Morgunblaðið - 30.12.1998, Blaðsíða 61
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 1998 61
+ Gísli Bjarnason
fæddist í Lamb-
húsakoti í Biskups-
tungum 14. ágúst
1915. Hann lést 6.
desember síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Sel-
fosskirkju 12. des-
ember.
Mig langar í
nokkrum orðum að
minnast fallins félaga
og æskuvinar míns,
Gísla Bjarnasonar,
Grænuvöllum 1, Sel-
fossi.
Ég var svo heppinn 1971, þá
þriggja ára gamall að flytja með
fjölskyldu minni á Selfossi í næsta
hús við Gísla og Jóhönnu.
Forvitninni og hestaáhuganum,
ásamt vinskap pabba og Gísla, má
ég sennilega þakka fyrir að hafa
kynnst Gísla svona vel, þótt mikill
væri aldursmunurinn. En hann
skipti Gísla engu máli.
I minningunni er Gísli jafn blíður
og góður við mig þegar ég var
þriggja ára og þegar ég var orðinn
fjórtán ára, þegar leiðir okkar
skildu og fjölskylda mín flutti í
Tungurnar. Pá þótti mér verst að
missa ráðsmannsstarfið hjá Gísla
en alltaf kallaði hann mig ráðs-
manninn sinn.
Tvennt er sterkast í minning-
unni um þig, Gísli
minn. Það fyrra var
þegar þú bauðst mér
að fara á bak fyrstur
manna á rauðstjörn-
óttum klár sem þú átt-
ir frá Fljótshólum,
gríðarlega stór og
stæltur hestur, sem
tekinn var undan móð-
ur sinni, þá fimm
vetra og þú kallaðir
Stjarna. Man ég það
vel að ég steig varla í
lappirnar af spenningi
fyrir setuna á klárn-
um, og ennþá léttari
voru sporin heim eftir hamagang-
inn og slagsmálin við klárinn. Þá
var stoltið mikið, bæði yfir því að
hafa tollað á baki og eins að hafa
loksins mátt prófa hnakkinn þinn
með selskinnssetunni sem náttúr-
lega hélt manni eins og límdum á
baki.
Það seinna var að eitt sinn þegar
ég var í kaffi hjá ykkur heiðurs-
hjónum þá sagði Jóhanna mér frá
því að einhverju sinni hafi ég komið
3-4 ára gamall vaggandi upp tröpp-
urnar á Grænuvöllum, bankað á
hurðina og spurt með minni sér-
hljóðavillu hvort „Gutlu (Gísli)
mætti koma út að leika“ sem lýsir
vel huga lítils barns til góðs vinar.
Já, Gísli minn, dýrmætar eru
mér þær ferðir sem ég fékk að
koma með á þeim Hauk, Gosa og
Snæ, hestunum sem þú varst með í
litla hesthúsinu í bakgarðinum á
Grænuvöllunum. Svo ég tali nú ekki
um heyskapinn sem þú stundaðir á
túninu bak við gamla bankann sem
við allur krakkahópurinn í hverfinu
kölluðum Gíslatún.
Megi góður Guð styi’kja afa-
strákana, Gísla og Þorvald, einnig
ættingja og vini í þeirra sorg yfir
föllnu stómienni og megi Guð, kæri
vinur, blessa minningu þína.
í skógi lækur leynist
og lautin geymir blóm.
í mannsins hjarta er minning
með mhdan enduróm.
Og þó að lækur þorni
og þó að deyi blóm
þá miðlar hjartans minning
þeim milda enduróm.
(Þýð. Þórarinn Hjartarson.)
Þinn vinur,
Birgir Smárason.
Við viljum þakka Gísla Bjarna-
syni, sem var vinnuveitandi okkar
síðustu ár hans hjá Almennum
tryggingum hf. á Selfossi.
Hann var ljúfrnenni og reyndist
okkur vel alla tíð, bæði í sorgum
okkar og gleði.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin Ijúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Lóa og Hulda.
GÍSLI
BJARNASON
GUÐRUN BJORG
SIGURJÓNSDÓTTIR
Guðrún Björg
Sigurjónsdóttir
fæddist á Seyðis-
firði 16. apríl 1922.
Hún lést á heimili
sínu 15. október síð-
astliðinn og fór út-
för hennar fram frá
Neskirkju 27. októ-
ber.
Elsku mamma mín,
það er svo sárt að setj-
ast niður og setja
minningabrot á blað.
Það var sorgleg frétt
sem ég fékk að morgni
hinn 15. október þegar síminn
hringdi og Ingibjörg systir mín
tjáði mér að móðir okkar væri lát-
in.
