Morgunblaðið - 12.11.2000, Blaðsíða 40

40 SUNNUDAGUR 12. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ELSA D. HELGADÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Skógarbæ, Reykjavík,
áður til heimilis á Skúlagötu 40,
lést á heimili sínu að morgni laugardagsins 11. nóvember.
Halla Guðmundsdóttir, Gunnlaugur H. Gíslason,
Hans Bjarni Guðmundsson, Steinunn Njálsdóttir,
Friðjón Guðmundsson, Karen Emilsdóttir,
Snorri Guðmundsson, Lilja Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við fráfall
JÓNS PÉTURSSONAR,
Austurbyggð 21,
áður Oddeyrargötu 23,
Akureyri.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Krist-
nessþítala og Fjórðungssjúkrahússins á Akur-
eyri fyrir góða umönnun.
Gunnar Jónsson,
Ragnheiður Jónsdóttir, Erling Aðalsteinsson,
Pétur Jónsson, Helga Eyjólfsdóttir,
Pálmi Geir Jónsson, Erla Guðmundsdóttir,
Kristinn Örn Jónsson, Gísley Þorláksdóttir,
Anna Margrét Jónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur vin-
áttu og hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa, langafa
og bróður,
GUNNARS VALDIMARS HANNESSONAR,
Seilugranda 3,
Reykjavík.
Sigurjóna Símonardóttir,
Gróa Dagmar Gunnarsdóttir, Þórhallur Ólafsson,
Ragnheiður Gunnarsdóttir, Bergsveinn Jóhannesson,
Ragnar Gunnarsson, Sveindís Danný Hermannsdóttir,
Guðrún Björk Gunnarsdóttir, Jón Ingi Magnússon,
Elísabet Harpa Steinarsdóttir, Ástþór Ragnarsson,
Sigríður Steinarsdóttir, Einar Kr. Þórhallsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hins látna.
+
Þökkum innilega samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
fósturföður, afa og langafa,
ÓLAFS HELGA AUÐUNSSONAR
frá Dalseli,
Háaleitisbraut 43.
Ingibjörg Erlendsdóttir,
Hafdís Guðlaug Ólafsdóttir,
Friðrik H. Ólafsson,
Aðalbjöm Steingrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
HELGA H0RSLEV
S0RENSEN
+ Helga H. Seren-
sen fæddist á
Selfossi 5. janúar
1944. Hún lést á
heimili sínu hinn 5.
nóvember siðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Val-
gerður Þ. Sorensen
frá Gerðhömrum í
Dýrafirði, f. 16. júní
1918, d. 29. nóvem-
ber 1998 og Thor-
vald Sorensen,
mjólkurfræðingur,
f. í Árósum í Dan-
mörku 1. júní 1914,
d. 18. apríl 1970. Systkini Helgu
eru Björg Þórunn, f. 26.2. 1940,
búsett á Selfossi; Hafsteinn Páll,
f. 16.8. 1942, búsett-
ur í Reykjavík og
Herdís Erla, f. 1.11.
1956, búsett í
Reykjavík.
Helga eignaðist
soninn Hinrik Sævar
9. nóvember 1966,
sambýliskona hans
er Inger Cesilie
Brendehaug, f. 17.
apríl 1961, þau eiga
dótturina Fransisku
Björk, f. 4. júlí 1992,
fyrir átti Hinrik son-
inn Hinrik Frey, f.
12. aprfl 1989. Hinn
3. júní 1969 eignaðist hún annan
son, hann heitir Hafsteinn Ingi-
mundarson, hann var ættleiddur.
Hinn 15. mai 1971 giftist
Helga, Jóhanni Gíslasyni frá
Mundakoti á Eyrarbakka, f. 14.
apríl 1949, foreldrar hans voru
Guðríður Vigfúsdóttir, f. 3. des-
ember 1912, d. 1. apríl 1989 og
Gísli Jónsson, f. 27. febrúar
1906, d. 22. september 1965.
Þau eignuðust þrjú börn: 1)
Guðrún f. 8. febrúar 1971, hún
á einn dreng Jóhnn, f. 25. febr-
úar 1993, sambýlismaður Guð-
rúnar er Ólafur Einarsson, f.
27. júli 1967, hann á eina dótt-
ur, Aðalheiði, f. 2. mars 1996. 2)
Gísli Ragnar, f. 11. febrúar
1974, sambýliskona hans er
Tenna Herby, f. 4. maí 1973. 3)
Kristinn Karel, f. 9. september
1984.
Helga og Jóhann slitu samvist-
um.
Útför Helgu fer fram frá
Selfosskirkju mánudaginn 13.
nóvember og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Elsku systir mín. Örfá minninga-
brot á kveðjustundu.
Manstu stelpuna sem vildi vera
með ykkur skvísunum og hélt að
það væri nóg að setja upp slæðu og
fara í háhælaða skó?
Manstu þegar stelpan sat uppá
eldhúsborði og hlustaði á sögurnar
þínar frá því þú varst á Gullfossi?
Manstu lítinn fallegan dreng á
þríhjóli útí garði, sen) stelpan pass-
aði?
