Vísir - 18.12.1975, Blaðsíða 2

T
Finnst þér of mikið til-
stand hjá fólki við jóla-
undirbúninginji?

Haflina Breiftf jörð, starfsstúlka :
— Já. allt of mikið. Sérstaklega
finnst mér þessi kaup á jólagjöf-
um og baksturinn vera kominn út
i öfgar.
l>ormóður Jónsson, nemi: — Fólk
undirbýr jólin þó nokkuð mikið.
Samt ekkert meir en áður. Það
sem mér finnst mest áberandi við
undirbúning jólanna.eru verslan-
irnar og öll jólaljósin.
Hjordis lngvadóttir, húsmóðir: —
Nei. það finnst mér ekki. Að
minnsta kosti er ekki svo mikið
tiistand viö undirbúninginn hjá
mér. Þó finnst mér fólk metist of
rnikiðá um jólagjafirnar sem það
gefur. Gjafir sem það hefur varla
efni á að gefa.
I.inda Kragadóttir, kennari: —
Já, mér finnst það vera orðið of'
mikið. Það er að vissu leyti komið
út i öfgar. Fólk er að keppast við
að kaupa flottar gjafir.
Sighvatur Bjarnason, gjaldkeri:
— Það er alltaf erfitt að segja
hvað sé of mikið og hvað sé of
litiö. Kg held að það sé hægt að
finna jólagleðina án þess að eyða
jafn miklum peningum og fólk
gerir.
Anna Sigriður Jörundsdóttir, af-
greiðslustúlka:— Nei, það finnst
mér ekki. Ég er ánægð með
undirbúninginn eins og hann
gengur fyrir sig núna. Fólk á auð-
vitaö aö ráða sinum jólaundir-
húningi sjálft, það er ekki hægt
að setja þvi nein skilyrði i þeim
efnum.
Á gjalþrota smáþjóð að
framfleyta stórþjóðum?
Skúli ólafsson skrifar:
Grein, sem F.H. skrifar I
Dagblaðið 3. des, nefnist: Mis-
tök að virða Haagdómstólinn að
vettugi, þar má sjá þetta 5)
Komið er fram að leyfileg veiði
er ekki nægjanleg fyrir okkar
skip, en hvers vegna eiga aðrar
þjóðir (verr settar og fjöl-
mennari) að kippa að sér
hendinni en ekki við? spyr hinn
frómi maður F.H. Verr settir en
gjaldþrota smáþjóð, sem
rikustu þjóðir Evrópu þ.e.
Þjóðverjar, Frakkar og ollu-
veldið Stóra Bretland, hafa haft
að leiksoppi, með refsitollum,
þrátt fyrir að íslendingar hafa
neyöst til að gera (nauðungar-)
samninga viö einhvern arm kol-
krabbans (EBE) þá hefur ein-
hver skorist úr leik svo við höf-
um staðið uppi með nauðungar -
samning, án nokkurra úrbóta
fyrir tilslakanir okkar.
Það virðist augljósi að
(nauðungar-) samningur sá,
sem við gerðum við Breta og
Þjóðverja, um 12 mllna ut-
færslu, samrýmdist ekki við
kvaðalausa 12 milna útfærslu,
sem samþykkt var á Hafréttar-
ráðstefnunni I Genf, aí þeim
ástæðum var sá samningur úr-
eltur, og gat á engan hátt gefið
Haagdómstólnum rétt til þess
að dæma eftir honum. Allir
samningar okkar um fisk-
veiðar hér við land til handa út-
lendum stórþjóðum eru
nauðungarsamningar.
Starfsaðferðir Haagdóm-
stólsins I kærumáli Breta og
Þjóðverja á hendur okkur
minna óneitanlega á aðferðir
Jóns Vilhjálmssonar Hóla-
biskups árið 1432- Jón
Vilhjálmsson (enskur) var
fyrstur biskupa þeirra, að um sé
getið, hér á landi, að vera
sóknari og vættberi og dómari
sakar sjálfur (Espólin)
Bretar vorusóknarar IHaag,
forseti réttarins var Sir Z.
Kahn (aðlaður af Bretum) og
Bretar ásamt fylgirikjum
þeirra og sóknurum á Islands-
mið, að fáum undanteknum,
dæmdu svo, þó þeir væru aðilar
að málinu beint eða óbeint.
