Morgunblaðið - 30.12.1998, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 1998
5r
+ Willy Bluinen-
stein fæddist á
Landspítalanum 1.
júní 1931. Hann Iést
20. desember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Akra-
neskirkju 29. des-
ember.
Elsku pabbi. Nú
þegar þú ert allur er
svo margt sem fer um
hugann og margs að
minnast en samt erum
við búnar að sitja með
penna í hendi og
reyna að átta okkur á því að við er-
um að kveðja í hinsta sinn. Það er
erfítt að átta sig á því að það skuli
vera hin hinsta kveðja pabbi minn.
Við sem þráðum það svo öll að eiga
saman jólin og áramótin. Þótt við
vissum að hverju stefndi er þetta
samt svo sárt, það verður erfitt að
njóta jólahátíðarinnar án þín, þú
varst mikið jólabarn. Margs er að
minnast þegar hugsað er til æsku-
áranna. A aðfangadagsmorgun
skiptir þú jólapóstinum á milli
okkar systranna sem örkuðum síð-
an með hann milli ættingja, honum
var ekki kastað inn um lúgurnar
heldur bönkuðum við upp á því þá
fengum við líka alltaf nammi. Fyr-
ir hátíðina vorum við allar klæddar
upp eins, í heimasaumuðum kjól-
um eftir mömmu. Þú hafðir ofan
fyrir okkur því biðin var löng með-
an mamma var í eldhúsinu.
Okkur eldri systrunum er það
sérstaklega minnisstætt þegar
mamma var ófrísk að Brynju því
þú sagðir alltaf hann. Við vorum
vissar um að fá bróður og þú lofað-
ir því að þegar hann fæddist ætti
mamma að fá stærsta konfekt-
kassa sem fyrirfyndist á Akranesi.
Svo fæddist Brynja og þú varst
svo. glaður og við komum til
mömmu með stærðar konfekt-
kassa, hann var svo stór, dugði í
margar vikur, og myndin á kassan-
um var römmuð inn og hékk lengi í
stofunni okkar.
Fyrstu árin áttum við engan bíl,
en þú lést það ekki aftra þér frá
því að ferðast og var fyrsta útileg-
an farin fótgangandi upp í Akra-
fjall. Þú barst okkur yfír móa og
læki ásamt öllum farangri. En síð-
an kom bíllinn og í okkar augum
var þetta glæsivagn, ljósblár
Volkswagen. Þetta var stór stund
hjá fjölskyldunni, við stóðum í
glugganum svo stoltar yfir þessum
líka glæsilega bíl. Síðan var haldið
í ferðalög, við þrjár aftur í, alltaf
eins klæddar, toppurinn fullur af
dóti og þegar við vorum komin út
fyrir Berjadalsá þá var byrjað að
syngja. Nú hefur þú pabbi minn
lagt upp í langt ferðalag, enda
þótti þér alltaf gaman að ferðast.
Þú keyptir þér stóran bíl sem þú
og mamma sváfuð í og þú varst
ekki í rónni nema fara eitthvað um
hverja helgi. Að keyra út af þjóð-
veginum uppi á heiði að veiða, þar
naust þú þín. Þú varst mikill skíða-
maður og komst okkur öllum á
skíði. A góðum degi hringdir þú:
Kakóið er klárt, brauðið er smurt,
verið tilbúin ég kem fljótlega. Þú
hringdir í systurnar í Reykjavík og
allir áttu að hittast í brekkunum,
þetta voru yndislegir dagar.
Síðastliðin fjögur ár hafa þó
verið þér erfið, mikil sjúkrahús-
lega og oft hefur þú haft ástæðu
til að kvarta en það var ekki þinn
stíll, þú barst höfuðið hátt og
kvartaðir ekki, - það væri margt
verra en það sem hrjáði þig. Alltaf
stóð mamma þér við hlið með sinn
innri styrk sem hún er öfundsverð
af. Hún var stóra ástin í lífi þínu
og þú vildir alltaf hafa hana hjá
þér. Þið fóruð og gerðuð allt sam-
an, þér fannst hún alltaf svo glæsi-
leg. I sumar (þegar þú slóst á létta
strengi) sagðir þú: Svei mér ef
hún mamma ykkar er ekki ungleg-
ust af ykkur öllum.
