Morgunblaðið - 20.03.1987, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. MARZ 1987
Að rassskella sj óinn
Guðjóni Ármanni Eyjólfssyni skólasijóra svarað
Úr kennslustund stýrimannadeildar á Dalvik.
eftír Trausta Þor-
steinsson ogJútíus
Kristfánsson
í Morgunblaðinu þann 12. mars
sl. birtist grein eftir skólastjóra
Stýrimannaskólans í Reykjavík,
Guðjón Ármann Eyjólfsson, undir
fyrirsögninni „Annars stigs físki-
mannapróf á Dalvík“. Þó okkur sé
það óljúft að munnhöggvast við
hann í fjölmiðlum verður ekki hjá
því komist að svara honum nokkru,
vegna þeirra lítilsvirðingar sem
fram kemur í grein hans á því skóla-
starfi á Dalvík er varðar skipstjórn-
arfræðslu. í umfjöllun sinni tengir
hann heimild menntamálaráðuneyt-
isins til starfrækslu 2. stigs á Dalvík
hinum sorglegu sjóslysum sem áttu
sér stað í desember síðastiiðnum.
Aldrei höfðum við reiknað með því
að þurfa að eiga orðastað við skóla-
stjórann á þennan hátt en nú kýs
hann að ásaka okkur um að standa
að útþynningu á skipstjómarfræðsl-
unni. Greinarhöfundur fer offari í
skrifum sínum og gáir ekki að sér
í ásökunum og fullyrðingum í ýms-
um þáttum sem ekki koma skip-
stjómarfræðslu á Dalvík við.
Skólastjóra Stýrimannaskólans í
Reykjavík er umhugað að ræða um
skóla sinn sem móðurskóla skip-
stjómarfræðslunnar. Við höfum
aldrei dregið þann þátt skólans í
efa enda þótt við höfum ýmsar at-
hugasemdir við það hvemig hann
hefur rækt þetta móðurhlutverk
sitt. Við teljum jafnframt ekki fag-
lega sérstöðu Stýrimannaskólans
þannig að aðrir geti ekki gert jafn-
vel og ef til vill betur. Það hlýtur
að vera krafa til móðurskóla að
hann fylgi eftir eðlilegum breyting-
um sem verða á skólakerfinu hverju
sinni og standi ekki í stað í gömlum
hefðum sem falla ekki að þeim kröf-
um sem nútíminn gerir. Miðað við
greinarskrif skólastjórans þarf
hann vart að spyija ráðuneytið leyf-
is til lagfæringa og breytinga. Úm
þessi mál höfum við rætt vð hann
áður og minnum við hann á bréf
þar að lútandi frá 10/2 ’83. í grein
sinni vitnar skólastjórinn í starfs-
mann skólarannsóknadeildar.
Guðjón ætti að vita að deild þessi
var aflögð fyrir nær þremur árum
síðan og skólaþróunardeild tók þá
yfir verkefni hennar.
Í skrifum sínum hártogar, rang-
túlkar og misskilur Guðjón þá
fullyrðingu sem sett er fram í frétt
þeirri sem varð kveikjan að „ösku-
gosi“ hans „að hvergi væri hægt
að sækja skipstjóra- og stýrimanna-
nám á Norðurlandi". Til sönnunar
því hve víða skipstjómamám er
starfrækt á Norðurlandi bendir
hann á þau réttindanámskeið sem
haldin hafa verið nú að undanfömu
til að gefa undanþágumönnum
tækifæri að afla sér réttinda. Auð-
vitað veist þú, Guðjón, að þar er
aðeins um tímabundið nám að ræða
og verður ekki framhald á því nema
að aftur sæki í sama far að menn
sjái ekki ástæðu til að setjast í stýri-
mannaskóla. Samkvæmt lögum átti
þessu námi að vera lokið um ára-
mót 1986/87 en einhverra hluta
vegna hefur teygst í því að þessum
námskeiðum lyki á tilsettum tíma
og getur þú sjálfsagt upplýst af
hvaða ástæðum það er.
Allt þar til skipstjómarfræðsla
hófst á Dalvík, árið 1981, var hvergi
hægt að sælq'a það nám á Norður-
landi enda þótt ákvæði í lögum um
Stýrimannaskólann í Reykjavík
kvæðu á um námskeiðshald á fyrsta
stigi á Akureyri. Að vísu hafði það
verið reynt í smátíma en datt upp
-fyrir og sýndi það okkur að slíkri
fræðslu yrði aldrei haldið uppi á
Norðurlandi frá skólastofnun í
Reykjavík. Því var það að skóla-
nefnd á Dalvík sótti um heimild til
starfrækslu skipstjómarbrautar
fyrsta stigs og vildi þannig leggja
lóð á vogarskálina til menntunar
sjómanna. Árangurinn af því starfi
kemur gleggst í ljós ef vitnað er í
bréf sem þú ritar skólastjóra
Dalvíkurskóla dags. 23. júlí 1984,
en þar segir orðrétt: „Samstarfið
við ykkur undanfarin þijú ár hefur
verið ánægjulegt og hefur það bor-
ið ágætan árangur að allra mati.
