Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.1982, Blaðsíða 10

10
DV. LAUGARDAGUR 28. ÁGUST1982.
í opinsháu viðíali
Sigurlaug Rósinkranz var ein
umtalaöasta manneskja á Islandi fyrir
um 12 árum. Það var þegar hún fékk
hlutverk greifynjunnar í Brúökaupi
Fígarós. Þótti sumum súrt i broti, aö
hún sem litla reynslu hafði á söngsviö-
inu, hreppti hnossiö. Voru blöðin um
tíma uppfull af fréttum og greinum um
hana vegna þessa og gengu brigzlyrðin
á báöa bóga. Bn þær öldur lægöi, eins
og aliar aðrar. Nú hefur veriö hljótt
um Sigurlaugu aö undanfömu,
kannski vegna þess, aö hún hefur búið
utanlands síðustu ellefu árin. Enn
gustar þó um Sigurlaugu.
Við hittum Sigurlaugu að máli í vik-
unni, þegar hún var í heimsókn hér á
landi. Viö mæltum okkur mót í húsi
kunningjafólks hennar í Kópavogin-
um. Hún lét okkur bíöa eftir sér nokkra
stund, og þegar hún kom, fasmikil að
venju, sagöi hún: „Alveg er ég ómögu-
leg, alltaf læt ég fólk bíöa eftir mér! ”
Veraldarvana
heimskonan
Við settumst niður. Þaö leynir sér
ekki, aö hér er á ferö lífsglöö og
veraldarvön heimskona. Þegar við
nefnum þaö við hana, brosir hún örlít-
iö, en hugsar sig síðan um og segir:
„Það gæti stafaö af því, að ég er
mjög lifandi manneskja og ég get
glaözt yfir svo mörgu í lifi mínu. Það
hefur gengiö svo vel hjá mér og öörum
í kringum mig. Samt sækir sú hugsun
mig stundum heim, aö þaö sé ekki rétt
aö láta sér líöa of vel, því svo margir
þjást og ægilegir atburöir gerast dag-
lega i kringum okkur. En kannski er
það einmitt ástæöan fyrir því, aö ég vil
varðveita litinn sólargeisla innra meö
mér. Við þurfum öll á slíku að halda.”
„Baraafþví,
að ég grftist
manninum mínum...."
—En förum 12 ár aftur í tímann. Þú
söngst í Fígaró?
„ Já, lýðurinn var aldeilis reiður þá!
Og ég veit alveg hvers vegna þaö var.
Ástæðan var aöeins sú, aö ég var gift
manninum mínum. Það voru, minnir
mig, þrjár söngkonur, sem fannst þær
eiga aö fá hlutverkið. Allt eldri konur,
sem vildu leika unga stúlku, hvemig
svo sem þaö fer saman. Þessar konur
gengu margsinnis fyrir Alfreð Walter,
sem stjórnaði uppfærslunni, og heimt-
uðu að fá rulluna. Ein þeirra, ég nefni
engin nöfn, suöaöi daginn út og inn.
Hún sagðist kunna hlutverkið aftur á
bak og áfram, á öllum mögulegum og
ómögulegum tungumálum. En ekkert
gekk, ég fékk hlutverkiö. Viö höföum
meira að segja engan frið heima fyrir
þessum kvinnum. Já, þetta var óskap-
legt mál meö þessa vondu konu Þjóð-
leikhússtjóra, sem var að gera svona
mikið á hlut þeirra og taka aö sér þetta
hlutverk.”
— Ég minnist þess, að því var haldið
á lofti, að þú heföir lítiö sem ekkert
lært aö syngja á þessum tíma, aö
minnsta kosti ekki nóg til aö stíga á
óperusviö.
„Já, já, það var svo margt sagt. Það
voru tekin mörg blaðaviðtöl við mig í
tilefni þessa og sjaldnast var rétt eftir
mér haft. En þetta meö aö ég hafi litiö
lært, var tóm vitleysa. Eg kom fýrst
fram 18 ára á Hólum í Hjaltadal og þá
var ég byrjuð á tónlistarnáminu. Ég
haföi veriö við nám viö Tónlistarhá-
skólann í Salzburg og líka í Stokk-
hólmi. Eg haföi komiö víöa fram. Að
vísu voru ekki mörg tækifærí fyrir
listakonu af mínu tagi en ég haföi þó
sungið í sjónvarpi, á árshátíðum, á
Hótel Sögu, viö jarðarfarir og hér og
þar. Hafði í raun alveg sömu reynslu
og aðrir söngvarar. En eins og þar
stendur, svo lengi lærir sem lifir. Þaö
er eins meö sönginn og allt annaö: þótt
maður hafi lært mikið, hefur maður
aldreilærtnóg.
Ég skal segja þér eina sögu. Góð vin-
kona mín, sænsk söngkona, giftist
frægum sænskum piparsveini. Sá er
mjög þekktur í tónlistarheiminum í
Svíþjóð. Þau giftust fyrir fimm árum.
Og enn í dag velta Svíamir sér upp úr
því, að hvert hlutverk sem hún fær, sé
bara vegna hans. Samt er þetta söng-
kona á heimsmælikvarða. Þetta er
bransinn, hann er svo haröur og maður
verður að Iæra aö taka því, sem aö
höndum ber. Maður má ekki láta hug-
fallast, þótt lýðurinn æsist.”
— Heldurðu saman öllu því, sem um
þig var skrifaö?
„Nei, ég er ekki þannig manneskja,
aö ég haldi sh'ku saman. Eg meira að
segja las ekki allt sem um mig var
skrifað.”
— Hvemig lagðist allt þetta
fjaðrafok íþig?
,,Eg hafði nú óskaplega gaman af
þvíaðæsalýðinn.”
— Er þetta allt gleymt núna?
„Að minnsta kosti hvað mér viðkem-
ur og ég vona að eins sé með aðra. ”
,rÆtlaði aldrei að
gifta mig... "
— ÞúbýrðíSvíþjóð?
„Já, ég bý rétt fyrir utan Stokk-
hólm. Þar hef ég búið síðustu 11 ár eft-
ir að maðurinn minn dó með börnun-
um, þar til fyrir ári, að ég hóf búskap
með kærasta mínum.”
—Kærasta....?
„Já, hann heitir Jón Páll Bjarnason