Morgunblaðið - 16.05.2000, Blaðsíða 6

6 ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Meiðsli ekki alvarleg er langferðabifreið valt í Hvalfírði - 41 til skoðunar á slysadeild
Yindhviða feykti
Andlát
rútunni af veginum
MIKIL mildi var að eldri borgarar
ásamt nokkrum börnum, sem voru í
rútu við Brynjudalsá innarlega í
Hvalfirði síðdegis á sunnudag, slösuð-
ust ekki alvarlega þegar nítan fauk út
af veginum og lagðist á hliðina. Sam-
kvæmt upplýsingum frá lögreglu var
tiltölulega stillt veður í Hvalfirði þeg-
ar slysið varð en svo virðist sem
vindhviðum hafi slegið niður í fjörð-
inn.
Alls kom 41 einstaklingur til skoð-
unar á slysa- og bráðamóttöku Land-
spítala í Fossvogi. 17 reyndust slasað-
ir en enginn þeirra alvarlega. Flestir
farþega í langferðabifreiðinni voru í
bílbeltum og er það talið hafa bjargað
miklu.
Séra Bjarni Karlsson, sóknarprest-
ur í Laugameskirkju, var í rútunni
ásamt átta ára syni sínum, tólf ára
dóttur og bróðursyni. Bjami segir að
fólkið hafi eytt einum degi í Vatna-
skógi og verið á heimleið þegar slysið
varð. Hann segir að gífurlega aflmikil
vindhviða hafi hreinlega feykt rút-
unni út af veginum og bílstjórinn hafi
ekki ráðið neitt við neitt. Að sögn lög-
reglu mun bílstjórinn hafa misst bíl-
inn út í vegkantinn sem gaf eftir.
„Ökumaður rútunnar, reyndur bfl-
stjóri til ellefu ára, gerði fyllilega
skyldu sína. Hann ók varlega, var á
50-60 km hraða þegar þetta gerðist.
Það var því lítill hraði á rútunni sem
bjargaði miklu því þetta leit illa út.
Rútan fór út af veginum á skásta stað.
Það er ótrúlegt að þetta geti gerst
svona. Það var svo feiknarlegt afl í
hviðunni.
Hefði rútan farið út af tveimur
metram fyrr hefðu orðið slys á fólki
því það var bjarg rétt fyrir aftan þann
stað sem rútan staðnæmdist á. Mér
sýndist líka að hefði hún farið út af
enn aftar hefði hún oltið og þá hefði
það líklega kostað mannslíf. Það er
því mikið þakkarefni og varðveisla að
svo vel fór,“ segir séra Bjami.
Fjórar rútur höfðu verið í samfloti
með þátttakendur í ferð í Vatnaskóg
sem sóknamefnd Laugameskirkju
ásamt Foreldrafélagi Laugames-
skóla stóðu að. Hópurinn sem séra
Bjami var með kom við í Saurbæ á
Hvalfjarðarströnd og rúta þeirra
lagði því síðust af stað til Reykjavík-
ur.
„Það varð ekkert við ráðið. Bfilinn
bara rann út af. Bflstjórinn rykkti
honum upp á veginn einu sinni en þá
kom önnur hviða. En þetta gerðist
eins mildilega og hægt var. Síðan
dreif að fólk á slysstaðinn og aðstoð-
aði við að koma mönnum út úr bflnum
sem tók talsverðan tíma. Það gekk þó
vel og ástæða er til þess að koma
þakklæti til skila til þeirra vegfarenda
sem þama bragðust við og veittu
hjálp,“ segir séra Bjami.
Fullkomin yfírvegun
Hann segir að bflbelti hafi verið í
rútunni og mjög margir hafi notað
þau. Það hafi bjargað mjög miklu.
Séra Bjarni segir að fullkomin yfir-
vegun hafi verið í hópnum. Enginn
hafi verið mikið meiddur en sumir
fengu högg og skrámur. Þrjár konur
vora enn á slysadeild í gær en til stóð
að útskrifa þær síðar um daginn.
