Andvari - 01.01.1906, Síða 56

50
Um þjóðfundinn 1851.
hún þoli eigi þá menn í embættum, sem algjörlega
og lögum gagnstætt reyna að vinna á móti löglegum
tilgangi og gjörðum stjórnarinnar; og hins vegar verð-
ur hún eins greinilega að sýna, að hún meti verð-
leika þeirra manna, sem hafa reynzt henni trúir og
hollir, og það eins og nú stendur á, þar sem þeir á
þessum afvikna stað baka sjer hatur margra manna
vegna iiollustu þeirra við stjórnina. Ef þessari að-
ferð er beitt, og það sem allra fyrst, til þess að hið
nú ríkjandi hugarfar fái eigi að festa dýpri rætur,
má búast við breytingu; því eins og jeg hefi tekið
fram, er þetta runnið frá embættismönnunum, og það
er því einungis með því móti, að nokkrum þeirra ann-
arsvegar verði ögrað við að vinna á móti stjórninni,
og hins vegar, að aðrir þeirra, sem að visu hafa
liingað Lil unnið á móti stjórninni, en eiginlega ekki
af illvilja, heldur fremur af veikleika hafa verið
hræddir við að vera á móti því, sem þeir ætla að
sje skoðun fjöldans hjcr á eyjunni, geti fengið djörf-
ung og upphvatningu til þess að vinna fyrir löglegt
málefni, þegar þeir sjá, að þeir menn, sem með á-
kafa unnu fyrir það, öðlast virðingu og verðlaun hjá
stjórninni1.
Því miður er tala þeirra embættismanna, sem
lögum gagnstætt hafa reynt til þess að vinna á móti
Iöglegum tilgangi stjórnarinnar, ærið stór; en um
ílesta þeirra má segja, að þeir fremur hafi gjörtþetta
af veikleika, heldur en af illum vilja, og virðistþví vera
nægilegt að beita strangleika við einstöku menn, sem
sjerstaldega hafa gengið i berhögg við stjórnina, og
verð jeg sem slíka menn að nefna:
J) Pessi síöasta klausa fra oröunum »og pað er því einungisú, er
svona orðrjett útlögö úr dönskunni. Oddg. Stephensen hefir sett
við alla þessa klausu oröið »meningslöst«; að visu er þetta injög
óhönduglega orðað, og liklega vantar eitthvað inn í, en meiningin
virðist vera nægilega greinileg.