Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 44

38
Um þjóðfundinn 1851.
Tíminn leyflr eigi að skýra nánar frá innihaldi frum-
varpsins, en það sjest væntanlega á því, sem nú hef-
ir verið tekið fram, að það var eigi hægt að leyfa
fundinum, sem einungis haí'ði myndugleika til að láta
álit sitt í ljósi um frumvarp það, sem lagt var fyrir,
að taka til umræðu þetta álit nefndarinnar, sem var
algjörlega frál)rugðið hinu konunglega frumvarpi og
í sjálfu sjer algjörlega ólöglegt. Nefndarálitið kom
eigi fram fyr en þann 7. þ. m., og gatþví eigi komið
lil 2. umræðu fyr en þann 11.; en þann 9. þ. m.
hafði jeg áður ákveðið að slíta fundinum, enda liafði
]>egar 22. f. m. skýrt fundinum frá því, með því jeg
hugði, að hin áætluðu útgjöld til fundarins hjer um
bil mundu hrökkva svo lengi, eða í 5 vikur, og áleit
jeg það líka nægilegan tíma til þess að ræða og' láta
uppi álit um þau 3 frumvörp, sem lögð voru fyrir
fundinn. Þar sem jeg þannig, án þess að grípa til
neinna óvenjulegra ráða, átti hægt með að varna
fundinum ]>ess að taka nefndarálitið til umræðu,
reyndi jeg fyrst að fá ákveðna vissu um það, livort
jeg gæti búizt við, að fundurinn yrði tilleiðanlegur
Lil að vísa frumvarpi meiri hlutans á bug, en varð
þess þá vís, að einungis 7 eða í mesta iagi 8 mundu
verða til þess að greiða atkvæði með því; og að liins
vegar allir aðrir fundarmenn mundu í einu og öllu
fylgja meiri hlutanum. Samkvæmt þessu, og með
því að fundurinn ekki hafði lokið við meira en eitt
hinna framlögðu mála, verzlunarmálið, þó hann liefði
|)á slaðið ylir í 5 vikur, en málið um stjórnskipulega
slöðu íslands í ríkinu hinsvegar ekki var komið
lengra á leið en ávikið, og kosningalögin ekki einu
sinni tekin lil meðferðar af nefndinni, þá rjeð jeg
af að slíta fundinum á þeim líma, sem jeg áður
liafði ákveðið, og framkvæmdi jeg það á fundi í gær
þann 9. þ. m.