Það er huggun
harmi gegn að eiga
svona margar minn-
ingar um þig og geta
minnst þeirra, en um
leið verður hið stóra
skarð sem þú skilur
eftir þig ekki fyllt og
verðum við að læra að
lifa með því. Elsku
mamma, við vitum að
þú átt bágt en við
stöndum þétt að baki
þér og styrkjum þig.
Góður guð, styrktu
okkur öll í sorginni.
Hvíl í friði pabbi minn.
Hildur María
og Sigríður Ellen.
í dag kveð ég tengdaföður minn
og góðan vin. Þrek og hógværð eru
orð, sem eiga við þegar hans er
minnst. Það var gott að hafa þig í
kringum sig og vita af því að þú
fylgdist með öllu sem ég tók mér
fyrir hendur og hvattir mig áfram í
útgerðinni. Við gátum spjallað
saman og notið samvista. Við átt-
um sameiginleg áhugamál, það var
sjórinn, ferðalög og útivera. Það
leið aldrei sá dagur að þú spyrðir
ekki um fiskirí og aflabrögð. Það
var gott að hafa stuðninginn frá
þér og finna þá trú sem þú hafðir á
mér. Sjórinn var þér sérstaklega
hugleikinn, enda varstu alinn upp
við sjóinn vestur á Súgandafirði.
Þú ætlaðh- alltaf að koma með mér
einhvern tímann en vegna veikinda
þinna varð aldrei úr því. Ferðalög
áttum við líka sameiginleg, að kom-
ast út úr skarkalanum fannst okk-
ur toppurinn á tilverunni. Það var
gaman og gott að ferðast með þér
og fróður varstu um svo marga
hluti, alltaf léttur og skemmtilegur.
Eg er glaður fyi'ir þína hönd að
þjáningum þínum skuli vera lokið
en á eftir að sakna þess kæri vinur
að fá ekki símtölin frá þér eða inn-
litið og alla velvildina.
Guð styi-ki þig Edda mín, þú átt
alltaf skjól hjá okkur.
Valdiniar.
Tengdafaðir minn og góður vin-
ur, Willy Blumenstein, er látinn
eftir erfið veikindi.
Mig langar að minnast þín í fá-
einum orðum. Fyrir u.þ.b. tuttugu
árum kom ég inn í fjölskyldu þína,
er ég kynntist Hildi dóttur þinni.
Ég man ætíð eftir því hvað þú
tókst mér vel og varð strax mikill
vinskapur á milli okkar. Þú varst
mikill náttúruunnandi og margar
urðu ferðimar er við Hildur og
dæturnar fómm saman með ykkur
Eddu um landið í útilegu og veiði-
skap. Minnisstæðar eru ferðir í
veiði í Hólmavatn eða norður á
Skaga, einnig útilegu hringinn í
kringum landið þar sem þið Edda
fylgduð okkur eftir á L-300 bílnum,
sem þið sváfuð alltaf í. Aðalatriðið í
öllum þessum ferðum var að eiga
góðai- stundir saman, og var yfir-
leitt góð grillveisla og rauðvín
toppurínn á góðum degi. Þú hafðir
mjög gaman af að fara á skemmt-
anir og ósjaldan bauðst þú okkur
Hildi á kúttmagakvöld hjá Kiwan-
is, en þá var oft glatt á hjalla. A
vetuma vom það skíðaferðirnar
sem áttu hug þinn allan og var þá
gjarnan hringt á milli og spáð í
veðrið og færið, og síðan tekin
stefnan á Skálafell eða Bláfjöll þar
sem við áttum góða daga saman.
Nákvæmni og stundvísi var þér í
blóð borin, enda líka skiljanlegt
með þýskt blóð í æðum. Þitt við-
kvæði var „allt verður að hafa sinn
gang“. Það er okkur Hildi mjög
minnistætt þegar þú heimsóttir
okkur í Ái-múla við Kaldalón í sum-
ar, en sá staður var þér mjög kær,
einnig á Laugarvatn, og þá varstu
orðinn mikið veikur, en eljan,
dugnaðurinn og æðruleysið sem þú
sýndir var undravert. Síðustu dag-
ana sem þú lifðir þá varst þú að
skipuleggja hvernig þú kæmist tii
okkar um áramótin, en ég veit að
þú verður með okkur í anda þínum.