Elsku mamma mín, það er hugg-
un harmi gegn að þú skyldir fá að
fara eins og þú óskaðir sjálf, heima
í faðmi fjölskyldunnar. í dag er ég
fegin að ég kom til þín að kvöldi 7.
mars í ár, fyrst og fremst til að
faðma þig að mér og spjalla við þig
vegna þess að þú, elsku mamma
mín, hafðir ekki heilsu til að vera
við brúðkaup okkar
Magnúsar Blöndals
þannig að þú sást mig
sem brúði og ljómaðir
þegar þú sást mig. Við
sátum dágóða stund og
spjölluðum saman yfir
kaffi og meðlæti, og
hlýtt var þitt faðmlag,
þegar þú óskaðir okk-
ur nýgiftu hjónunum
til hamingju með dag-
inn og framtíðina.
Nú ert þú farin í
ferðina, þar sem ekki
er til þjáning heldur
himneskt Ijós og feg-
urð. Það er erfitt að hugsa sér að
koma saman án þín en erfiðast er
það fyrir elsku pabba því hjá hon-
um er missirinn mestur, þið voruð
eins og órjúfanleg heild, búin að
ganga saman í meira en hálfa öld.
Elsku hjartans pabbi minn, við fjöl-
skyldan öll munum styðja þig og
mynda um þig keðju sem kallast
kærleikur.
Mig langar til að þakka Sædísi,
Magga, Sædísi yngri og Bjarka,
fyrir alla þá hlýju sem þau hafa
sýnt þeim í gegnum árin, einnig vil
ég þakka systrum mínum Ingi-
björgu, Jónu og Vio fyrir þá hjálp
og umhyggju sem þær hafa sýnt
þeim í veikindum hennar, það verð-
ur aldrei fullþakkað.
Það er tómlegt að koma á Nes-
veginn núna. Pabbi minn, Guð
styrki þig og verndi í þessari miklu
sorg.
Eitt vitum við að hún getur nú
dansað vikivaka eins og hún gerði í
æsku, eins og hún oft nefndi við
mig.
Ég votta okkur öllum samúð og
þá sérstaklega þér, elsku pabbi
minn.
„Þó ég sé látinn, harmið mig ekki
með tárum. Hugsið ekki um dauð-
ann, með harmi og ótta. Ég er svo
nærri, að hvert ykkar tár snertir
mig og kvelur. Þó látinn mig haldið,
en þegar þið hlæið og syngið með
glöðum hug, sál mín lyftist uppí
mót til ljóssins. Verið glöð og þakk-
lát, fyrir allt sem lífið gefur og ég
þó látinn sé tek þátt í gleði ykkai’,
yfir lífinu." (Höf. ók.)
Með þökk fyrir allt og allt, elsku
mamma mín.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
(V. Briem)
Þín dóttir
Hulda (Lilla).
SVEINN HEIÐBERG
AÐALSTEINSSON
+ Sveinn Heiðberg Aðal-
steinsson fæddist í Flögu í
Hörgárdal 24. október 1933.
Hann lést á Borgarspítalanum
14. desember síðastliðinn og fór
útför hans fram frá Fossvogs-
kirkju 22. desember.
Sofðu vært hinn síðasta blund,
uns hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
(V. Briem)
mér með í sund. Við fórum alltaf í
Laugardalslaugina. Einu sinni vildi
ég fara í Árbæjarlaugina þegar hún
var ný, en það var alveg sama, þú
vildir bara fara Laugadalinn þar
sem þér leið svo vel.
Mikið fannst þér gaman að veiða
og fékk ég oft að fara með þér og
pabba að veiða, Veiðivötnin voru í
sérstöku uppáhaldi hjá þér og
kenndir þú mér að maður verður að
vera þolinmóður þegar maður er að
veiða, en það vantar svolítið hjá
mér. Mátti ég aldrei vera að því að
bíða eftir að fiskurinn biti á, en það
var kanski þess vegna sem þú
veiddir alltaf meira ég, en aldrei
mátti ég koma með öngulinn í rass-
inum heim, því þú gafst mér þá
alltaf af þínum fiskum svo mamma
gæti eldað fyrir mig. Eitt sinn var
ég að fara að veiða með mömmu og
Vali pabba. Hringdi ég þá til þín því
mig vantaði veiðihjól. Éftir nokkra
stund varstu kominn til okkar með
þessa finu ABU-veiðistöng og veiði-
hjól til að gefa sonarsyni þínum.
Elsku afi, minninguna um þig
mun ég ávallt geyma í hjarta mínu.
Elsku amma mín, ég skal vera
duglegur að heimsækja þig.
Einar Þór.
Elsku afi, mig langar til að minn-
ast þín í nokkrum orðum. Margt er
það sem mér finnst minnisstæðast
um samskipti okkar. Stendur þá
alltaf uppúr allar þær sundferðir
sem við fórum í saman, fannst mér
gaman þegar þú hringdir og bauðst
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Pað eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
ÞÓRIR
AXELSSON
+ Þórir Axelsson
fæddist á Suð-
ureyri við Súganda-
fjörð hinn 10. mars
1946. Hann lést af
slysförum í Noregi
18. nóvember síð-
astliðinn. Hann var
sonur hjónanna Sig-
urbjargar Péturs-
dóttur og Axels
Hólm Magnússonar.
