Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 19

13
Frá Arnljóti Ólafssini.
löngun Arnljóts til að triggja sjer og tilvonandi konu
sinni örugga framtíð. Eigi mun guðfræðisnámið hafa
ált við liann. í umræðu um hinn firirhugaða
lagaskóla í Norðlingi 3. ári 171. hls. spáir hann, að
við lagaskólann muni verða »sama leiðinlega anda-
drepandi firirlestragutlið sem einlægt er í prestaskól-
anum«. Þó bar hann virðing og lilíjan liug til kenn-
ara sinna (sbr. Fjallk. 14. ár 43. bls.). Árið 1863
tók hann guðfræðispróf með 1. einkunn og sama
liaust 15. nóv. var hann prestvígður tii Bægisár í Hörg-
árdal. Vorið eftir 6. maí 1864 kvæntist hann heitmei
sinni og reistu þau bú á Bægisá. Tókust með þeim
góðar ástir. Gerðist sr. Arnljótur liinn mesti hú-
síslumaður og var kona hans lionum mjög samtaka
í því sem öðru. Þegar fram í sótti hafði liann undir
4 jarðir í einu: Bægisá, Garðshorn, Miðólfsstaði og
part af Mirká. Blómgaðist þá vel fjárhagur hans.
Hann var 26 ár prestur að Hægisá, uns honum var
veilt Sauðaness prestakall árið 1889. Meira en helm-
ing þessara 26 ára var hann oddviti Glæsibæjarhrepps,
sem hann hóf úr fjárþröng og vandræðum lil góðr-
ar velmegunar1). Árið 1889 flutti sr. Arnljótur norð-
ur að Sauðanesi og bjó þar til dauðadags. Á síð-
ustu æíiárum sínum tók hann sjer íirir aðstoðar-
prest mág sinn sr. Jón Þorsteinsson.
Jafnframt hal'ði sr. Arnljótur haldið áfram af-
skiftum sínum af landsmálum og ritstörfum. I’ing-
setu lians má skifta í 3 kafla. Firsl var hann þing-
maður Borglirðinga 1859—1867. Um það leili var
fjárskilnaðurinn við Dani og stjórnarskrármálið (auk
fjárkláðamálsins) efsl á dagskrá þjóðarinnar. Um
1861 fór að koma skrið á fjárhagsmálið. Árstekjur
íslands voru þá minni enn ársgjöldin og varð stjórnin
1) Shr. Austri 14. ár nr. 35,