Andvari - 01.01.1906, Qupperneq 24

18 Frá Arnljóti Ólafssini.
sparnaðar, og var sr. Arnljólur framsögumaður í einu
þeirra, um laun landlæknis, og ])ó með hangandi
hendi.
Á þinginu 1881 l>er Benedikt Sveinsson first upp
frumvarp til endurskoðaðrar stjórnarskrár, enn málið
dagaði uppi á þinginu og alveg eins íör 1883. Enn
árið 1885 er alda sú, sem Benedikt Sveinsson hafði
vakið, orðin svo mögnuð, að nú tekst honum með
mælsku sinni og lilgi að íá frumvarp sitt samþikt í
báðum deildum þrátt firir öfluga mótspirnu, einkum
frá sr. Arnljóti Ólafssini, sem sindi fram á ímsa galla
á frumvarpinu í mjög snjöllum ræðum. Meiri hluti
kjósenda Arnljóts snerist á móti honum firir fram-
komu hans í þessu máli og kaus 1886 þá Benedikl
Sveinsson og Jón Sigurðsson frá Gautlöndum til þings.
Enn ])á varð sr. Arnljótur konungkjörinn þingmaður.
Er það þriðji kaflinn í þingsögu hans. Hafði hann
auðvitað úr því miklu minni áhrif á hin stærri mál,
þar sem hann átti sæti í efri deild. Var hann kon-
ungkjörinn þingmaður 1886—1891. Úrþví kom hann
ekki á þing, enn filgdi þó altaf landsmálum með mikl-
um áliuga, og árið 1901, þegar Valtískan gekk sem
hæst og margir bjuggu ifir banaráðum við Lands-
bankann færðist aftur vígamóður i hinn háaldraða
kappa; ritaði hann þá ágætar greinir til varnar Lands-
bankanum í Austra og bauð sig fram til þings í
Norðurþingeijarsíslu og náði kosningu. Enn því mið-
ur bannaði þá sjúkdómur lionum þingför; annars
mundi þingið 1901 hafa farið öðru vísi enn fór.
Merkilegt er það, að þrátt firir sína miklu þing-
manskosti varð sr. Arnljótur eiginlega aldrei lloks-
foringi á þingi. Meðfram kom þetta auðvitað af því,
að sannfæring hans leifði honum ekki að fdgja Jóni
Sigurðssini eða síðar Benedikt Sveinssini í stjórnar-
skrárbaráttunni. Við þetta misti hann traust ogvin-