
um kristal í langan >g leiðan
hálftíma, hver svo sem gestur-
inii er, og gefur dauðann og
djöfulinn í tildur og pjatt, þessi
ókrýndi súkkulaðikóngur þjóð-
arinnar. Hann er líka Skagfirð-
ingur að ætt og uppruna. Þaðan
koma skáld og skemtntimenn,
merakóngar og lífslistamenn,
sem ná hinum rétta syngjandi
urinn danósa, þegar ilminn af
réttunum lagði að vitum séra
Matthíasar, varð landsins mesta
anda að orði: „Nú er soðning og
þessi endalausi mjólkurvelling-
ur heima hjá „Mömmu.“ „Og nú
eru kannski sumir fínir menn
munaðir fyrir það eitt, að hafa
boðið þessu blanka guðsbarni að
borði sínu og buffi, því sem gat
með hlýju sinni og anda brætt
„landsins forna fjanda.“
Lítillátir og hæverskir kot-
bændur um Vaðlaþing og aðrar
eyfirzkar dalalæður urðu að láta
sér nægja að fullnægja bragð-
laukunum til hátíðabrigða með
lummum, púðursykri og steikt-
um kleinum, sem jafnan voru
nefndar ærláfur um gáfnageym-
inn og orðabúrið Þingeyjarþing.
Ólíkir voru matseðlarnir og ólík
voru lífskjör mannanna í „den
tid“. Nú er öldin önnur. Nú geta
allir, háir sem lágir, gætt sér
og glatt á sama ljúffenga réttin-
um frá Akureyri, lostætinu írá
Eyþóri í Lindu, þeim afstrakt-
asta iðjuhöldi landsins, sem 'hóf
framleiðslu á líkkistum um sam-
borgarana á Akureyri og endaði
í stórframleiðslu á Lindusúkku-
laði fyrir alla landsmenn og
langt út fyrir „Pollinn“. Þessi
marglofaða gæðavara gleður
bæði huga og maga.
Súkkulaði má líka gefa með góð
ur árangri í forrétt til ásta. Bæði
ungar og gamlar kunna að meta
það, ekki hvað sízt í konfskt-
líki. Stundum er það leynilyk-
illinn að hjörtum sumra kvenna,
sem eru seinar að taka við sér
og fara í gang eins og jarðýtur
í frosti. Einn lítill konfektmoli
frá Eyþóri í Lindu getur gert
þar kraftaverk. Jafnvel einn lít-
ill súkkulaðibiti getur gerbreytt
á einu andartaki morgunillum
uð, þakklæti, væntumþykju og
ást. Reynið Lindusúkkulaði
strax í kvöld og í fyrramálið!
Ég er næstum viss um, að sam-
eiginlegt súkkulaði með þeytt-
um rjóma og nógu miklu konj-
akki út í gæti sætt austrið og
vestrið, svo fremi að Eyþór í
Lindu væri vertinn. Eyþór e.r
óborganlegur og engum líkur,
þótt hann sé ríkur. Eitt sinn
varð gömul kerling og bæjar-
þurfalingur á vegi Eyþórs í Bót-
inni á Akureyri. Þá varð kalli að
orði: „Hún væri betur geymd í
líkkistunni hjá mér“. Annað
sinn bar hann að garði á bað-
strönd erlendis, þar sem tugþús-
undir búka lágu og sóluð r síg í
sandinum. Þá sagði Eyþór:
„Mikið lifandi skelfing mætti
reka hér líflegri líkkistubusinéss
en á Akureyri", Eyþór hefði
leikið sér að því að verða marg-
faldur milljónari í Ameríku á
fleiri sviðum en sorgar og súkku
laðis. Hann sér alls staðar mögu-
leika og kann að hagnýia þá.
Hann er traustvekjandi sveita-
maður í tali, en ítalskur _nug-
andi og sjáandi i útliti, fasi og
framkvæmdum. Verksmiðja
hans er ein nýtízkulegasta, bjart
asta og þrifalegasta í öllu land-
tón hvort sem er úr stöku, gæð-
ingi eða bara kókóshnelu og kúa
mjólk eins og Eyþór í Lindu.
Önuglynt og úrillt fólk,
andann rétta finndu
í kókóssmjöri og kúamjólk
frá kónginum í Lindu.
Örlygur Sigurðsson.
««►» — »■vt vsjíííim
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sæng-
urnar, eigum dún- og fiður-
held ver, gæsadúns- og
dralon-sængur og kodda aí
ýmsum stærðum.
Dún - og
fiðurhreinsun
Vatnsstig 3. Sími 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi)
Útiljósasamstæðnr
samþykktar af rafmagnseftir-
litinu.
Raíiðjan
Sími 19294. A horni Garða-
strætis og Vesturgötu.