Morgunblaðið - 12.11.2000, Blaðsíða 38

38 SUNNUDAGUR 12. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HALLDÓR KJARTANSSON,
Hlíðarási 5,
Mosfellsbæ,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 14. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsam-
legast bent á Oddssjóð á Reykjalundi.
Kristín Vigdís Valdimarsdóttir,
Valdimar Páll Halldórsson, Laurie Anne Berg,
Bjami Ingvar Halldórsson, Lóa Björk Óskarsdóttir,
Björk Halldórsdóttir,
Dögg Halldórsdóttir,
Emma Ashley Valdimarsdóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BENEDIKT ÞÓRÐUR JAKOBSSON,
Meðalholti 19,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 14. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vinsamlega
bent á Styrktarfélag vangefinna.
Svandís Guðmundsdóttir,
Bergur Benediktsson, Ragnhildur Þórarinsdóttir,
Helgi Benediktsson, Kristin Helgadóttir,
Sigurbjörn Benediktsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
ástkærrar unnustu minnar, dóttur okkar, systur
og bamabarns,
BERGLINDAR EIRÍKSDÓTTUR,
Borgarholtsbraut 38,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk heimahlynningar
Krabbameinsfélagsins.
Guð blessi ykkur öll.
Tómas Þorgeirsson,
Ásdís J. Karlsdóttir, Eiríkur Bjarnason,
Ingþór Karl Eiríksson, Bryndís Eiríksdóttir,
Bryndís Eiríksdóttir, Ingiríður Daníelsdóttir.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og systir,
STEFANÍA Þ. ÁRNADÓTTIR,
Ægisfðu 46,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 7. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 15. nóvember kl. 13.30.
Guðrún Inga Bjarnadóttir,
Ámi Þór Bjarnason, Ásdís A. Þorsteinsdóttir,
Gunnar Viðar Bjarnason, María Elíasdóttir,
Birgír Sveinn Bjarnason, Kristín Porter,
Stefán Bragi Bjarnason, Iðunn Bragadóttir,
barnabörn og systur.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ARNBJÖRG EYSTEINSDÓTTIR,
Vesturvallagötu 1,
sem lést sunnudaginn 5. nóvember á hjúkrun-
arheimilinu Droplaugarstöðum, verður jarðsung-
in frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 14. nóvem-
ber kl. 10.30.
Jóhanna S. Sigurðardóttir, Baldvin Þór Grétarsson,
Júlía Baldvinsdóttir,
Arnbjörg Baldvinsdóttir.
JÓN
PÉTURSSON
+ Jón Pétursson
fæddist í Mikla-
garði í Eyjafjarðar-
sveit 3. ágúst 1915.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Fjórð-
ungssjúkrahússins á
Akureyri 28. október
siðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Akureyrarkirkju 2.
nóvember.
Látinn er uppáhalds-
frændi minn og okkar
allra í minni fjölskyldu,
Jón Pétursson. Það er
sárt að sitja heima veðurtepptur og
geta ekki fylgt honum síðasta spöl-
inn. Mér finnst ég hafa misst meira
en frænda - líka bróður og jafnvel
föður. Þegar ég var lítil telpa og hann
ungur og ókvæntm- maður bjó hann á
heimili foreldra minna og var okkur
systkinunum sem besti bróðir.
Jón var góðum gáfum gæddur.
Hann stundaði nám við Héraðsskól-
ann á Laugarvatni og mér er ekki
grunlaust um að hugur hans hafi
staðið til frekara náms, en það var
ekki auðvelt í þá daga.
Hann var vel lesinn og hafði áhuga
á mörgu þar á meðal ættfræði og tók
hann saman mikla ættarskrá á seinni
árum. Jón hafði einhveija fegurstu
rithönd, sem ég hef séð, og hélt henni
fram á síðustu ár. Einnig var hann
vel máli farinn og sagði skemmtilega
frá. Hann var hraustmenni og varð
sjaldan misdægurt.