Vertu sæll, kæri vinur.
Elsku Edda, Hiidur, Ellen og
Bi'ynja, algóður guð veiti ykkur
styi’k í sorg ykkar.
Grímur Halldórsson.
Elsku afi minn. Leiðinlegt finnst
mér að hafa misst þig svona rétt
um jólin. Þú sem varst alltaf svo
góður og blíður við alla. Þú sem
komst með okkur í Armúla í sumar
og fórst í göngu á hverjum morgni
niður að hliði. Og síðan komstu líka
á Laugarvatn. Við tókum Dior,
hundinn okkar, með og þú bauðst
til að passa hann ef við færum eitt-
hvað. Þú og amma sváfuð alltaf í
bílnum, og afi, þú elskaðir stóra
bílinn þinn. Alltaf þegar ég kom í
bíiinn spurðir þú mig: Má bjóða
þér ópal? Nei, ekki varstu leiðin-
legur. En þegar þú þurftir að fara
á spítalann komum við eins oft og
við gátum tii að heimsækja þig. Og
þegar við komum á spítalann
spurðum við þig hvernig þér liði.
Þú sagðir alltaf: Ja svona slarkfær.
Ekki varstu að segja að þér liði illa.
Þegar leið á og þú fórst að hósta
vildirðu ekki láta okkur vita, held-
ur fórst inn á kiósett til að hósta
þar. Afi, ég elska þig mjög mikið og
finnst leiðinlegt að þurfa að missa
þig. Ég vona að þú og hinir
englarnir hafið haldið skemmtileg
jól. Guð geymi þig.
Þín
Dagný.
Elsku afi, það er undarleg til-
finning að vera að kveðja þig í
hinsta sinn. Ég mun sakna þín
sárt, betri afa hefði ég ekki getað
óskað mér. Hlýju var alltaf hægt
að finna hjá þér og alltaf tókstu vel
á móti mér. Mér er það svo
minnistætt hversu gaman mér
þótti að koma og kyssa þig á kinn-
ina þegar ég var yngri því þú kitl-
aðir mig alltaf með skegginu þínu.
Veiðiáhugann gafstu mér líka,
það skipti ekki máli hvort maður
veiddi marga og stóra fiska heldur
bara stemmningin við það að vera
úti í vatni daglangt og veiða. Alltaf
varst þú búinn að fara út í garð og
tína orma eftir rigningu og kenndir
þú mér að krækja þeim á öngulinn
án þess að deyja úr hræðslu og
hvernig maður byggi best um þá í
plastdollunum þínum með öndun-
argötum.
Þegar ég hugsa til baka þá er nú
ekki hægt að komast hjá því að
minnast allra skíðaferðanna sem
þú fórst með okkur í. Þú varst svo
góður skíðamaður og varst harður
á því að hita ætti upp í diskalyft-
unni nokkrar ferðir áður en við
færum yfir í stólinn. Og þá var það
heldur ekki hraðinn sem skipti
máli heldur fallegur og mjúkur
skíðastíll. Og ekki vantaði glæsi-
leikann í sviginu þínu.
Elsku afi, seinustu tvö árin hef
ég búið í Danmörku og ekki hitt
þig eins mikið og ég hefði viijað en
hugur minn var svo títt hjá ykkur
ömmu og ef ég var spurð að því
hvers ég saknaði á Islandi þá kom-
uð þið alltaf upp í huga mínum.
Núna er ég bara þakklát fyrir að
hafa flutt heim og getað hitt þig
nokkram sinnum áður en þú yfir-
gafst þennan heim. Minningin um
þig mun ætíð lifa sterkt í hjarta
mínu.
Elsku amma, mikill er missir
þinn og megi Guð veita þér styrk í
sorg þinni.
Edda.
