Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 106

100 Dr. Valtýr og embættisgjöldin.
Enn alla þessa gjaldliði, sem »skrifstofustjórinn»
sleppir iír danska reikningnum, liefur doktorinn talid
með i reikningi sinum ifir embœttislcostnaðinn islenska.il
Og svo er hann svo hligðunarlaus að hera dönsku
embæltisgjöldin eftir reikningi »skrifstofustjórans«
saman við embætlisgjöld íslendinga eí'tir sínum reikn-
ingi!!! Þetta leifir hann sjer vísvitandi, móti betri
vitund.
Mig skortir orð lil að lísa slíku athæfi, svo sem
það á skilið.
I’að liggur í augum uppi, hver áhrif það hefur
á samanburðinn, að doktorinn telur það með lijá
oss, sem »skrifstofustjórinn« sleppir hjá Dönum.
Eftir reikningi doktorsins sjálfs nerna þeir gjaldliðir,
sem hann telur hjá oss, enn hinn sleppir (II.—VI.
flokkur í ritg. doldorsins) samtals 217.314 kr., eða
meira enn þriðjungi af embættiskostnaði íslendinga
eftir liinum háa reikningi doklorsins. Er þá engin
furða, þó að niðurstaðan verði rammvitlaus.
Um samanburð sinn á embœttiskostnaði Fœrei-
inga segir doktorinn að hann liafi »bigl hann á al-
veg sömu heimild«, þ. e. útreikningi »skrifstofustjór-
ans«. Enn hann gleimir því, að í hinni firri grein
sinni vitnaði hann um þetta atriði í »fjárlögin
dönsku« (Eimreiðin XI, bls. 106). Hann er því hjer
kominn i beina mótsögn við sjálfan sig, og verður
þannig saga hans um »hehnildina« (»skrifstol‘ustjór-
ann«) enn þá tortriggilegri. Annars segist hann
»ekki finna ástæðu lil að verja þær tölur sínar frek-
ar«. Hann kingir með öðrum orðum öllu því, sem
liann sagði um »landssjóð Færeiinga«(!!), sem eng-
inn er til, og getur ekki haft á móli einni einustu
tölu í mínum reikningi, sem ekki var heldur von,
því að þær tölur eru hárrjettar eftir sjálfum ljárlög-
unum. Er þvi úlræll urn það atriði.