Þegar hann svo seinna kvæntist
Auði Pálmadóttur, hinni ágætustu
konu, æxlaðist það svo til, að þau
keyptu húsið á Oddeyrargötu 23 sem
var í næsta nágrenni við okkur.
Þannig hélst vinskapurinn og sam-
bandið áfram. Ekki minkaði sam-
gangurinn þegar bömin fæddust, en
Auður og Jón eignuðust sex mann-
vænleg böm.
Jón keyrði vömbíl á yngri ámm og
á ég góðar minnmgar um ferðir, sem
hann tók mig og systkini mín með sér
í. Stundum kom hann með bláber
handa okkur, þegar hann var að
keyra austur fyrir Vaðlaheiði.
Eg er oft að hugsa um það núna,
þegar hann eftir erfiðan vinnudag
keyrði að sandnámi, sem hann hafði
aðgang að, og mokaði einn sandi með
handafli á vömbílspaUinn. Fór
kanski tvær til þijár ferðir að kvöldi
til að drýgja tekjur heimilisins. Eg
man eftir yndislegum ferðum í sum-
arbústaðinn í Tjarnagerði við Leyn-
ingshóla. Auður með litlu krakkana
sína og Jón kom um helgar ef hann
var þá ekki að vinna, sem oft var. Það
era bjartar minningar
sem koma fram í hug-
ann á þessum tímamót-
um tengdar fjölskyldu
Auðar og Jonna.
Aldrei bar skugga á
vináttu þessara tveggja
heimila. Þegar við flutt-
um burtu frá Akureyri
og komum þangað í frí
á sumrin var alltaf
pláss fyrir okkur, þrátt
fyrir mannmargt heim-
ili. En heimOi Jóns og
Auðar var myndarlegt
svoafbar.
Þegar Ragnheiður
dóttir þeirra starfaði sem flugfreyja
bjó hún á heimili okkar Birgis í
Kópavogi um tíma.
Jón þekkti landið sitt vel og mundi
ótrúlegan fjölda bæjamafna og ör-
nefna. Hálendisferðir fór hann marg-
ar og undi sér hvergi betur en þar.
Seinni ár dvaldi hann stundum hjá
okkur í nokkra daga og þá fómm við
oft í sumarbústað okkar við Þing-
vallavatn. Þar kunni hann vel við sig-
.Ef við fómm í lengri ferðalög vakti
það athygli okkar hvað hann var
miklu fróðari en við um staðina og
sveitimar á Suðurlandi.
Auður, kona Jóns, lést 25. mars
1978 og var það honum mjög þung-
bært. Eftir nokkur ár flutti hann í
litla og fallega íbúð á Dvalarheimil-
inu Hlíð á Akureyri, en íbúðina hafði
hann út af fyrir sig. Þar undi hann
hag sínum vel.
Nú er enginn Jonni frændi, sem
hringir á Þorláksmessu til að óska
gleðilegra jóla. Nokkuð sem ég beið
alltaf eftir, því þá vom jólin komin
hjá mér.
Við Birgir og fjölskylda okkar
sendum bömum Jóns og fjölskyldum
þeirra samúðarkveðjur.
Erla Júlíusdóttir.
Elsku afi minn.
Þær em ófáar minningamar sem
hafa skotið upp kollinum síðustu
daga frá samskiptum okkar í gegn-
um tíðina. Minningar sem ná allt frá
því að ég man fyrst eftir mér og
þangað til við kvöddumst í síðasta
sinn fyrir nokkmm dögum. Þá
kvöddumst við á okkar hefðbundna
hátt, væntanlega þess fullvissir að
þessi kveðja væri á engan hátt frá-
bmgðin öðmm. Annað var nær
óhugsandi þar sem það lá svo dæma-
laust vel á þér og mér fannst ég
skynja meiri trú og vilja en oft áður
til að takast á við það erfiða áfall sem
þú hafðir orðið fyrir í sumar. Það var
heldur ekkert skrýtið að það lægi vel
Blómaskreytingar við öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
me^ þjónustu allan
%
%
sólarhringinn.
yyi?
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
á þér á þessum fallega haustdegi.