Hver myndi láta slikan dóm-
stól dæma i lifshagsmunamáli
sinu nema e.t.v. F.H. Hitt er
annað mál, að við eigum að
kynna okkur málsmeðferðina
og fylgjast með lævislegum
aðferðum breta til að sverta
okkur i augum umheimsins t.d.
virðist augljóst að formaður
lögmannafélags Islands Páll S.
Pálsson var kosinn forseti fjöl-
menns lögfræðingamóts, svo
hann yrði að hlusta á rætnar
árásir á okkur fyrir að lúta ekki
klikudómstólnum i Haag, sem
er eins og enskt réttarfar of-
lofaður. Noel-Baker flokks-
bróðir Wilsons lék sitt nýjahlut-
verk sem þjónn leyniþjónustu
Breta, vel eftir aldri (f. 1889) og
hreifst Páll mjög af kempunni
Noel-Baker. Gunnlaugur
Þórðarson varð aftur á móti að
verjast árásum á islendinga
fyrir sela og hvaladráp.
Skinhelgi Breta hefur svifiö yfir
vötnunum eða glösunum á lög-
fræðingamótinu mikla, en voru
þeir ekki einum of sniðugir?
Hvert barn ætti að sjá i gegnum
slikan skollaleik.
Þarf að kaupa umbúðir
Húsmóðir i Austurbænum hringdi:
Ég versla mikið i Alþýðubrauðgerðinni og það
er i sjálfu sér ágætt, nema ég er óánægð með um-
búðaþjónustuna þar.
Verslunin selur bæði mjólk og brauð. Utan um
brauðið fær maður litla bréfpoka, sér að
kostnaðarlausu, en það er afar óþægilegt aö kom-
ast leiðar sinnar með mjólk og brauð allt i smá-
pinklum.
Verslunin hefurlíka á boöstólum plastpoka und-
ir varninginn, en hann kostar sjö krónur. A pokan-
um er auglýsing frá brauðgerðinni og finnst mér
þetta óeðlilegt að verslunin skuli selja auglýsing-
ar sem umbúðir utan um vörurnar.
Visir hafði samband við Alþýðubrauðgerðina og
sögðu forsvarsmenn hennar að utan um allt
brauðmeti væru látnar ókeypis bréfumbúöir. Hins
vegar væri ekki til þess ætlast að mjólkinni væri
pakkað inn.
Fólki er það siðan i sjálfsvald sett hvort það vill
kaupa plastpokana til að auðvelda burðinn, eða
hvort það hefur með sér eitthvað til að bera
vörurnar i.
Hins vegar sögðu þeir að sala plastpokanna
væri ekkert einsdæmi hjá þeim, það væri viðar
gert og væri ekkert óeðlilegt við það. Jafnframt
var þess getið að þetta væri eina kvörtunin sem
þeir hefðu fengið eða heyrt um vegna umbúðanna.
Bíða bankastjór-
ans á tröppunum
Bilstjóri hafði samband við
blaðið:
A hverjum morgni á ég yfir-
leitt leið niður i pósthúsið I Póst-
hússtræti. Yfirleitt er ég þar á
ferðinni milli hálf niu og niu.
Þá blasir við augum misjafn-
lega stór hópur fólks sem himir
á tröppum Landsbankans i
hvernig veðri sem er og er að
biða eftir að bankinn opni og að
fá viðtal við bankastjórann.
Bankinn opnar ekki fyrr en
hálf tiu og þá eru sumir búnir að
biða þarna á tröppunum
klukkutima eða meira, til þess
að tryggja sér að komast að hjá
bankastjóranum, hvað svo sem
það hefur upp úr þvi.
Af hverju i ósköpunum er ekki
hægt að hleypa fólkinu inn fyrir
dyrnar og leyfa þvi að biða þar?
Það væri strax skárra fyrir það
að hima i anddyrinu en úti á
tröppunum i frosti eða rigningu
eins og verið hefur undanfarið.
Mér finnst óliklegt að það
væri eitthvert stórmál fyrir
bankayfirvöldin að kippa þessu
i lag, og það mundi áreiðanlega
mælast vel fyrir hjá viðskipta-
vinunum.
Visir fékk þær upplýsingar
hjá Landsbankanum að fólki
sem biði bankastjóra, væri
hleypt inn i bankann korter yfir
niu. Hins vegar eru það ekki
nema u.þ.b. 30 til 40 manns sem
komast að, hinir verða að snúa
heim aftur.