Elsku afi minn. Það er erfitt að
vita til þess að nú ertu farinn frá
okkur, en ég veit að nú er veikind-
um þínum lokið og þér líður mun
betur í anda þínum. Þú munt alltaf
vera ofarlega í huga mínum. Það
sem mér er einna minnisstæðast
WILLY
BLUMENSTEIN
um þig er hversu mikið ég hlakkaði
til að vakna á jóladag og punta mig
upp og fara svo til ykkar ömmu í
mat. Þú tókst alltaf glaðlega á móti
mér og faðmaðir mig innilega.
Einnig þegar þú komst og passaðir
okkur systurnar þegar mamma og
pabbi fóra til útlanda. Þú varst
alltaf til í að passa okkur og varst
alltaf voða góður. Síðastliðið ár
varstu búinn að vera mikið veikur
en þú stóðst þig alltaf eins og hetja
í öllum þínum veikindum, lést
mann aldrei finna hversu veikur þú
varst eða hversu illa þér leið. Ég
elska þig af öllu hjarta og mun ég
aldrei gleyma því hversu góður og
yndislegur afi þú hefur verið mér.
Kristín María.
Elsku afi og alnafni, mér var
bragðið þegar mér bárust hinar
hörmulegu fréttir af andláti þínu.
Við höfðum hist daginn áður og
rætt um gengi mitt í prófunum og
þá leist þú bara ágætlega út. Þú
hafðir barist hetjulegri baráttu við
sjúkdóminn undanfarin ár en alltaf
skein lífsgleðin í augum þínum og
engan bilbug á þér að finna. Ég
hélt alltaf í þá von að betri dagar
væra framundan því við áttum svo
mikið eftir að gera saman.
Þegar ég fæddist var ég fyrsti
strákurinn í fjölskyldunni og er svo
lánsamur að vera alnafni þinn,
enda kallaðir þú mig alltaf „nafna“.
Þegar ég var skírður þá þurfti að
sækja um leyfi fyrir nafninu en
séra Jón stóð ekkert í því, þess
vegna fékk ég þetta nafn sem ég er
svo stoltur af.
Það var alltaf mikið og gott sam-
band á milli okkar, og gerðum við
mikið saman. Þegar ég var tíu ára
fórst þú með mig í Kerlingarfjöll á
skíði, ég átti að læra að skíða og
var þér mikið í mun að ég skíðaði
failega. Á hverju ári fórum við
tveir og amma í ótal skíðaferðir og
sé ég þig núna fyrir mér í bláa
skíðagallanum þeysast niður skíða-
brekkurnar alsæll með lífið og til-
veruna. Þær era margar minning-
arnar sem rifjast upp úr þeim ferð-
um.
Þú barst hag minn alltaf fyrir
brjósti, fylgdist ávallt með mér
hvort sem ég var að keppa á golf-
mótum, hestamannamótum eða í
skóianum og alltaf hvattir þú mig
áfram til dáða.
Ég er glaður yfir því, afi minn,
að hafa hitt þig áður en stundin
rann upp, og er innilega þakklátur
fyrir allar samverastundirnar, sem
eru mér ómetanlegar. Minningarn-
ar verða vel varðveittar í huga mín-
um um ókomin ár.
Elsku amma, guð styrki þig í
sorginni. Það er erfitt að hugsa sér
þig án afa, en þú varst honum
ómetanlegur styrkur og gerðir allt
eins vel og hægt er að hugsa sér til
að létta á honum og hjálpa í veik-
indunum.
Willy Blumenstein.
Kæri afi minn, nú eru komin jól
og enginn afi, enginn sem faðmar
mann og spyr, hvað er að frétta af
þér Geir minn, hvernig gengur í
skólanum. Það var alltaf gott að
kúra á dýnunni á gólfinu hjá þér.
Einu sinni fór ég að veiða með
þér, þú fékkst stærsta fiskinn en
sagðir mér að aðalatriðið væri
ekki að fá stóran fisk heldur að
njóta útiverunnar. Á gamlársdag
fórum við alltaf saman að selja
Kiwanisrakettur og eftir árangur
dagsins gafst þú mér alltaf rak-
ettupoka, sem var mér alltaf mjög
dýrmætt.
