Morgunblaðið - 20.10.1987, Qupperneq 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. OKTÓBER 1987
Nureyev sposkur á svip í drekkhlaðinni íbúð sinni.
Nureyev
A tímamótum í lífi sínu
Rudolf Hametovich Nureyev er
einhver virtasti ballettdansari
okkar tíma. Bandaríska stórblaðið
The New York Times kallaði hann
einhveiju sinni „lifandi orkuver" og
í The Washington Post stóð að hann
hefði „opnað nýjar víddir í dansin-
um“. „Ég hugsa aldrei um aldurinn"
segir Nureyev. „Sumir menn eldast
ekki." En Nureyev er nú orðinn 49
ára og tími hans á sviðinu er líkast
til að líða undir lok. Gagnrýnendur
segja að stökkkraftur hans sé ekki
sá sami og áður var þegar Nureyev
hafði fullt vald á líkama sínum og
hreyfingum og dansaði um sviðið
eins og hann væri á samningi við
þyngdarlögmálið. Hann einbeitir sér
nú að nýjum verkefnum. Hann hefur
tekið að sér að stjóma ballettdönsur-
um og búa til dansa fyrir Parísaró-
peruna. Hann er aftur kominn til
borgarinnar þar sem hann hóf sitt
annað líf 23 ára gamall. Fyrir sext-
án árum sótti hann um pólitískt
hæli í París og síðan hefur hann
komið fram um heim allan. Hann
hefur keypt sér tólf herbergja íbúð
í París og svo vill til að óperusöng-
konan goðumlíka Maria Callas bjó
eitt sinn í henni. Nureyev segir að
hann lifí nú þægilegu lífi og sé
hættur að hugsa um línunamar: „Ég
borða það sem mér sýnist. Ristað
brauð á morgnana og steikur og
salat á kvöldin," segir Nureyev.
Hann drekkur svart te allan guð-
slangan daginn. „Ég drekk te til að
vakna, og til að sofna, til að koma
mér í gang og til að róa mig niður,
nú og auðvitað til að skola öllu
kampavíninu út. Því eftir hveija sýn-
ingu svelgir hann í sig kampavín:
„Hvert skipti sem tjaldið fellur er
vissulega tilefni til hátíðahalda og
það er yfir tvöhundruð sinnum á
ári,“ segir hann sposkur í ofhlaðinni
íbúð sinni þar sem feiknaleg málverk
pfyða veggi og hyldjúpir sóffar virð-
ast ætla að gleypa hann í sig.
COSPER
— Vinur þinn, arabahöfðinginn, er að koma í heimsókn.
Brooke Shields og Dudley Moore
Erum við
ekki laglegt par?
eir eru fáir mennimir sem
standa upp í hárinu á Brooke
Shields. Allavega ekki hann Dudley
Moore. Hann kippti sér þó ekkert
upp við svoleiðis smáræði fyrst hún
mætti í veisluna sem hann hélt
nýlega til heiðurs sinni nýjustu
mynd „Sem faðir, sem sonur". Af
Brooke er annars fátt nýtt að
fregna, en Fólk í frettum hefur hler-
að að hún sé enn að jafna sig eftir
lokaprófin í Princeton háskólanum.
Hún sá sér þó fært að mæta til
Dudleys, blessunin.
Hér duga engin vettlingatök sagði Dudley við ljósmyndarann
Freddy Mercury
Fær óskadrauminn
uppfylltan
Freddy Mercury sem glöggir les-
endur vita án efa að er söngvari
Queen, hefur fengið óskadrauminn
sinn uppfylltan. Slíkt væri auðvitað
ekki mögulegt nema sökum þess
að Freddy er maður hógvær og
langar mest af öllu að koma fram
á sviði. Honum var boðið að koma
fram í söngleiknum „Metropolis",
sem hann þáði með þökkum.
„Metropolis" er byggður á sam-
nefndri og margfrægri mynd Fritz
Langs gerðri árið 1927. í söngleikn-
um leikur Freddy bijálaðan vísinda-
mann (hvað annað?) og verður hann
(söngleikurinn, hvað annað?) settur
upp í London um áramótin næstu.
Hreint tilvalið að skella sér til Lon-
don um jólaleytið og fara í leikhús.
En leikhús er eins og spakur maður
sagði einu sinni „næstum alveg eins
og bío nema með alvöru fólk á svið-
inu“.
Brúnin á Freddy Mercury ætti að lyftast, nú þegar hann er búinn að
fá óskadrauminn uppfylitan.