Morgunblaðið - 09.05.1978, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. MAÍ 1978
Ásgeir öskarsson
í Gúmmíbátaþjónustunni við
Grandagarð ícr fram skoðun á
nær helminKÍ allra KÚmmí-
björgunarbáta skipaflota
landsins. cn ails eru um 1700
gúmmíbjörKunarbátar á öllu
landinu. 7 aðilar á landinu sjá
um skoðun ok eítirlit bátanna.
aðalstöðin er hjá Gúmmibáta-
þjónustunni ok einniu er slik
þjónusta hjá aðilum í Keflavík,
Vestmannaeyjum. Neskaup-
stap, á Akurcyri. ísafirði ok
Akranesi.
„Það má segja að aðalstöðin
sé hér,“ sagði Asgeir Óskarsson
forstjóri Gúmmíbátaþjónust-
unnar í samtali við Morgun-
blaðið, „og hingað senda aðrar
stöðvar báta til meðferðar ef um
er að ræða vandamál sem þær
ráða ekki við. Aðaltörnin hjá
okkur er frá október og út
janúar fyrir vetrarvertíðina en
báta togaranna og flutninga-
skipanna skoðum við fremur á
sumrin og einnig báta minni
bátanna."
Við spurðum Ásgeir um þróun
gerðar gúmmíbjörgunarbáta?
„Bátarnir hafa lítið breytzt
síðustu 10 árin,“ sagði hann,
„nema þá aðallega í efninu sem
notað er í þá. Nælonið kom inn
í myndina um 1964 og nú eru
margir bátar úr næloni. Það
hefur einnig breytzt í sambandi
við meðferð bátanna, að öll
umhirða sjómanna hefur tekið
stakkaskiptum til hins betra
síðustu ár og menn gera sér æ
betur grein fyrir því, að þeir
geta verið með lífgjafa sinn í
höndunum. Það er mjög mikil-
vægt að vitund manna í þessum
efnum sé vakandi og ég tel það
lágmarksatriði að við skráningu
sjómanna á skip fari fram
námskeið í meðferð gúmmibáta
og eldvarna og slíkt námskeið á
ekki að þurfa að taka lengri
tíma en klukkustund. Það ætti
enginn að fá skráningu nema að
hafa uppáskrift um að hann hafi
hlýtt á kennsluna í hvert skipti.
Fyrstu árin sem gúmmí-
bátarnir voru í notkun fóru
bátarnir mjög illa vegna bleytu
og hirðuleysis, en nú leggja
menn mikla rækt við að hafa
þessi tæki í góðu lagi og það er
gott að skipta við þessa menn.
Við erum fjórir hér í Gúmmí-
bátaþjónustunni mestan hluta
ársins og oft vinna hér eldri
sjómenn. Þetta er starf sem
menn verða að leggja mikla
vandvirkni í og enginn veit
betur en sjómenn hvaða þýðingu
„Umhirða gúmmíbjörgun-
arbáta hefur batnað mjög,”
segir Ásgeir Óskarsson
hjá Gúmmíbátaþjónustunni
verið með lífgjafa sinn í
„Geta
Starísmenn Gúmmíbátaþjónustunnar. Frá vinstri. Sigmundur Tómasson. Egill Jón Kristjánsson,
Ásgeir Óskarsson. Birgir Guðjónsson og Erlingur Atnoníusson.
það hefur að hafa hlutina klára
til sjós þegar á reynir."
Gúmmíbátaþjónustan var
stofnuð árið 1965 og hefur ávallt
starfað árið um kring við
skoðun báta fyrir skip, land-
helgisgæzluna, björgunarsveitir
og einstaklinga. Fram til 1965
var Óli Barðdal aðalskoðunar-
maðurinn, en hann á nú Segla-
gerðina Ægi. Óli sýndi mikinn
dugnað og áhuga í starfi sínu
sem skoðunarmaður og hvatti
sjómenn til þess að sýna þessum
björgunartækjum fulla virðingu
í meðferð.
„Meðalending á bát er 18—20
ár,“ sagði Ásgeir, „og einmitt
um þessar mundir fer fram
mikil endurnýjun á björgunar-
bátum, því flestir komu þeir
1957—1959. Þá voru það
gúmmíbátar en nú koma nælon-
bátarnir inn fyrir þá. Mest er
flutt inn af bátum frá Englandi
og Danmörku og kostar 12
manna bátur um það bil 600 þús.
kr. Það má segja að það sé
ekkert sérstakt sem bilar í
þessum bátum, en aðalhættan ér
að þeir blotni í geymslu og segja
má að lofthylkið sé 95% af
öryggingu. Annars er rétt að
taka fram að allir bátar eiga að
bera helmingi fleiri en þeir eru
gefnir upp fyrir."
Ásgeir kvað þá nú undirbúa
að fá stærra og hagkvæmara
húsnæði og hefðu þeir fengið lóð
við Eyjagötu í Örfirisey. Kvað
hann núverandi húsnæði þeirra
vera orðið of lítið og til dæmis
væri vandkvæðum bundið að
vinna þar við björgunarbátana
af stóru togurunum.
höndunum”
Egill við frágang á bát, en um 1700 slíkir eru á bátaflota
landsmanna.
Þá kvað Ásgeir þjónustuna
við opnu bátana vera að aukast,
því gúmmíbátum færi stöðugt
fjölgandi á sama tíma og litlum
tré- og álbátum fækkaði.
Ásgeir kvað það nýjasta í
mögulegum breytingum á
gúmmíbátunum vera í sambandi
við rekankeri þeirra. Sjóslysa-
nefnd hefur komizt að þeirri
niðurstöðu að rekankerin séu
ekki nógu sterk, en um þessar
mundir er verið að gera athug-
anir á reki gúmmíbjörgunar-
báta og hvað hyggilegast sé að
gera til úrbóta. Vandinn hefur
verið sá að rekankerin hafa
slitnað frá vegna veikleika.
Birgir að kanna botninn á einum af stóru bátunum
Á verkstæðinu
119
v-