Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 84
78 Vegir og ílutningar.
vinnu, áburðarakstur og vegagjörð, en hins vegar eru
þeir óhentugir til heyflutninga langa leið; þar eru
fjórlijólavagnar hentugri, bæði sökum þess að þeir
liggja síður í og af því að á þá kemst fyrirferðar-
meira heyhlass. Þeir eiga lielzt að vera þannig út-
búnir, að beita megi fyrir þá einum eða tveim hest-
um, eptir vild, og má þá venjulega nota einn slíkan
vagn til allra ílutninga sem fyrir koma á heimilinu.
Þess verður vel að gæta um vagna, sem á að
l'ara með um mýrlendi (t. d. engjavagna), að um-
gjörðir hjólanna sjeu vel breiðar, svo að vagnarnir
liggi siður í.
Heyflutningur á vögnum þekkist valla enn þá
hjer á landi, nema hvað einstöku menn aka töðunni
í lilöðu á kerrum. Það er samt vonandi að þetta
breytist áður langt um líður og menn fái sjer lient-
uga vagna til þess að flytja á hey úr engjum; þá,
en ekki fyr, er hægt að lóga áburðarhrossunum llestum,
og þarf ekki að benda neinum búmanni á hvílíkur
hagnaður má verða al' því.
Aðra mótbáru á móti vagnflutningum — úr
kaupstað sjerslaklega — kunna sumir að hafa á tak-
teinum. Hún er sú, að hver einstakur hafi opt og
einatt svo lítið að flytja, að ekki taki því fyrir hann
að fara með vagn í kaupstaðinn; það sje t. d. þægi-
legra og ódýrara fyrir hann að fara að eins með 1
klyfjaliest í taumi.
Hjer til er að svara, að í fyrsta lagi er þetta
sjaldnast rjett athugað. Sá sem vill sækja 100 til
200 pd. í kaupstaðinn verður að leggja sjer til 2
hesta (reiðhest og klyfjahest) ef hann vill flytja með
gamla laginu, en kemst aí' með 1 liest ef hann flytur
á vagni (það er ávallt gjört ráð fyrir að ökumaður
sitji á vagninum, en gangi upp allar eríiðar brekkur).
Vagnflutningur verður því einnig í þessu lilfelli ó-