Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1960, Side 31
r
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
667
Hei skammt milli skóga og jökla.
1945 var slíkt flug fágætt). Ég
beið með óþolinmæði eftir því að
Gísli þagnaði, tók ekki eftir orði
at því sem hann sagði, og greip
orðið strax og hlé varð á hjá hon-
um. En þar sem Gísli er að öllu-
leyti færari og sterkari en ég, þá
náði hann brátt af mér orðinu og
lauk við sína sögu. Að því loknu
spurði hann ósköp hógværlega
hvort ég hefði ekki frá neinu að
segja. Auðvitað hafði hann ekki
hlustað frekar á mig en ég á hann.
Og upp úr því fórum við að spjalla
saman og spyrja hvor annan tíð-
inda Síðan fórum við að fá okkur
hressingu og skemmtanir. Tíminn
flaug áfram. En á mánudags morg
un dró ský fyrir sólu. Vætutíðin í
Kalifomíu virtist vera að byrja. En
vætutíðin þar er venjulega kvöld-
þokur og einstaka sinnum nokkra
tíma úrhellisrigning. Þegar ég fór
að vitja um bílinn minn, var búið
að stela honum úr geymslunni.
sem ég hafði fengið honum fyrir
helgina. Ég hafði ekki tekið eftir
því að á kvittun frá geymslunni
stóð að þar væri ekki tekin ábyrgð
á bílum um helgar. í bílnum voru
margir verðmætir hlutir. Það
mátti því segja að nú hefði ský
dregið fyrir sólu.
Bíllinn kom í leitirnar
,Tíminn leið og við skoðuðum stór-
borgina Los Angeles. Þar sáum við
mörg undur, og þar á meðal kvik
myndaiðjuver með tilheyrandi
frægum leikurum. Til dæmis má
geta þess að við drukkum Coca
Cola með leikkonunni Else Lancast
er Hún er gift Charles Laughton,
og hún hefir oft sézt hér í kvik-
myndum. Annars er hún í Holly-
wood frægari sem gamanvísna-
söngvari.
16. janúar vaknaði ég við ákafa
símahringingu. í símanum var sagt
að lögreglan í San Diego, sem er
borg eitthundrað og tuttuga mílur
suður af Los Angeles, vildi tala við
Jón Valfells. Svo það hýrnaði nú
heldur yfir mér. Enda reyndist það
svo. að mér var tjáð að bíllinn,
sem ég hafði auðvitað beðið lög-
regluna í Los Angeles að hafa upp
á„ væri fundinn í San Diego. Bíl-
þjófurinn hafði ekið bílnum þarna
suðureftir. Og þar hafði hann stað-
ið í greinarleysi allan þennan
tíma Sem betur fór, var mest allt
af hafurtas'ki okkar kyrrt í bílnum.
Svo það dró nú ský frá sólu. Okkar
fyrsta verk var að fá okkur járn-
brautarfar suðureftir og sækja far-
arskjótann.
San Diego er ein fallegasta borg
Bandaríkjanna. Þar er stöðugt sól-
skin en þó er þar aldrei of heitt
— alltaf hæfilegur hiti — því veld-
ur Kyrrahafið.
Svo liðu dagarnir í Los Angeles
til 3. febrúar. Um nóttina hafði
rignt og var því veður bjart og
fagurt, varla ský á lofti. Við fórum
á ný út á þjóðveginn, og hann hét
í þetta sinn 99. ^erðinni var heitið
tii Seattle í Washington-fylki, 14
hundruð mílur í norður. Til að
byrja með lá leiðin yfir allháan
fjallgarð, og þegar komið er á norð-
urbrún hans, þá blasir við hin eig-
inlega Kalifornía. Þar blasir við
eitt hið fegursta og frjósamasta
land í heimi — dalir prýddir fögr-
um fljótum og umluktir háum
fjöllum. í dölum þessum er ræktað
ávextir, ber, maís, hveiti, bómull
og margskonar annar nytjagróður
jarðar. Og þegar við vorum á Þorr-
anum að ferðast þarna um, þá óðu
kýrnarsmáragrasið í kvið. Endavar
það tími vætu og grassprettu. Um
200 mílur austan við þessa fögru
sveit er hinn svokallaði Dauðadal-
ur sem er einn heitasti og þurrasti
staður jarðar. Og þar austurum
liggur hið fræga Nevada-fylgi, þar
sem enginn greiðir skatta til hins
opinbera nema spilavítin. Um eina
helgina skruppum við til Las Veg-
as hins mikla spilavítis. Ég sleppi
að segja frá því ferðalagi. Það
mundi verða of langt mál til við-
bótar þessu.
Villtur í stórborg
Nú var haldið nokkur hundruð
mílur norðureftir Kaliforníu, norð-
ur í hina miklu frumskóga, þangað
sem trén hefðu mörg-þúsund-ára-
æfisögu að segja, ef þau mættu
mæla. A leið þessari lá myrkvið-
urinn mörg hunduð mílur um fjöll
og dali allt norður til Seattle.
Byggðm var strjál. Maður hafði
það á tilfinningunni að refir, úlfar,
birnir og fjallaljón gláptu á mann