Manstu sögurnar um veiðiferð-
irnar þínar og drauginn sem reynd-
ist bara sprungið bíldekk?
Manstu þegar Elísabet Taylor
sendi eftir þér í brúðkaupið sitt og
stelpan trúði?
Manstu stelpuna og strákinn sem
átu allt súkkulaðistykkið sem stelp-
an lofaði að láta mömmu hafa frá
þér?
Manstu stelpuna sem fór ein með
rútunni frá Selfossi í bæinn að
heimsækja þig og fór út hjá kaffi-
brennslu Kaaber og hélt að hún
væri á BSI og stóð þar ein og bara
grét?
Manstu stelpuna sem kom í heim-
sókn til þín á Röðul og sagðist ekki
drekka vín, þegar henni var boðið
kókglas með ísklökum í sem hún
aldrei hafði séð?
Ég mun aldrei gleyma og alltaf
muna. Þakka þér, elsku Helga mín,
fyrir að hafa verið systir mín og ég
trúi því að núna sért þú einn af
englum alheimsins og sért hjá
mömmu, pabba og Jóhanni.
Guð varðveiti þig.
Þín systir,
Herdís.
Kveðja til ömmu
Pabbi hefur sagt mér að núna
sértu hjá Guði. Hvernig líður þér
amma mín? Vonandi vel. Ég man
svo vel hvað það var gaman að fá
þig í heimsókn, þú varst oft svo
skemmtileg og stundum komstu
með gjafir til mín. Ég vildi óska
þess að þú værir ekki farin frá okk-
ur. Ég sakna þín mjög mikið og
mun alltaf muna eftir þér.
Pabbi sendir marga kossa og
mamma myndi vilja halda utan um
þig-
Megi Guð geyma þig, elsku, elsku
amma mín.
Fransiska Björk Hinriksdóttir.
Kynni mín af Helgu Sorensen
hófust fyrir um það bil 30 árum þeg-
ar ég var í Iðnskólanum á Selfossi.
Skólinn stóð niðri við Ölfusá við
hliðina á gömlu Kaupfélagsverk-
stæðunum. I sjoppunni, þar sem áð-
ur hafði verið farmiðasala fyrir rút-
una og pakkaafgreiðsla fyrir allt
héraðið, starfaði ung kona sem tók
ákaflega hlýlega á móti svöngum
iðnskólanemum. Þarna var Helga
komin. Hún var oft með ungan
snáða með sér sem hún átti og heitir
Hinrik Sævar, hann var spurull og
fróðleiksfús. Helga hafði ríka út-
geislun og var greinilega vinsæl
meðal viðskiptavina greiðasölunnar.
Síðar áttu eftir að takast betri
kynni milli okkar þegar bróðir minn
fór að renna hýru auga til innan-
búðarstúlkunnar í Kaupfélagssjopp-
unni.
Helga leigði litla íbúð á Selfossi
sem seinna átti eftir að verða við-
komustaður eftir að hún og Jói
bróðir rugluðu saman reitum sín-
um. Hann var eins og ég við nám í
Iðnskólanum á Selfossi og nam þar
vélsmíðar. Oft var kátt á hjalla í
litlu íbúðinni á Selfossi, Helga var
talsvert lífsreynd, hún hafði verið
þerna á millilandaskipum og því
siglt um heimsins höf og séð margt
sem við höfðum ekki séð og vissum
ekki einu sinni að væri til. Hún
hafði góða frásagnargáfu og krydd-
aði frásögnina oft með góðlátlegu
gríni sem engan særði.
Fyrsta barn Helgu og Jóa fædd-
ist þeim meðan þau bjuggu á Sel-
fossi, dóttirin Guðrún. Hún var
dökk á brún og brá líkt og mamman
og voru þau mjög hamingjusöm og
geislaði af þeim.
Eftir að Jói lauk vélsmíðanáminu
festu þau kaup á gömlu húsi á Eyr-
arbakka, Kirkjuhúsi, sem dregur
nafn sitt sjálfsagt af kirkjunni sem
stendur skáhalt á móti, og svo Hús-
inu sem stendur beint á móti.
Þetta er að mörgu leyti sögu-
frægt hús, þar var apótek og þar
byrjaði Guðlaugur Pálsson að versla
en hann átti eftir að versla lengur
en nokkur íslendingur og þó víðar
væri leitað.
Þau byrjuðu fljótlega að endur-
byggja stig af stigi og lögðu mikinn
metnað í að gera eins vel og kostur
var. Mikil áhersla var lögð á að allt
væri í upprunalegum stíl, þau
studdu hvort annað af ráð og dáð í
þessu.
Fljótlega eftir að þau fluttust að
Kirkjuhúsi eignuðust þau annað
barnið en þar var kominn strákur-
inn Gísli Ragnar.
Helga naut þessa tíma vel. Hún
var myndarleg húsmóðir, natin og
umhyggjusöm. Hún var dugleg og
stundaði ýmis störf með heimili; söl-
ustörf, fiskvinnu og blaðburð svo
eitthvað sé nefnt.
