Morgunblaðið - 20.04.1963, Blaðsíða 6

6
MORC.VlSn L 4 ÐIB
LaugaicUigur 20 apríl 1963.
GísSi Arnkelssosi skrifar um
Síarfiö í Kon
Konsó, 25. marz, 1963.
Góðir lesendur!
Eins og ykkur er kunnugt
rekur Samband íslenzkra
kristniboðsfélaga kristniboð í
Konsó. Það starf, sem hér fer
íram er þríþætt:
1. Boðun Guðs orðs.
2. Skólastarf.
3. Sjúkrastarf.
Á hverjum sUnnudegi kL
10 fyrir hádegi streymir fólk
hingað til stöðvarinnar. —
Ósjaldan fer tala samkomu-
gesta yfir 500. Þar sem ekki
er fyrir hendi nægilegt hús-
rými fyrir slíkan fjölda, eru
guðsþjónusturnar haldnar
undir beru lofti. Athöfnin
samkorougestir svara með við
lagi. Guðsþjónustunni lýkur
síðan með þvi, að allir biðja
sameiginlega Faðir vor.
Á mánudags- og fimmtu-
dagskvöldum eru samveru-
stundir fyrir starfsmenn og
heimavistardrengi. Fólk úr ná
lægustu þorpum kemur stund
um á þesSar samverur, svo og
rólfært fólk frá sjúkraskýl-
inu.
Miðvikudaga og laugar-
daga eru fundir fyrir konur,
og á þriðjudagseftirmiðdög-
um saumafundir.
Með stuttu millibili eru
námskeið höfð hér á stöðinni
fyrir þá, sem gerast viija
Konsó-kofi. Fyrir myndatökuna klæddu feðgamir sig í
bezta. Fæstir eiga þó slikar skyrtur.
Sendiboðar íslenzka kristniboðssambandsins í Ethiopiu. Myndin er tekin á jóladag 1962. Talið
frá vinstri: Jóhannes Ólafsson, Áslaug Johnsen, Ingunn Gisladóttir, Katrin Guðlaugsdóttir,
Gísli Arnkelsson. Börnin: Ólafur Árni Jóhannesson, Guðlaugur Gíslason, Valgerður Aradis
og Bjarni.
safnaðarmeðlimir, og einnig
eru námskeið fyrir hina, sem
lengra eru komnir. Yfirleitt
hafa námskeið þessi verið vel
sótt. í ár setbum við af stað
sérstakt námskeið fyrir kon-
ur, sem gafst einkar vel. Yfir
20 konur og ungar stúlkur
söfnuðust saman á hverjum
mánudags- og fimmtudags-
morgnL Var þeim kennt að
þekkja amhariska stafrófið,
lærðar voru Biblíusögur utan
bókar, auk þess sem þær
fengu tilsögn í handavinnu.
Annaðist Katrín þann hlut-
ann. Flestar þessara kvenna
snertu þar nál í fyrsta sinn.
Þið getið því gert ykkur í
hugarlund, að saumarnir voru
ekki allir beinir, og fleiri en
ein þeirra saumaði saman
hálsmálið á skyrtunni, sem
annars var eins einföld og
unnt er
80 nemendur
Skólastarfið hefur verið
mjög blómlegt þetta skólaár.
Rúmlega 180 nemendur inn-
rituðust í haust og skiptast
niður á fimm bekki. Hér
sitja saman börn, unglingar
og barnsfeður. Elzti nemand-
inn, sem situr í 2. bekk, er
líklega liðlega þrítugur. Þar
sem hann á fyrir fjölskyldu
að sjá, þarf hann að taka sér
frí öðru hverju. Annars eru
þau hjónin, sem bæði eru
safnaðarmeðlimir, samhuga
og samtaka í að bóndinn
Ijúki 2. bekk þetta árið. Geri
aðrir betur! Það sem sárast
er við skólastarf okkar er, að
við höfum enn ekki komið
upp heimavist. Við höfum
reynt að hola niður 21 dreng
í smá-bárujámshús. Allir
þessir drengir fá einhverja
hjálp frá kristniboðinu, inh-
fæddu starfsmönnunum eða
kristniboðunum persónulega.
Flestir fá enga hjálp frá heim-
ilum sínum. Sumir foreldr-
anna hafa gefið leyfi til að
þeir sæki skólann, en aðrir
hafa beinlínis flúið heimill
sín vesgna andstöðu foreldr-
anna gegn því að þeir gerð-
xist kristnir og sæktu skólann
okkar. Við vitum, að þetta á
eftir að breytast, og foreldr-
arnir læra að meta gildi
menntunar og þroska. Auk-
inn nemendafjöldi bendir og
til þessa. Við vonum því, að
okkur takist að koma upp
húsum, sem hýst geta 40—50
drengi og 20—30 stúlkur. í
sambandi við skólastarfið má
geta þess, að byggingarfram-
kvæmdir eru þegar hafnar
við nýtt skólahús, sem hefur
fjórar kennslustofur.
