Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 151

Fiskirannsóknir 1905.
145
alslöð á Siglufirði, og enda sérsiakan lögfræðing með
dómaravaldi þar á staðnum, eða með skipinu. Það
er líka leiti að vita að útlendlngar skuli verða á und-
an landsmönnum til að riá í þá staði, sem bezt
Iiggja við til þessara veiða og hagnýtingar aílans.
Hinsvegar má gá að því að vér lærum mikið af þeim
og getum fært oss í nyt þá reynslu, sem þeir aíla
sér með miklum lcostnaði og landið fær ekki svo
litlar tekjur af útllutningsgjaldi, af vinnulaunum (þó
vér getum nú illa séð af vinnukrafti) og verzlun við
þá, og því megum vér vel sýna þeim þá tilhliðrun-
arsemi, sem vér geturn, án þess að rétti vorum,
hagsmunum og virðingu sé misboðið. Vér getum
hvort sem er ekki meinað þeirn sjóinn fyrir utan
landhelgi.
Eins og eg hefi áður vikið að í kaflanum um
lirygningu sildarinnar, þá er síld víst alt í kringum
landið á sumrin, en aðalsíldarveiðasvæðið er þó úli
fyrir Norðurlandi, milli Horns og Langaness, einkum
kringum skagann milli Skagafjarðar og Eyjafjarðar, á
Grímseyjarsundi og kringum Melrakkasléttu, alt að 4
—5 mílur út til hafs eða lengra, og yfirleitt þokast
síldin austur með landi eftir því sem líður á sumarið.
Norðmenn, sem hafa stöð á Siglufirði, fiska þaðan
frá miðjum júlí til miðs sept., en við Sléttu byrjar
síldin að koma síðast í júlí og hverfur þaðan um
miðjan sept., sarnkv. upplýsingum er Jón Einarsson,
kaupm. á Raufarhöfn hefir gefið mér. — Síldin er
slór hafsild, ofl mjög feit, án lirogna og svilja. Eg
sé að Skolar ljúlca miklu lofsorði á sild þá, er þeir
veiddu hér í sumar (eitt skip frá Glasgow). Eg
mældi í sumar filu í nokkrum síldum, er veiddar
10