Eftirlifandi eigin-
kona Þóris er Guð-
rún Ásgeirsdóttir
og áttu þau fjögur
börn og einn upp-
eldisson.
Utför Þóris fór fram frá
Hafnarfjarðarkirkju 29. nóvem-
ber.
Elsku hjartans pabbi minn, ég
vildi óska að heimkoma þín væri á
annan veg en nú er raunin, að eiga
aldrei eftir að sjá þig eða heyra í
þér aftur er svo erfitt að sæta sig
við. Þetta eru búnir að vera erfiðir
dagar, svo vonlausir og langir.
Við erum að reyna að vera sterk
fyrir þau sem munu fylgja þér heim
til Islands, fyrir mömmu mína og
litlu bræður, Rakel, Danna, Lenu
og Pétur. Þau ætla að koma með
þig heim, elsku pabbi minn.
Rakel var svo glöð að hafa fengið
að klæða þig og gera þig fínan, hún
og Danni settu þig í ullarsokkana
hans Danna svo þér yrði ekki kalt á
fótunum, hún kyssti þig og knúsaði
frá okkur öllum og talaði við þig all-
an tímann, og hún sagði að þú hefð-
ir verið svo friðsæU og fallegur. Ra-
kel og Danni eru búin að þurfa að
vera ótrúlega sterk og taka á öllu
sem þau eiga fyrir mömmu' og
strákana. Það ætlum við hin líka að
gera, við munum hugsa vel um
mömmu og strákana og hvort ann-
að fyrir þig, því það hefðir þú viljað.
Guð geymi þig, pabbi minn, þín,
Þórhildur.
Ég hélt, elsku hjartans pabbi
minn, að þú ættir eftir að koma aft-
ur eftir að þú kvaddir okkur í gang-
inum heima, en ekki að þetta
hörmulega slys myndi gerast dag-
inn eftir.
Elsku pabbi, ég get ekki trúað
því að þú sért dáinn, þú sem þurftir
svo mikið að gera áður en þú fórst á
sjóinn. Þú vildir klára allar jólagjaf-
irnar áður en þú færir og allt var
klárt hjá ykkur mömmu og strák-
unum til að flytja inn þegar þú
kæmir heim.
Alltaf voruð þú og hann Pétur
litli fyrstir á fætur á morgnana
þegar þú varst heima og búnir að
laga gott kaffí einsog Pétur sagði
alltaf.
Það var yndislegt að koma fram
til ykkar á morgnana í ilmandi
kaffilykt. Elsku pabbi minn, þú
varst svo ofboðslega góður við Pét-
ur og Lenu, þú varst svo natinn við
þau, alveg sama hvemig þau létu,
alltaf hætti Lena litla að öskra þeg-
ar þú sagðir við hana „Lena mín, þú
skemmir í mér eyrun ef þú hættir
ekki.“ Þú passaðir alltaf að eiga
nammi uppí skáp til að
stinga að þeim. Alltaf
varstu tilbúinn að
hjálpa öllum og góð-
mennsku þinni munum
við aldrei gleyma, þú
vildir svo mikið styðja
okkur og ég gleymi því
ekki þegar þú komst
til okkar í Dóm-
kirkjunna í Lundi og
grést með okkur þegar
hann Pétur litli var að
fara í sína fimmtu
hjartaaðgerð.
Þú varst alveg
ómögulegur að vita af
því að það þurfti að skipta um
bremsuklossa í bílnum okkar, þú
varst fljótur að redda því, þú vildir
ekki að Danni þyrfti að standa í því
þegar hann kæmi heim af sjónum.
Síðustu orðin sem þú sagðir við mig
þegar þú fórst á sjóinn voru „Rakel
mín, skúffurnar í skápnum þínum
verða að bíða þangað til ég kem
heim.“
Elsku pabbi minn, hann Danni
lagaði skúffurnar í skápnum fyrir
þig. Ég kvíði svo fyrir því að fara
aftur heim og þú eigir ekki eftir að
koma brosandi innúr dyrunum hjá
mér.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta
á grænum grundum lætur hann mig hvflast,
leiðir mig að vötnum þar sem ég má næðis
njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu fyrir sakir nafns
síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býrð mér borð frammi fýrir fjendum
mínum.
Þú smyrð höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga
mína,
og í húsi drottins bý ég langa ævi.
(úr Davíðssálmum)
Elsku pabbi minn, nú kveð ég þig
og þín er sárt saknað, guð geymi
þig-
Þín,
Rakel Rut, Daníel og börn.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böm, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
+
Við þökkum af alhug öllum þeim, er auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
SIGURÐAR Þ. EYJÓLFSSONAR
fyrrv. skólastjóra á Selfossi,
Bogahlíð 9,
Reykjavík.
Unnur Þorgeirsdóttir,
Eyjólfur G. Sigurðsson,
Þorgeir Sigurðsson, Þórunn J. Gunnarsdóttir,
Sigurður Ingi Sigurðsson, Guðfinna Thordarson,
Rósa Karlsdóttir Fenger, John Fenger
og barnabörn.