Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 130

124
Fiskirannsóknir 1905.
borðsins, eins og seiði annara íiska, sem hrygna á
botni (t. d. steinbíts og lirognkelsa).
Athuganir mínar á stærð síldarinnar í sambandi
við æxlunarþroskann, sýna að hún nær ekki þeim
þroska fyrr en hún er um 30 cm. (11—12") löng.
Smæstar síldir, er eg hefi séð með nokkuð verulegu
þroskuðum æxlunarfærum, liafa verið 26 cm. langar,
en fyllilega þroslcuð æxlunarfæri lieíi eg aðeins fund-
ið í síld sem er 30 cm. löng eða meir, vanalega
33—38 cm. Stærstu síldir, sem hér hafa verið mæld-
ar eru 40 cm. (151/i"') langar og má því óhætt segja,
að, síld sem hefir náð fallum œxlunarþroska (fullvax-
in síld) sé 30—40 cm. eða 11x/i—151/i" að lengd.
Stærstar síldir, er eg hefi séð votta fyrir æxlunarfær-
um í, hafa verið 21—23 cm. (872") langar.
Vonandi get eg áður en langt um líður gefið
ýmsar upplýsingar um dvalarstaði síldarinnar á ýms-
um tímum ársins og á ýmsum aldri.
3. Hrognkelsin. Oss íslendingum hefir oft ver-
ið ámælt fyrir það, að vér hagnýttum oss illa auð-
æfi sjávarins, og ckki að ástæðulausu, og einkum hefir
útlendinga furðað á því, hve lílið vér skeyttum
um skarkolann. Einn fisk hagnýtum vér þó betur
en aðrar þjóðir og það eru hrognkelsin og sérstak-
lega böfum vér gelað gerl oss meiri mat úr kven-
fiskinum, grásleppunni, en aðrar þjóðir, er telja hana
varla æta. Það væri því ástæða lil að ætla að vér
værum kunnugri lifnaðarháttum þcssa íisks, en aðr-
ir, og það erum vér sjálfsagt að nokkru leyti, því
honum hlýtur að vera meiri gaumurgefinn, en ann-
arsstaðar, þar sem hann er veiddur hér svo víða og
sumstaðar mikið. Hrognkelsaveiði er langmest við
Faxallóa sunnanverðan, eins og kunnugt er, en einn-
ig töluverð veiði við Breiðafjörð og ísafjarðardjúp og
víðar á Vestfjörðum, sömuleiðis víða við Húnallóa