Sofðu vel afi minn.
Þinn
Geir.
Blómabúáiii
öai^ðskom
v/ 1-ossvogskiJ<jugar3
Símii 55Ö 0500
Svo fór um síðir, að Willy Blu-
menstein, félagi okkar í Kiwanis-
klúbbnum Þyrli á Akranesi, varð
að lúta í lægra haldi fyrir sláttu-
manninum mikla liðlega 67 ára aTP'
aldri. Barátta hans við erfið veik-
indi hafði staðið um nokkurn tíma
og verið tvísýn. En Willy stóð
lengur en stætt var. Mætti hann á
fundi fram undir það síðasta og
tók þátt í starfinu meðan minnstu
kraftar leyfðu. Þegar hann var
bundinn af sjúkrahúsvist var
einnig fylgst með af lifandi áhuga.
Aðdáun í hans garð var því óskipt
meðal félaga er beðið var lykta
hans hinstu glímu.
Við leiðarlok láta Kiwanisfélagar
á Akranesi í ljós djúpa virðingu og^
þökk til félaga, sem tekið hefur
þátt í starfinu frá upphafi og rækt
verk sín og skyldur af einstakri
samviskusemi og kostgæfni. Willy
var háttvís, fágaður og snyrtimenni
í allri framkomu. Þessir eiginleikar
áttu ríkan þátt í farsælum sam-
skiptum hans við aðra félaga, sam-
fara jákvæðum viðhorfum og fórn-
fysi í þágu Kiwanisstarfsins alla
tíð.
Willy gekk til liðs við Kiwanis-
hreyfinguna fyrir tæpum þrjátíu
áram sem stofnfélagi í Kiwanis-
klúbbnum Þyrli. Hann var nokkuð
eldri en þorri félaga, raunar ald-
ursforseti hin síðustu ár, en þessa^^
aldursmunar gætti á engan hátt.
Kom þetta hvað skýrast fram er
Willy var forseti klúbbsins staifs-
árið 1988-89, með miklum sóma.
Við hlið sér hafði hann ávallt eigin-
konu sína, Eddu Elíasdóttur, sem
var eiginmanni sínum samstiga og
mjög áhugasöm fyrir klúbbstarfinu
og innan Sinawik. Frá klúbbfélög-
um era henni og aðstandendum
færðar samúðarkveðjur við fráfall
eiginmannsins.
Á þeim tíma sem Kiwanisklúbb-^
urinn Þyrill hefur starfað hafa
margvíslegustu verkefni verið
leyst af hendi, bæði inn á við og út
á við í þágu bæjar- og samfélags.
Hve oft hefur vel til tekist, að ým-
issa áliti, má þakka atorku og
áhuga margra góðra félaga. Einn
úr þessum hópi er Willy Blumen-
stein, án nokkurs vafa, og er hans
þar nú sárt saknað. Félagar höfðu
borið þá von í brjósti, að honum
yi’ði lengri lífdaga auðið. En þegar
kallið er komið eru honum færðar
bestu þakkir fyrir einlæga vináttu
og óbugandi viljaþrek í starfi að
sameiginlegum áhugamálum.
Minningin um góðan dreng og
hógværan mun lengi vaka í vitunc^.
þein-a, sem nutu þess að eiga Willy
að félaga og vini.
F.h. Þyrilsfélaga,
Guðmundur Vésteinsson.
Elsku afi minn, mig langaði bara
að segja þér hvað þú varst góður
afi, sóttir mig á leikskólann á stóra
bflnum og leifðir mér alltaf að sitja
frammi í og svo fóram við í
göngutúr upp í skógrækt. Þú áttir
alltaf handa mér Cocoa-Puffs í
skápnum þínum og sagðir ömmu
alltaf að ég væri svo góð.
Nú ertu orðinn engill og munt
alltaf passa mig. Með hjálp fjöl-
skyldunnar mun minningu þinni
ávallt haldið á lofti.
Sigríður Edda.
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen,
útfararstjóri
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri
Utfararstofa Islands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Atlan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/