Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 41

35
Um þjóðfundinn 1851.
nokkru hinna fáu atkvæða, sem þeim eru fylgj-
andi, og að því er málið snertir, þá hefir það eigi
lálmað mjer í neinu1.
Fundurinn hefir skipt sjer í 3 deildir og eru
málin lil meðferðar í þeim, áður en þau eru lögð
fyrir fundinn; af því að þar kom þegar fram greind
mótspyrna gegn frumvörpunum, þá kallaði Melsteð
amtmaður alla fundarmenn saman einslega, til þess
að sýna þeim fram á, að þeir hefðu rangt fyrir sjer,
en það hafði engan verulegan árangur.
(Því næst skýrir Trampe frá hverjir sjeu nefnd-
armenn í verzlunarmálinu, og í málinu um hina
stjórnskipulegu stöðu Islands í ríkinu).
í hinu síðarnefnda máli má búast við að Svein-
björnsson einn og ef til vill Stefán Jónsson styðji
stjórnarfrumvarpið, en allir hinir nefndarmennirnir hafa
nálega sömu skoðanir og teknar eru fram í sj'slu-
nefndarálitum þeim, er stjórnin þegar hefir fengið.
Það er augljóst, að jeg, eins og á stendur, ekki
get húizt við gleðilegum árangri al' hendi fundarins,
en hins vegar hefl jeg enga von um, að frestun málsins
mundi hafa betri árangur, og því álít jegþað rjettast, að
láta málið hafa sinn gang, og einungis vinna að því,
að það komi þó fram í nokkurnveginn sæmilegu
l'ormi; jeg mun þess vegna ekki gjöra neinar sjer-
stakar ráðstafanir, nema fundurinn skyldi finna upp
á því að ganga svo langt, að hann færi beinlínis að
ræða og láta ganga til atkvæða um atriði, sem jeg
1) Pctla lýtur aö því, aö konungsfalltrúa var þá venjulega skipaður
aðstoðiirmaöur á alþingi, sl)i*. 41. gr. alþingistilsk. 8. maí 1843.
Trainpe liafði heirnilcl lil þess að velja sjer aðstoðarinann annað-
hvort úr flókki þingmanna eða utanþings, sjá erindisbrjef hans
Pjóðfundartið, bls. 54l), en hann notaði eigi þcvssa heimild. Að
málið hafi enguin cirðugleikum valdið honuin, er nœsta ótrúlegt,
þvi Trampe var þá að eins búinn að vera stiptamtmaður lijer
eitt ár.
3*