Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1960, Blaðsíða 27

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
663
Hér eru brattir fjallvegir.
bústin og að þau fóru minnkandi
suður Iowa og Kansas, og að þau
voru bæði strjál og krækluleg í
Oklahoma. Þetta mun stafa af
minnkandi úrkomu eftir því sem
sunnar kemur. Hér var allur bu-
smali úti og engin skepnuhús sá-
ust Sums staðar sáum við cow-
boy á hestum, og voru þeir dreng-
ir flestir 'af indíánakyni. Seinni
part dagsins ókum við í gegnum
fallega borg, sem Tulsa heitir. Eii
af því við vildum ekki gista í stór-
um borgum, þá fórum við spöl
suðurfyrir hana og fengum gist-
ingu í bæ sem Sapulpa heitir. Þar
var sem fyr veður fagurt og hótei-
kostur góður.
Leifur heppni og Kolumbus
30. des í góðu veðri en dálítilli
þoku var árla risið, ,snæddur
morgunverður, og haldið út á
þjóðveginn sem fyr. Hraðinn er
síaukinn. Hraðaskynjunin sljóvg-
ast. Vaninn kemur í staðinn. Þeg-
ar komið var inn í bæi og borgir
þar sem umferðin var hægari,
þá fannst manni sem hún stæði
kyrr, og að mapns eigin bíll að-
eins læddist áfram. Á leið okkar
þennan dag var stórborgin Okla-
homa-City. Svo heldum við áfram
um breytilegt landslag framhjá
olíuturnum alla leið til Texas-
fylkis, heimkynna olíunnar,
stórbænda og kúreka. Allt er til í
Texas, segja Texas-búar. Vegur
inn þarna var líka helmingi breið-
ari og engin takmörk um ha
markshraða. í bænum Shamrock
fundum við okkur náttstað. Hótel
þetta var prýðilegt og gestgjaf-
inn var góðglaður. Hann sagði
mér að hann væri að skemmta
sér í tilefni þess að sonur sinn,
sem væri flugmaður í hernum,
væri kominn heim í orlofi.
Vertinn var hinn skrafhreyf-
asti og meðal ýmislegs annars
spurði hann mig hverrar þjóðar
við værum. Og þegar ég sagði
honum að við værum íslending-
ar, þá spurði hann mig að því
hvers konar land það væri og
hvar það lægi, og ennfremur
hvers konar fólk þar byggi £g
svaraði honum með spurningu og
spurði hann um það hvort hann
þekkti ekki Leif Eiríkssön, Leií
heppna, sem fyrstur hvítra manna
fann Ameríku. Sá góði maður *
brosti þá góðlátlega og fannst eg
fákænn í svari mínu og tók nátt-
úrlega að fræða mig um Colum-
bus. Eg vildi nú ekki láta kveða
mig skilyrðislaust í kútinn, og
tók að mér það erfiða hlutskipti
að reyna að fræða hann. Allir vita
hvað það getur verið erfitt fyrir
suma, enda þótt þeir hafi á réttu
að standa, að fá aðra til að hlusta.
En stundum veltir lítil þúfa stóru
hlassi. Dg sem ég stóð í ströngu
að prédika fyrir daufum eyrum,
heyrði ég litla drengsrödd fyrir
aftan mig, sem sagði: ,Afi, mað-
urinn segir satt. Mér er kennt
þetta í skólanum11. Þar með var
dómurinn fallinn. Drengurinn
hafði sannað mitt mál. Þá vildi
afinn endilega fræðast meira um
ísland og íslendinga. Meðal ann-
ars sem hann spurði var hversu
margmenn íslenzka þjóðin væri.
Fueblo-lndíánakona.