Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 97

Dr. Valtýr og einbættisgjöldin. 91
gjöldum í Danmörku, en sleppa þeim á Islandi. Auð-
vitað hefur hann hjer, eins og vant er, hausavíxl á
rjettu og röngu.
Á 22. bls. í Andvaragrein minni í íirra geri jeg
grein firir því, eftir livaða reglum jeg liaíi samið
ifirlit það ifir embættisgjöld Dana, sem á eftir fer.
IJar standa þessi orð: »Jeg (o: B. M. Ó.) geng að
því visu, að hann (o: dr. Valtýr) liafi reiknað þenn-
an kostnað (embættiskostnaðinn) eftir líkum reglum
og sama kostnað lijá oss, talið með laun opinberra
starfsmanna goldin úr landssjóði og allan kostnað við
embœltisrekstnr og anðvitað öll eftirlaun«. Var þetta
ekki sjálfsagt? Jú, óefað, nema jeg vildi íirirfram að
óreindu væna dr. V. óráðvendni. Þetta Irausl mitt
á dr. V., og það eitt, ber til þess, að jeg í útreikn-
ingnum, sem á eftir fer, taldi laun starfsmanna með
embættiskostnaði Dana, þó að jeg áliti það ekki rjetl
í sjálfu sjer. Og í niðurlagi reikningsins liendi jeg
auk þess heinlínis sjálfur á það, að þetta sje ekki
rjett, þar sem jeg segi, að í Danmörku borgi hverl
mannsbarn lil embættisgjalda 14 kr. 19 a., og bæli
svo við (á 30. bls.): »Auðvitað er þessi tala of há,
því að jeg hel' að dœmi höf. (dr. V.) talið til embœttis-
kostnaðar Dana laun margra manna, sem eru að
l'jettu lagi starfsmenn, enn ekki embœttismenn«. HArern-
ig getur þá doldorinn brígslað mjer um, að jeg haíi
lijer gert mig sekan í ósamkvæmni eða viljað beita
óráðvendni, Honum hefði verið nær að stinga liend-
inni í sinn eiginn barm, því að nú kemur það upp
úr kafmu i svari hans á 69. hls., að hann telur Dön-
um ekki lil embættiskostnaðar annað en laun þeirra
embættismanna, sem hafa rjett til eftirlauna, enn þann
rjett hafa starfsmenn vanalega ekki. Hann sleppir
með öðrnm orðum starfsmannalaununum hjá Dönum,
enn telur þau hjá oss. Og hann gerir meira. Hann