Fyrst og fremst er það þó ykkar
framtak og áhugi þó að ég hafí
vissulega haft mikinn hug á því líka
og ber skylda til að styðja við bak-
„ Allt þar til skipstjórn-
arfræðsla hófst á
Dalvík árið 1981 var
hvergi hægt að sækja
það nám á Norðurlandi
enda þótt ákvæði í lög-
um um Stýrimannaskól-
ann í Reykjavík kvæðu
á um námskeiðshald á
fyrsta stigi á Akur-
eyri.“
ið á sjómannamenntun og skip-
stjómardeildum úti á landi, svo að
allt fari að settum reglum." Þetta
vom þín orð og hugsanir árið 1984,
Guðjón, enda þótt þú nú kjósir að
túlka það á annan veg og draga í
efa ágæti þess starfs sem Dalvíkur-
skóli hefur lagt fram til menntunar
sjómanna.
Námi á 1. stigi á Dalvík hefur
ætíð verð hagað í samræmi við kröf-
ur Stýrimannaskólans í Reykjavík,
þó með þeim undantekningum að
við höfum átt erfítt með að sætta
okkur við að sníða skólahaldið í lok
eða upphafí skólatímabils eftir
humarvertíð á Homafírði eða
sfldveiðum Húsvíkinga. Ef til vill
er þetta viðhorf okkar talið til út-
þynningar á skipstjómarfræðsl-
unni. Við teljum tengsl við
atvinnulífið til góðs en sýnist þau
mega verða með öðmm hætti en
þessum.
Árið 1964 stóðst þú, Guðjón, í
sömu spomm og við stöndum nú.
Þá varst þú að betjast í því að efia
menntun sjómanna með stofnun
Stýrimannaskólans í Vestmanna-
eyjum. Við það starf þitt naustu
stuðnings alþingismanna og fleiri.
Sjálfsagt hefur þú þá hugsað jafn-
mikið um öryggismál sjómanna og
nú og vafalaust komist að þeirri
skynsamlegu niðurstöðu að þú vær-
ir fullfær um að sinna þeirri
öryggiskennslu sem þú gerir svo
mjög að umtalsefni í grein þinni.
Við efumst ekki um að þú hefur
aldrei látið þér til hugar koma að
fyrsta og annað stigið í Vestmanna-
eyjum yrði til „útþynningar skip-
stjómarfræðslunnar í landinu og
draga þar með úr öryggi sjófar-
enda“. I samtali sem þú áttir við
undirritaða fyrir skömmu sagðir þú
ástæðuna fyrir stofnun Stýri-
mannaskólans í Vestmannaeyjum
að búið hafi verið að gefa mikið
af tækjum í þessum tilgangi. Ef
það er næg ástæða til að stofnsetja
stýrimannaskóla skulum við upp-
lýsa þig um það, að hér eru fyrir
hendi fiskileitar- og siglingatæki
deildinni til afnota ásamt því að
geta notið fullkomnustu tækja í
fiskiskipum sem héðan em gerð út.
Þú játar það jafnframt í grein þinni
að Stýrimannaskólann í Reykjavík
„vanti tæki til að geta staðið nægi-
lega vel að undirbúningi nemenda
undir ábyrgðarmikil og vandasöm
störf á fískiskipum flutninga- og
varðskipum".
Nefnd sú sem bæjarstjóm Dal-
víkur fól að kanna möguleika á
aukinni sjávarútvegsfræðslu á
Dalvík leitaði eftir stuðningi við
starfrækslu 2. stigs skipstjómar-
brautar hjá fyrirtækjum og út-
gerðaraðilum á Dalvík. Allir lýstu
yfír eindregnum stuðningi við þess-
ar hugmyndir og buðu fram aðstoð
þessu viðkomandi. Þú segir í grein
þinni að ekki hafí verið leitað álits
skipstjóra- og stýrimannafélaga
innan Farmanna- og fískimanna-
sambandsins. Það skal upplýst hér
að Skipstjórafélag Norðlendinga
hefur lýst fullum stuðningi við upp-
byggingu þessa náms á Dalvík og
þá höfum við auk þess notið velvild-
ar Utvegmannafélags Norðurlands.
I grein þinni segir þú m.a.:
„Hvergi finn ég staf um það í lögum
um Stýrimannaskólann í Reykjavík,
nr. 22/1972, eða í lögum um Stýri-
mannaskólann í Vestmannaeyjum
nr. 1/1973, að á vegum skólanna
sé heimilt eða skylt að halda uppi
námi fyrir skipstjómarpróf 2. stigs
vítt og breitt um landið. í III. kafla
laga nr. 1127/1984, 5. gr., segir
um atvinnuréttindi stýrimanna:
„Eftirtalin stig skipstjómamáms,
sbr. lög nr. 22/1972 um Stýri-
mannaskólann í Reykjavík og lög
nr. 1/1973 um Stýrimannaskólann
í Vestmannaeyjum, em gmndvöllur
atvinnuréttinda sem hér segir."