40—200 sjúklingar á dag
Til sjúkraskýlisins koma
frá 40 og upp í 200 sjúklingar
á degi hverjum. Hjúkrunar-
konan, Ingunn Gísladóttir, og
aðstoðarmaður hennar, hafa
þvi yfirleitt nóg að gera. Á
árinu 1962 voru yfir 18000
Framh. á bls. 14
hefst með söng. Konsómenn
eru söngelskir, og sálmasöng-
urinn hljómar af miklum
krafti. Þá er lestur ritningar-
greina og fólkið stendur á
fætur og hefur eftir trúar-
játninguna. Næst er prédikun,
en að henni lokinni er aftur
sungið og á meðan tekið við
samskotum. Fjöldi fólks tek-
ur með sér smápinkil af
bómull, sem það gefur í pen-
inga stað. öldungar safnaðar-
ins safna þessu saman og
geyma, unz hentugur sölutími
rennur upp. Peningana nota
þeir svo til að greiða laun 9
prédikara og kennara, sem
starfa úti í þorpum. Þessu
næst spyr stjórnandinn, hvort
einhverjir séu, sem gerast
vilji kristnir. Algengt er að
10—15 manns standi upp. Er
þá farið nokkrum orðum um
það, hvað í því felst að ger-
ast kristinn, og þeir að lokum
hvattir til að sækja samkom-
ur og fræðslunámskeið. Konsó
menn nota mikið víxlsöngva.
Safnaðarmeðlimur er þá
gjarna beðinn að standa upp
og vera forsöngvari. Syngur
hann til dæmis Biblíuvers, en
★ Sígarettur
í lausasölu.
Ritari Krabbameinsfélags-
ins sendir Velvakanda þetta
bréf:
„Út af bréíi i'rá S. í Mbl. þ.
10. þ.m. er rétt að geta þess, að
Krabbameinsfélag íslands sknf-
aði fjármálaráðuneytinu þ. 15.
sept. 1961 og íór fram á, að það
hlutaðist til um, að nætt verði
að selja sígareltur í íausasölu.
„Hvort tveggja er, að mjög er ó-
æskilegt, að börn og ungiingar
hafi tækifæri tii að iæra að
reykja með þessu mAci, og svo
hitt, að frá heiíbrigðissjónarmiði
ar lítt forsvarautegt, að nieira
eða minna ónteinar hendur aí-
greiðslumantis hafi farið um
sígarettur sem menn stinga upp
í sig“, stóð I þessu bréfí.
Þegar þetta eniidt bar ekki
árangur, var heilbrigðisma.'a-
ráðuneytinu skriíað 29. des.
og farið frarn á, að þ3ð læitli
áhrifum sínuvn tu þess að scöðva
sölu á sígarettum í lausasölu.
Þessi tilmæli Krablxtrneinsfé-
lags íslands voru tekin upp í
bréfi landlæknis til dómsmala-
ráðuneytisins í bréfi dags 7.
júlí 1962.
Loks hefir þess oftar en einu
sinni verið farið á leit við tiorg
arlækni, að hann beitti sér fyrir
því, að bönnuð verði lausasala
á sígarettum í Reykjavík.
Þrátt fynr allar þessar tjl-
raunir heldur lausasala á síga-
rettum áfram. Ailir eru sam-
mála um að þessi lausasala sé
til ills eins og eigi sinn þátt í
að venja börn á reykingar.
Það mun vera á valdi Tobaks-
verzlunar ístands að geía fyrir-
iræli um að sigaxettur vcrði
ekki seldar r.evoa í heilum pökk
um. En T6bak3verzlun íslands
mun ekki geta gefxð slík fyrir-
mæli, nema samkvæmt skipun
frá ráðuneyíiau. Væri mjög
æskilegt að raSuneytið viidi
gffa slík fyrirmæli.
Annars ætti það að vera á
vaidi borgariæknis að bar.na
siika sölu hér í Reykjavik af
heilbrigðisástæður.i.
Frá ritara
Krab bante Insf élagsin s“.
^ Tvaer hliðar á
hverju máli.
Svo vill til, að Velvakandi
hefur fyrir stuttu birt tvö bréf,
þar sem lagzt var gegn lausa-
söiu á sígarettum, og rnun ritari
Krabbameinsfélagsinx þvi haía
sent þessar upplýsingar. Hins
vegar hafa Velvakanda þegar
borizt tvö önnur bréf, þar sem
bréfritarar haida annarn skoð-
un fram. Segja þeir m.a., að svo
mikill hluti þjóðarinnar reyki,
að sjálfsögð þjónusta sé að selja
sígarettur bæði í stykkjasölu og
pökkum. Ekki dugi að banna
lausasölu af þeirri Astæðu einni,
að sumir óttast, að unglingar
fari þá fyrr að reykja. Það megi
ekki eyðileggja sjálfsagða þjón
ustu við fullorðna af eintómri
hræðslu og verndarumhyggju
fyiir einhverjum unglingum.
Fleira stóð í bréfum þessum, og
fjallaði armað m.a. mikið um
opnunartíma sölubúða og sölu
turna, sem bréfritari vill hafa
sem frjálsastan og lengstan. Að
því leyti er Velvakandi honura
sammála, en að öðru leyti er
ekki tóm að þessu sinni að
rekja bréfin nánar.