Andvari - 01.01.1906, Side 51

45
Um þjóðfundinn 1851.
að öðru leyti sje í engu sambandi við Danmerkur-
ríki1. Ut frá þessari röksemdaleiðslu hefir meiri
hlutinn slegið sjálfstæði Islands föstu að öllu leyti,
en um þetta skal jeg ekki fara frekari orðum, þar
sem þetta sjest af sjálfu frumvarpinu. Það er aug-
ljóst, að þótt hinn ákveðni fundartími hefði eigi ver-
ið útrunninn, liel'ði jeg ekki getað geíið fundinum leyíi
til að taka þetta algjörlega ólöglega frv., sem fundurinn
hafði engan myndugleika til að ræða, til meðferðar;
en með því tíminn var liðinn, áleil jeg rjettast,
eins og jeg áður heli drepið á, að slíta fundinum.
Jeg skal gela þess, að jeghafði gjört mér alll far um
að fá nefndarmennina lil að kornast að skynsamari
niðurstöðu, og átti í því skyni tal við formann
nefndarinnar, Jón Sigurðsson, og leiddi athygli hans
að því, að það væri nauðsynlegt, að nefndin færi
með málið á lögformlegan hátt, og einkum, að það
kæmi fram undir löglegu formi; jeg' sýndi honum
fram á, að fundurinn væri einungis kvaddur lil þess
að segja álil sitl um hin konunglegu lagafrumvörp,
og lielði því ekki vald til að taka neilt annað frum-
varp til meðferðar, og að nefndin yrði því, lil þess
að málið gæti sætl frekari meðferð, að halda sjer við
það að segja álit sill um stjórnarfrumvarpið, og' ef
að hún æskli eptir breytingum á því, þá yrðu þær
að koma fram við þær greinar í frumvarpinu, er þær
ættu við. Jeg gaf nefndinni auk þess leyli til þess
að hera sig saman við mig, þegar hún væri komin
svo langt, að hún væri búin að lcoma sjer saman
am, hvernig álitið skyldi orðast, lil þess að jeg gæti
lengið tækifæri lil að bendá þeim á þau ranghermi,
sem annars kynnu að smeygja sjer inn. Nefndin
1) l’i tlu viröisi vera alveg rangl skýrt i'rá af Trampes hencli; nefncl-
arálitiö sleppir eigi þessum oröum, sjá Pjóöfuudartíöiudi bls. 498
efst.