Böm sem sátu aftast í rátunni
komust út af eigin rammleik út um
afturgluggann. Sonur séra Bjama
HUXLEY
ÓLAFSSON
HUXLEY Ólafsson,
fyrrverandi forstjóri í
Keflavík, er látinn 95
ára að aldri. Hann fædd-
ist í Þjórsártúni í Ása-
hreppi í Rangárvalla-
sýslu 9. janúar 1905,
sonur hjónanna Guðríð-
ar Eiríksdóttur og Ólafs
Isleifssonar læknis.
Huxley lauk gagn-
fræðaprófi frá Mennta-
skólanum í Reykjavík
1923 og stundaði síðan
verslunarstörf til ársins
1939 er hann varð fram-
kvæmdastjóri Keflavík-
ur hf. í Keflavík. Því starfi gegndi
hann til 1945 er hann varð fram-
kvæmdastjóri Fiskiðjunnar sf. í
Keflavflc. Þar starfaði hann til 1964 er
hann réðst sem framkvæmdastjóri til
Fiskimjöls hf. í Njarðvík.
Huxley var einn stofnenda Sölu-
miðstöðvar hraðfrystihúsanna og
Samlags skreiðarframleiðenda og sat
í stjóm hvorra tveggja samtakanna
frá stofnun uns hann lét
af störfum 1970.
Þá var hann lengi í
forystu Vinnuveitenda-
félags Suðumesja.
Huxley var braut-
ryðjandi í loðnubræðslu
hér á landi og, ásamt
Ulrich Marth, upphafs-
maður vélvæðingar í
fiskvinnslu hér á landi
með innflutningi iyrstu
Baader-vélanna um
miðjan sjötta áratug-
inn.
Huxley starfaði að
skógrækt og sat í stjóm
Skógræktarfélags Suðumesja og
hann var um skeið formaður guð-
spekideildarinnar Heiðarblómsins í
Keflavík. Þá var hann heiðursfélagi
Rotary-klúbbsins í Keflavík og meðal
stofnenda hans.
Huxley var kvæntur Vilborgu
Ámundadóttur. Hún lést árið 1997.
Þau eignuðust tvo syni sem báðir lifa
föður sinn.
Stór hluti þeirra sem lentu í rútuslysinu í Hvalfírði kom saman á áfallahjálparfundi í Laugarneskirkju í gær.
Skipaði
ömmu að
spenna á
sig beltið
JÓNÍNA Magnúsdóttir sat aftast f
rútunni sem valt í Hvalfírði á sunnu-
dag. Með henni voru tvö sonarbörn
hennar, þau Andri Freyr Gylfason
og Valdís Nína Gylfadóttir, og sátu
þau ásamt fleiri börnum aftast.
Andri Freyr sat við hlið ömmu sinn-
ar við gluggann, en hún sat við
gangveginn. Þau voru bæði í beltum
og segir Jónfna að hann hafl skipað
ömmu sinni að fara í beltið, og það
hafí örugglega bjargað því að ekki
fór verr. Hún segist hafa orðið vör
við mikinn skruðning þegar rútan
fór út í kantinn, og að hún hafí síðan
farið að hallast og að lokum hafnað
á hliðinni.
„Það fyrsta sem segi er: „Guð al-
máttugur, hvað er að gerast og ég
með öll börnin í kringum mig.“ Síð-
an féll rútan hægt niður og lagðist á
hliðina, þannig að maður hafði
voðalega lítinn tíma til að hugsa. Og
ég hangi sfðan bara í beltinu með
höfuðið niður og hendurnar og ég
gat ekkert gert. Ég náði ekki að
losa beltið, ég var það þung og belt-
ið svo stíft að ég náði ekkert í þetta.
