Andvari - 01.01.1906, Blaðsíða 63
57
Um þjóðfundinn 1851.
Hðsflokki sínum, 25 mönnum alls. Jeg vona að stjórnin
muni fallast á þessa ráðstöfun, og þá komi sjersam-
an við hermálaráðgjafann, og verð jeg einnig að
mælast lil, að honum verði skýrt frá, að livorki fýrir-
liðinn, undirforingjar eða hermennirnir sjeu að neinu
leyti óánægðir mcð þessa ráðstöfun, sennilega og sjer-
slaklega af því, að þeir hafa allir verið sannfærðir
um nauðsyn þessarar ráðstöfunar. Með hegðun þeirra
allra hjer á íslándi liefi jeg verið fullkomlega á-
nægður.
Stiptamt íslands, 17. ágúst 1857.
J. D. Trampe.
Til
Innanríkisráðherrans.
Þegar stjórnin fjekk brjef þessi og skýrslur frá
fundinum, þá fór liún að ráðgasl um, hvað gjöra
skyldi; málefni Islands lágu þá eigi undir einn sjer-
stakan ráðgjafa, heldur voru kirkjumálefnin undir
kirkju- og kennslumálaráðgjafanum, dómstólar undir
lögstjórnarráðgjafanum, alþingi undir innanríkisráð-
gjafanum o. s. frv., og lil hans voru brjef Trampes
stíluð, en sami stjórndeildarforinginn har málin
upp við livern ráðgjafa, og hafði hann þannig alla
þræðina í sinni liendi. I’etta hjelzt svo til 1874.
Þann 15. sept. skrifaði innanríkisráðherrann lil
dómsmálaráðgjafans og sendi lionum brjef þessi, og
gat þess, »að hann yrði að álíta, að margir af em-
bættismönnunum á Islandi hefðu á fundinum komið
svo fram, að stjórnin hvorki gæti eða vildi þola
það, og gæti þetta haft hinar verstu afleiðing-
ar i för með sjer, el’ ekki væru teknar í tíma al-
varlegar ráðstafanir gegn því. »Jeg er þess vegna á
því, að það væri ástæða til að setja Jón Guðmunds-