Helga eignaðist stórt áhugamál
þegar þau hjónin fóru að renna fyrir
silung vestur í engjum og í ósum
Ölfusár. Við þessa tómstundaiðju
undi Helga oft lengi dags, hún hafði
yndi af útiverunni og spennunni
sem fylgdi veiðinni.
Einu sinni fór ég með Helgu að
veiða út í ós, veðrið var eins og best
var á kosið, blæjalogn og blíða. Við
undum okkur vel, Helga kenndi
mér handtökin sem ég var búinn að
gleyma vegna þess að langt var um
liðið síðan ég hafði beitt veiðitólum.
Dagurinn leið undurskjótt. Helga
var með kaffi á brúsa og nesti og
svo sagði hún mér veiðisögur milli
þess sem við aðgættum færin. Okk-
ur dvaldist víst full lengi við veið-
ina því þegar klukkan var farin að
nálgast 22 um kvöldið kom flugvél
svífandi í kvöldkyrrðinni.
Við fylgdumst með ferðum vélar-
innar af athygli vegna þess að hún
raskaði því jafnvægi sem ríkti, þeg-
ar hún nálgaðist setti hún stefnuna
á okkur og steypti sér ítrekað, líkt
og kría í varpi. Við botnuðum ekk-
ert í þessum aðförum en skýringin
kom stuttu seinna þegar veiðivörð-
ur birtist, ekki mjög glaðlegur, og
sagði okkur að hífa strax ef við vild-
um sleppa við sekt.
Svona er nú auðvelt að gleyma
sér við bakka Ölfusár, við lómasöng
og sjónarspil sólseturs og dýrðlegs
fjallahrings sem íbúar þessa svæðis
njóta.
Þriðja barn þeirra hjóna fæddist
13 árum eftir því fyrsta, það var
pilturinn Kristinn Karel. Öll eru
börnin vel af Guði gerð og bera for-
eldrum sínum fagurt vitni, hafa
hlotið í vöggugjöf góðar gjafir frá
báðum foreldrum.
Allt er lífið bundið sínum tak-
mörkum, engar rósir eru án þyrna.
Það fékk Helga að reyna svo um
munaði, hún barðist lengi við sjúk-
dóm sem erfitt er við að eiga, svo að
læknavísindin eiga ekki einföld
svör. Þessi sjúkdómur háði henni
mjög en hún átti góða tíma og sá
tími nýttist fjölskyldunni vel og var
hamingjuríkur.
Ég hitti Helgu síðast nú í septem-
ber en hún átti lítið erindi við mig
sem við leystum. Hún leit ákaflega
vel út, við röbbuðum saman góða
stund um fortíð og framtíð yfir
kaffibolla. Hún sagði mér frá barna-
börnum sínum sem voru henni mikl-
ir gleðigjafar og sagði hún mér
skondnar sögur eins og hún kunni
best.
Við höfðum bæði ánægju af þess-
ari stund. Hún kvaddi mig innilega
og bað fyrir góðar kveðjur.
Um leið og ég og fjölskylda mín
vottum börnum og ættingjum
Helgu innilega samúð trúum við því
að drottinn taki opnum örmum á
móti góðri sál.
Gisli Ragnar Gislason.
Mig langar með nokkrum orðum
að þakka fyrir mig og strákinn
minn, það voru nokkrar ferðirnar
sem hann var búinn að fara til þín
og afa Jóa á bakkann og þú brasaðir
með hann með þér að veiða út í
engjar en veiðimennskan átti vel við
þig og gastu dólað þér þar tímunum
saman og þar í kring. Það var
stundum broslegt að sjá hvað hann
kom með heim, kaðalstubb, gamla
blaðburðatösku og dósir en þú
skildir hvað hann var að hugsa og
hvers kyns söfnunaráráttu hann var
haldinn enda hafði hann ekki langt
að sækja það.
En hann stækkaði og ferðunum
fækkaði þó að aldrei hafi slitnað al-
veg sambandið á milli, það eru bara
nokkrar vikur frá því að hann hitti
þig síðast og ég spurði hann hvað
væri að frétta af þér, hún er alltaf
svo lasin í höfðinu sagði hann, því
hver getur nokkurn tímann skilið
hvernig þér leið. Mig langar að
segja takk fyrir allar sögurnar,
hláturinn og fyrir að vera ótrúlega
dugleg að gera grín að sjálfri þér
og leyfa öðrum að njóta, mig langar
að segja takk fyrir svikna hérann
sem var hvergi eins góður og hjá
þér, fyrirgefðu nautasteikina sem
ég skemmdi og að ég hafi verið
hryssingsleg við þig þegar sonur
minn slasaðist. Takk fyrir mynda-
albúmið sem þú safnaðir í fyrir
okkur og allar góðu minningarnar
sem ég og Hinrik eigum um þig.
Hinrik segir bless en við hitt-
umst í draumi amma mín, ég segi
kveðjur frá hinum strákunum mín-
um og Guð styrki og hjálpi ykkur
öllum sem eigið um sárt að binda .