Svo kemur kona og lyftir undir mig
og hann f Andri Freyr] gat þá losað
mig. Hann var hinn rólegasti og los-
aði sig sfðan á eftir. Hann var búinn
að skipa mér að fara í belti. Hefði ég
ekki verið í belti hefði ég dottið ofan
Morgunblaðið/Kristinn
Langferðabifreið frá Hópferðamiðstöðinni valt á hliðina með 41 far-
þega við Brynjudal í Hvalfirði. Enginn slasaðist alvarlega.
var með honum í rátunni en hann
fékk lítálsháttar höfuðhögg og rispu á
hönd. Dóttir hans, tólf ára, var líka í
rátunni og slapp hún ómeidd. Um
þrjú korter liðu þar til fagleg hjálp
barst á staðinn. Séra Bjami segir að
það hafi glaðnað til og sólin skinið.
Fólkið hafí sest niður í lautu og breitt
þar undir sig og yfir og beðið aðstoð-
ar.
Farþegamir vora allir fluttir til
skoðunar og aðhlynningar á slysa- og
bráðamóttöku Landspítala í Foss-
vogi. Enginn reyndist alvarlega slas-
aður en einn sjúklingur lagðist inn a
heila- og taugaskurðdeild til eftirlits
vegna heilahristings og þrír sjúkling-
ar lögðust inn á gæsludeild til eftirlits.
Þeir sem komu til spítalans fengu
áfallahjálp frá áfallahjálparteynú
sjúkrahússins. Unnið var samkvæmt
hópslysaáætlun spítalans og voru
rámlega 30 starfsmenn spítalans kall-
aðfr út vegna slyssins.
I gærdag kom hópurinn saman í
Laugameskirkju til áfallahjálpar-
fundar og til þess að fara yfir atburð-
inn með sérfræðingum.
Morgunblaðið/Porkell
Valdís Nína Gylfadóttir, Jónfna Magnúsdóttir og Andri Freyr Gylfason
sátu aftast í rútunni þegar hún valt á hliðina í Hvalfirði.
á börnin sem voru fyrir neðan mig.“
Hún segpr að allir hafi verið ró-
legir og ekki ein einasta manneskja
rekið upp upp óp. „Maður heyrði
bara stunur og ekkert annað.“
Litlu mátti muna að verr hefði
farið og segir Jónfna að það hafi að-
eins munað tveimur bíllengdum að
rútan komst á sléttan bala í stað
þess að velta á brattari stað. „Hefði
hún farið fyrir aftan hefði hún farið
tvær veltur að minnsta kosti. Þetta
gat ekki endað betur úr því eitthvað
þurfti að ske.“
Fékk stóra kúlu á
höfuðið og marblett
Hún segist ekki hafa fundið fyrir
hræðslu eða áfalli þegar hún kom
út, en vel gekk að ná öllu fólkinu út
úr rútunni. „Það var svo einkenni-
legt að þegar við komum út úr rút-
unni þá var alveg logn. Við fórum
síðan upp á veginn til að skoða
hvernig þetta hefði gerst og þá kom
rok og feykti okkur eftir veginum."
Valdís Nína segist lítið muna
hvað gerðist, en hún sat við þá hlið
sem sneri niður. Hún fékk stóra
kúlu á höfuðið og stóran marblett á
annað lærið en man ekki hvemig
þau meiðsl komu. Hún segist hafa
byijað á því að fara út um aftur-
gluggann, en sfðan séð ömmu sína
hanga í beltinu og farið aftur inn til
að reyna að aðstoða hana. Og það
tókst með aðstoð annarrar konu
sem hjálpaði til.
Andri Freyr segist hafa verið
mjög rólegur yfir þessu öllu og að
sér hafi fundist eins og hann vissi
upp á hár hvernig bregðast ætti við
slíkum aðstæðum. Hann sagðist líka
sannfærður um að beltin í rútunni
hefðu komið í veg fyrir verri slys,
og jafnvel dauðaslys, og var því
hæstánægður með þá ákvörðun sína
að koma ömmu sinni f beltið.
Tölvutöskur
fýrir
ferðalanginn
Ojl&*&m»Í0Á**4**
Mói og menning
Síðumúla 7-9
Sími 515 2515