Pálmi Geir var hjá þér fyrir og þið
vomð að skiptast á sögum eins og svo
oft þegar þú og móðurbræður mínir
komuð saman. Sögum sem yfirleitt
snemst um hið broslega í samskipt-
um mannanna og einkenndust af sér-
stæðu skopskyni og öðluðust líf með
frásagnargáfunum. Minninguna frá
þessari síðustu heimsókn minni til
þín af mörgum geymi ég ásamt svo
mörgum öðmm á sérstökum stað.
Einu sinni þegar mamma var í
heimsókn hjá þér niðrí Kaupfélagi
leist þú út um gluggann og sagðir:
„Nei, þama kemur hann Malli minn
labbandi niður tröppurnar. Hann er
alltaf brosandi þessi strákur“. Ætli
ég hafi ekki verið nokkuð oft bros-
andi gangandi niður Kaupfélags-
tröppumar á leið í heimsókn. Fót-
bolti frammi á gangi og jafnvel inni í
stofu, feluleikir og kaffi, eða í okkar
tilfelli mókk og kökur vom fastir liðir
en í raun aðeins hluti af því sem var á
boðstólum á efstu hæð Kaupfélags-
ins því heimsóknimar til þín snerust
um meira en leik.
Þú varst þekktur fyrir að segja
það sem þér bjó í bijósti og hafðir
ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum líðandi stundar og hálf-
velgja var eitthvað sem átti ekki upp
á dekk, hvort sem var til orðs eða æð-
is. Spumingar þínar vom margar
hveijar áleitnar og kreljandi og oftar
en ekki sem stóð á svari, sérstaklega
varðandi kveðskap, en þér fannst það
ekkert óeðlilegt. Mín kynslóð væri
búin að vera svo lengi í skóla að það
væri varla hægt að búast við því að
við könnuðumst við kveðskap þekkt-
ustu skálda landsins.
Segja má að þú hafir verið óút-
reiknanlegur. Varst ekki mikið fyrir
að láta aðra ganga að einhverju sem
sjálfgefnu þegar skoðanir þínar og
viðhorf vom annars vegar. Eitt sinn
spurðir þú mig og Robba frænda
hvort við væmm famir að drekka.
Eins og svo margar aðrar spurning-
ar kom þessi eins og þmma úr heið-
skím lofti og við Robbi horfðum hvor
á annan um stund þangað til við
stundum mjóróma: ,já, smá“. Það
stóð ekki á svarinu: „Gott, annars
verðið þið bara aumingjar“. Við höf-
um oft hlegið að þessu því þama var
þér rétt lýst, sérstæð viðhorfin sett
fram á einfaldan og hreinskilinn hátt.
Ég held að með sanni megi segja
að allt þitt fólk hafi borið fyrir þér
réttmæta virðingu. Hvað mig varðar
hefur álit þitt alltaf skipt mig máli og
ég er stoltur að geta sagst vera af
„ Jónka Pé-slektinu“. Það gaf mér því
mikið hversu mikinn áhuga þú sýndir
námi mínu og starfi og í raun enn eitt
dæmi um hvað þú varst óútreiknan-
legur þegar þú tókst jákvætt í að
koma með mér í flugtúr fyrir rétt
rúmum tveimur ámm, þá áttatíu og
þriggja ára. Ég vissi að þú værir
flestum fróðari um landið en bjóst
ekki við að þú kannaðist svona vel við
þig úr lofti sem þú gerðir. Það virtist
ekki vera neitt sem þú ekki vissir um
þetta fallega land okkar sem þú barst
svo sterkar taugar til.
Nú á dögum, þegar tími stórfjöl-
skyldunnar virðist liðinn, hljóta það
að teljast mikil forréttindi að hafa
notið jafn mikilla samskipta við þig
eins og ég hef gert í gegnum árin. Ég
vil þakka þér fyrir þau um leið og ég
kveð þig með miklum söknuði. Hvíl í
friði.
Ingimar Ora.
BANKASTRÆTI 4 SfMI 551 6690