Síðan kemur upptalning á atvinnu-
réttindum." Með þessum orðum
þínum svarar þú að nokkm því
hvers vegna nefndin á Dalvík sneri
sér ekki til Stýrimannaskólans
varðandi þetta mál. Eins og skýrt
kemur fram í lögum getur skólinn
ekki tekið ákvörðun um kennslu á
2. stigi „vítt og breitt um landið".
Ef þú lest lögin um atvinnuréttindi
stýrimanna aðeins hægar þá vænt-
anlega kemst þú að því að í þeim
er þess ekki krafist að nemendur
hafi lokið námi frá Reykjavík eða
Vestmannaeyjum. Þar segir ein-
ungis að þau stig, sem tilgreind séu
í lögum þessara skóla, séu gmnd-
völlur atvinnuréttinda. Hvergi er
minnst á það að þau megi ekki taka
annars staðar, sé viðhlítandi
fræðsla í boði.
Þér verður tíðrætt í grein þinni
um öryggisfræðslu sjómanna. Eðli-
legt er að allir þeir sem að sjó-
mannamenntun standa hafi
öryggismál að leiðarljósi. Það að
sett vom lög um stýrimannaskólana
í Reykjavík og Vestmannaeyjum
breytir engu um öryggismál sjó-
manna heldur fyrst og fremst
hvemig staðið er að menntuninni í
viðkomandi skólum. Það er ósæmi-
legt af þér, sem hefur haft faglega
umsjón með deildinni á Dalvík og
veist hvemig að þessum málum
hefur verið staðið, að láta í veðri
vaka að öryggisfræðslu hafí verið
illa sinnt af skólanum og tengja það
jafnvel hörmulegum sjóslysum. Frá
því að kennsla hófst á þessu stigi
hér höfum við alla tíð notið öryggis-
fræðslu SVFÍ þar sem erindrekar
þess hafa mætt með námskeið sín.
Á þessu skólaári fengu nemendur
uppfræðslu öryggisskóla SVFÍ und-
ir leiðsögn Þorvaldar Axelssonar.
Spyija má hvaða öryggisfræðslu
Stýrimannaskólinn í Reykjavík hef-
ur haft á 1. stigi umfram þetta?
Skipstjómarfræðslu hér á landi
Samkeppni
um hönnun á
loftklæðningu
Ein milljón króna í verðlaun
Loftklæðning frá Donn í sýningarsal íslenska verslunarfélagsins að
NÚ STENDUR yfir samkeppni
á meðal arkitekta, innanhúss-
arkitekta, híbýlafræðinga og
iðnhönnuða á Norðurlöndum
um nýja gerð af loftklæðning-
um. Það er sænska fyrirtækið
Donn sem stendur fyrir þess-
ari samkeppni. Tilgangurinn
með samkeppninni er m.a. að
fá fram hugmyndir þeirra sem
hanna og innrétta byggingar,
um hvernig nútíma loftklæðn-
ing eigi að vera og fá jafn-
framt hugmyndir og tillögur
að loftklæðningu sem yrði
ódýr í framleiðslu, smekkleg
og þægileg í uppsetningu.
Verðlaunin í samkeppninni
nema um 1 milljón íslenskra
króna, þar af eru fyrstu verð-
laun um 450 þúsund íslenskar
krónur.
Arkitektar, innanhússarkitekt-
ar, híbýlafræðingar og iðnhönn-
tííldshöfða 16.
uðir, sem áhuga hafa á að taka
þátt í þessari sameppni, en ein-
hverra hluta vegna hafa ekki
fengið gögn þar að lútandi er
bent á að snúa sér til íslenska
verslunarfélagsins, sem er um-
boðsaðili Donn á íslandi. í
sýningarsal félagsins að
Bíldshöfða 16 eru uppsett sýnis-
hom af þeim loftklæðningum sem
sænska fyrirtækið Donn fram-
leiðir.
(Úr fréttatilkynningu)
Burtfarar-
prófstónleik-
ar í Garðabæ
MARTA Guðrún Halldórsdóttir
heldur píanótónleika í safnað-
arheimilinu Kirkjuhvoli í
Garðabæ sunnudaginn 22. mars
kl. 16.00. Tónleikarnir eru jafn-
framt burtfararpróf Mörtu frá
Tónlistarskóla Garðabæjar, en
hún hefur stundað nám við
skólann frá árinu 1979 og hefur
kennari hennar þar frá upphafi
verið Gísli Magnússon.
Marta hóf píanónám 8 ára göm-
ul og var fyrsti kennari hennar
Kristín Ólafsdóttir. Jafnframt
píanónámi sínu hefur Marta lagt
stund á söngnám hjá Sieglinde
Kahmann.